Αν θέλουμε να μιλήσουμε για πραγματικά διλήμματα, τότε πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα που θέσαμε παραπάνω. Αν έχεις μεγαλώσει στην Καλλιθέα ή στις γύρω περιοχές, μπορείς να καταλάβεις το μέγεθος του διλλήματος.
Θα θυμηθείς τις καλές εποχές, τότε που, μετά το σχολείο, το φροντιστήριο, τον καφέ ή το ξενύχτι, έδινες ραντεβού στο «Μαύρο Πρόβατο» ή ακόμα πιο παλιά στη «Στάνη», Σιβιτανίδου γωνία και Κρέμου, λίγο πριν τον σταθμό, για να φας Mexico.
Για τους μη μυημένους είναι το σημερινό «μπριός μπιφτέκι» του «Γρηγόρης Μικρογεύματα», που πλέον έχει πάρει τη θέση του μαγαζιού που ήταν σημείο αναφοράς της περιοχής τη δεκαετία του ’90.
Και όχι, δεν είναι το ζουμερό μπιφτέκι που κάνει τη διαφορά, ούτε η αφράτη ζύμη, ούτε το λιωμένο τυρί γκούντα. Είναι εκείνη η κόκκινη σαλτσούλα από κάτω από το μπιφτέκι, που το μυστικό της δίνεται μόνο σε όσους έχουν επιχείρηση στην συγκεκριμένη γωνία.
Γι αυτό και δεν την βρίσκεις στα υπόλοιπα franchise του «Γρηγόρη», παρά μόνο στο συγκεκριμένο μαγαζί στην περιοχή.
Γι’ αυτό, αν και στην ταμπελίτσα γράφει «μπριός μπιφτέκι» ο Καλλιθεάτης-πελάτης θα ζητήσει «Mexico» και ο πωλητής δεν θα ρωτήσει «τι εννοείτε;», παρά μόνο θα θέσει το ερώτημα: «Μαγιονέζα-πατάτες ή τυροσαλάτα-πατάτες;».
Οι μεγαλύτερες διαμάχες στις τοπικές παρέες άνοιγαν για τις ομάδες (ή την ώρα που θα αναφερόταν η φράση “πάμε για mexico;”), συνεχίζονταν στην διαδρομή για το «Μαύρο Πρόβατο» και ολοκληρώνονταν όταν κρατούσαν στο χέρι από ένα ο καθένας…
Και σήμερα, όμως, όταν δεν έχεις λεφτά αλλά θέλεις να εντυπωσιάσεις τη νέα σου φίλη, της προτείνεις να πάτε για «Mexico». Είναι εγγυημένη και φθηνή λύση! Για να μην της αρέσει θα πρέπει να είναι vegetarian ή ξινή –εκεί είσαι ούτως ή άλλως χαμένος.
Και για να μην έχετε απορίες, εμείς από την πρώτη μέρα που μας τέθηκε το δίλημμα είχαμε απαντήσει μαγιονέζα-πατάτες και δεν αλλάξαμε θέση ΠΟΤΕ!