Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αναπτύξει μέσα στα χρόνια τη δική τους κοσμοθεωρία. Άλλοι πιο ρηχοί όπως η αφεντομουτσουνάρα μου έχει αναπτύξει κάτι άλλο. Τη δική του πιτσοθεωρία. Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να έχει μια σωστή, μια ιδεατή, μια πίτσα ονειρεμένη.
Περί ορέξεως κολοκυθόπιτσα θα τολμούσα να πω παραφράζοντας τη ρήση του, όχι και τόσο σοφού στο σύνολό του, λαού μας. Θα έβαζες ποτέ όμως κολοκύθι ή κολοκύθα στην πίτσα σου; Είναι αυτό το χειρότερο υλικό, το υλικό που θα κατέστρεφε κάθε ιδανική πίτσα; Μάλλον όχι αν κάτσουμε και σκεφτούμε ότι μία πολύ ισχυρή βάση για μια πίτσα είναι τα λαχανικά.
Φιλοσοφώντας πάνω στην πιτσογονία θα δούμε ότι το ζυμάρι, το τυρί, η σάλτσα με βάση την ντομάτα, τα αλλαντικά και τα λαχανικά ήταν πάντα μέσα στις επιλογές των πρώτων σε ζήτηση πιτσών που κατασκευάστηκαν στην ελληνική επικράτεια. Δε μας νοιάζει ιδιαίτερα ο τρόπος κατασκευής της στη γενέτειρά της. Ας τη φτιάχνουν όπως τη θέλουν οι Ιταλοί. Αυτοί ζούνε στην Ιταλία και εμείς στην Ελλάδα. Ούτε δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στα θέλω των vegan που θα ξετρελαίνονταν με μία πίτσα σκέτο ζυμάρι με ένα αγγούρι πάνω.
Αυτό σημαίνει ότι όλα τα αλλαντικά, όλα τα λαχανικά, όλες οι σάλτσες ντομάτας ταιριάζουν; Όχι βέβαια. Είναι όμως η λάθος επιλογή των παραπάνω το χειρότερο υλικό για μια πίτσα; Επίσης όχι βέβαια. Υπάρχει κατά τη γνώμη μου ένα άλλο. Το οποίο δεν προέρχεται από την ξηρά, αλλά από το 70% του πλανήτη που βρέχεται από νερό.
Ναι καλά καταλάβατε. Αναφερόμαστε στα ψάρια και τα υπόλοιπα θαλασσινά. Είναι το υλικό που ευχή και κατάρα σας δίνω παιδιά μου να μην επιχειρήσετε ποτέ να το βάλετε πάνω στην πίτσα σας. Ακόμα και αν τρελαίνεστε για τη γεύση των ψαριών, ακόμα και αν τα προτιμάτε από τα αλλαντικά, ακόμα και αν είστε γάτα που τυχαίνει να γνωρίζετε ελληνικά και να διαβάζετε αυτό το κείμενο, σας εκλιπαρώ να με ακούσετε και να μην ξανασυνδυάσετε τη λέξη πίτσα και τη λέξη ψάρι.
Η πίτσα, μια δημιουργία του ανθρώπου της ξηράς δεν έχει καμία σχέση με τα προϊόντα της θάλασσας. Με μόνη εξαίρεση το αλάτι που πάει με όλα. Δε δέχομαι ότι τα ετερώνυμα έλκονται. Η πίτσα δεν είναι πόλοι μαγνήτη, είναι ένα θεσπέσιο φαγητό που τα βλακόμορφα όντα με τα βράγχια και τα γουρλωτά μάτια, τα λέπια και τα λεπτά κόκκαλα δεν πρέπει να πλησιάζουν ούτε στο ένα μέτρο. Δεν πρέπει να κάθονται καν δίπλα δίπλα στο τραπέζι.
