Την Ικαρία την ερωτεύεσαι από την πρώτη στιγμή που η τύχη σε κάνει να πατήσεις το πόδι σου εκεί. Είναι κάτι στην ατμόσφαιρα, στις μυρωδιές, στις εικόνες. Είναι κάτι που δεν μπορείς να περιγράψεις πλήρως σε κάποιον που δεν ξέρει. Αυτό το βιώνεις, ολόψυχα, δύσκολα το μεταφέρεις χωρίς να χαθεί μέρος από τη μαγεία.
Ένα νησί – όνειρο. Και μαζί ένας ευλογημένος τόπος, διάσημος παγκοσμίως για τη μακροβιότητα των κατοίκων του. Σίγουρα ο χαλαρός τρόπος ζωής, η απουσία άγχους είναι κομβικά ως προς αυτό. Αν και είναι μύθος ότι στην Ικαρία σε εξυπηρετούν αν και όποτε. Μπορεί όντως να τα κάνουν όλα λίγο πιο αργά, αλλά μια χαρά στην ώρα τους γίνονται τελικά τα πάντα, αν δεν ακολουθείς… ρυθμούς Αθήνας.
Η διατροφή των Ικαριωτών είναι φημισμένη, επίσης μπαίνει στη συζήτηση περί μακροβιότητας, εμφατικά. Εκλεκτό μέλι, κρασί που ευφραίνει την καρδιά και πάει λέγοντας. Η’ πιο σωστά, μας πηγαίνει στο θέμα μας. Στα λεγόμενα φοινίκια. Δεν τα ξέρεις; Δεν έχεις πάει Ικαρία, ποτέ δεν είναι αργά…
Σαν τα βλέπεις τα περνάς για μελομακάρονα. Μια πιο προσεκτική ματιά σου αποκαλύπτει πως η αλήθεια είναι διαφορετική και πως πρόκειται για άλλο πράγμα. Παρότι αρκετά από τα υλικά ταυτίζονται, παρότι επίσης η συνταγή έχει πολλά κοινά σημεία, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: Δεν έχουν ίχνος από σιρόπι και μέλι. Αυτό τους δίνει μια μπισκοτένια υφή. Είναι τραγανά, κρατσανιστά. Είναι, κυρίως, πεντανόστιμα.
Κάποιοι τα συγχέουν με τα λεγόμενα μικρασιάτικα, όμως ούτε εδώ υπάρχει 100% ταύτιση, αυτά έχουν σιρόπι. Τα φοινίκια τα βρίσκουμε έτσι μόνο στην Ικαρία και πουθενά αλλού. Και αυτό συμβαίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, χάνεται στα βάθη των αιώνων το πώς ξεκίνησε όλο αυτό. Μόνο να υποθέσουμε μπορούμε.
Οι κάτοικοι, εφευρετικοί και μαθημένοι στο να βρίσκουν λύσεις κόντρα στις αντιξοότητες, εκμεταλλεύονταν οτιδήποτε τους έδινε η γη – όχι ακριβώς ο ορισμός του γόνιμου – ή η θάλασσα, συχνά ανταριασμένη με τους αέρηδες που μαστιγώνουν αλύπητα το νησί. Χρησιμοποιούσαν με σοφία την πρώτη ύλη που είχαν στα χέρια τους, βρίσκοντας παραλλαγές, δημιουργώντας θαρρείς από το πουθενά, γευστικά ποιήματα – ωδή στην απλότητα. Κυρίως με βάση το λάδι, καθώς τα ελαιόδεντρα ήταν ο σταθερός θησαυρός τους.
Τα φοινίκια αυτήν την πραγματικότητα έρχονται να συνοψίσουν. Πώς δηλαδή με τα λίγα κάνεις κάτι τόσο «πολύ». Και ναι μπορεί αρχικά να ήταν περισσότερο χριστουγεννιάτικο γλυκό, όμως το βρίσκουμε όλο το χρόνο. Το βλέπεις σε φούρνους και μαγαζιά του νησιού μες στο κατακαλόκαιρο και αν δεν ξέρεις, σου κάθεται «κάπως». «Μα θα φάω μελομακάρονο με 30 βαθμούς έξω;» αναρωτιέσαι. Μέχρι που σου εξηγούν. Μέχρι που δοκιμάζεις. Και ένας άλλος κόσμος σου αποκαλύπτεται. Μια γεύση που δεν περίμενες πως θα μπορούσε να σε ξετρελάνει τόσο. Τόσο απλό, μα τόσο νόστιμο συνάμα. Ένα σπουδαίο γλυκό. Χώρια ότι είναι πιο διαιτητικά από τα κλασικά μελομακάρονα…
Μια συνταγή για τα φοινίκια που βρήκαμε στο διαδίκτυο (https://aromaikarias.blogspot.com/) δίνει τα εξής υλικά (αν και θέλει μαστοριά και «χέρι» για να τα φτιάξεις σωστά και ωραία, και στην Ικαρία άλλωστε δεν είναι παντού το ίδιο νόστιμα, κάθε «σεφ» έχει τα μυστικά του).
Υλικά
- 1+1/2 κούπα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
- 1/2 κούπα φρέσκος χυμός πορτοκαλιού
- 1 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
- 1/2 κούπα ζάχαρη
- ξύσμα από ένα πορτοκάλι
- 1 κουταλάκι του γλυκού κονιάκ
- 1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο
- 1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλλα1/2 κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο
- 700 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 2 κουταλάκια του γλυκού baking powder
Εκτέλεση
- Διαλύουμε τη σόδα μέσα στο χυμό πορτοκαλιού ανακατεύοντας καλά με το σύρμα
- Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το ελαιόλαδο, το χυμό πορτοκαλιού, τη ζάχαρη και ανακατεύουμε με την κουτάλα σιλικόνης
- Προσθέτουμε το ξύσμα πορτοκαλιού, το κονιάκ, τα μυρωδικά και συνεχίζουμε το ανακάτεμα
- Ανακατεύουμε το αλεύρι με το baking powder
- Το ρίχνουμε μέσα στο μπολ με το μείγμα μας ανακατεύοντας με το χέρι από το κέντρο προς τα έξω
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200°C
- Στρώνουμε στη λαμαρίνα του φούρνου μία λαδόκολλα
- Πλάθουμε τα φοινίκια σε ωοειδές σχήμα και τα τοποθετούμε πάνω στη λαδόκολλα
- Αν θέλουμε τα πασπαλίζουμε με λίγη ζάχαρη
- Ψήνουμε για 20΄λεπτά περίπου ώσπου να πάρουν χρυσαφί χρώμα