Αν ήμουν πίτσα θα έκανα ασφαλιστικά μέτρα στους ψαράδες, στα ψάρια, στα μαλάκια, στη θάλασσα, στις λίμνες, στα ποτάμια, στον Άκουαμαν και στη Καθαρά Δευτέρα για καλό και για κακό. Αλλά δεν είμαστε πίτσα, κανένας μας, οπότε πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας και να προσθέσει ο καθένας το λιθαράκι του να μην ξαναδούμε αντζούγιες πάνω σε πίτσες. Να μην ξαναδούμε τυπωμένα φυλλάδια που να σου δίνουν την επιλογή να βάλεις τόνο πάνω στην πίτσα σου. Να μην πλησιάζει Σαρακοστή και να βλέπεις διαφημίσεις για πίτσες με θαλασσινά.
Αν το ψάρι ταίριαζε στην πίτσα οι στίχοι του τραγουδιού θα ήταν «αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο, θα σου ‘φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο». Δεν είναι όμως. Κάτι παραπάνω ξέρει η Λίνα Νικολακοπούλου.
Φύγε Κθούλου από την πίτσα μου. Δεν έχεις καμία δουλειά μαζί της. Παιδόφιλε γεροξεκούτη Κάπτεν Ίγκλο να πάς αλλού να πουλήσεις την πραμάτεια σου, η πίτσα μου δε σου φταίει τίποτα να την γλυκοκοιτάζεις.
Ακόμα και ο ίδιος ο Ποσειδώνας να υπήρχε το ξέρετε καλά ότι δε θα επέτρεπε αυτό το ανοσιούργημα. Παρότι θα τον βόλευε να εξάγει μέρος του βασιλείου του στα χωράφια του Δία και των άλλων θεών της ξηράς. Οι μόνοι που το επιτρέπουν είναι και οι άρχοντες του κακού φαγητού. Οι τύποι που τρώνε ψητό ψάρι με πατάτες σαν street food. Οι ανώμαλοι στα θέματα φαγητού Βρετανοί.
Ναι αυτοί οι περίεργοι τύποι που δύσκολα κανείς θα πιστέψει ότι εκπορεύονται αό την ίδια ήπειρο με τους άλλους Ευρωπαίους έχουν στη διατροφή τους πίτες με ψάρια. Παραδοσιακές μάλιστα. Και όχι μόνο δεν ντρέπονται που τις τρώνε, τις κάνουν και εμφανισιακά όσο πιο απωθητικές γίνεται αφήνοντας τα κεφάλια των ψαριών να εξέχουν από την πίτα. Σα να σου λένε «δες πόσο τόσο βλαμμένοι είμαστε». Θέλετε να γίνουμε σαν και αυτούς; Θέλετε να εξέχουν πάνω από τις πίτσες μας ψαροκέφαλα και όστρακα μυδιών;
Γρηγορείτε λοιπόν φίλοι μου και προστατέψτε τις πίτσες σας από τα ψάρια και τα θαλασσινά. Είναι πολύ ύπουλα και θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να μπουν στην ιδανική πίτσα σας και να την κάνουν σαν τα αντιπαθή μούτρα τους. Δείτε προσεκτικά στις σάλτσες μπάρμπεκιου που μπορεί να θέλετε να προσθέσετε στην πίτσα σας ότι υπάρχουν μικρά ποσοστά από σαρδέλες, αντζούγιες ή άλλα μικρά ψάρια. Μην τους αφήσετε να μπουν έστω και με αυτόν τον πονηρό τρόπο στην πίτσα σας. Ότι είναι σε πολύ μικρή ποσότητα δε σημαίνει τίποτα. Η Κωνσταντινούπολη έπεσε από μια μικρή πόρτα, την Κερκόπορτα.
Μην αφήσετε να γίνουν οι πίτσες σας η πεσμένη Κωνσταντινούπολη. Δε θέλετε να ζήσετε 400 χρόνια σε σκλαβωμένες από μπακαλιάρους και κουτσομούρες πίτσες.