Ήταν με διαφορά η πιο δύσκολη αποστολή μου, λαέ μου. Ένιωσα λες και ήμουν ο Τομ Κρουζ στο Mission Impossible (με τη μόνη διαφορά ότι εγώ είμαι πιο ωραίος απ’ τον Τόμι. Βιολοτζί).
Με το που μπήκα στο «Σαρδελάκι» νόμιζα ότι είμαι στο κρυφό σχολειό. Βλέπετε έναν αστακό στο δεύτερο τραπέζι δεξιά;
Ούτε εγώ τον είδα. Ο φωτισμός ήταν πολύ χαμηλός. Και ερωτώ. Προς τι η ρομαντική ατμόσφαιρα; Εγώ την καβουροσαλάτα να την φάω ήθελα, όχι να την βγάλω ραντεβού στου Φιλοππάπου. Δείτε φώτα ομίχλης…
Το αγαπημένο «Σαρδελάκι» όπως έμαθα μετακομίζει παραδίπλα οπότε και το προσωπικό ήταν λιγότερο και το μαγαζί πολύ σκοτεινό, αλλά από φαγητά να τρώει η μάνα και του Χριστόφορου να μη δίνει.
Δοκιμάστε σίγουρα: καραβιδόψυχα, καλαμαράκια τηγανητά και γαύρο φιλεταρισμενο. Θα βρείτε ψαρικά και ορεκτικά για κάθε γούστο σε νορμάλ μερίδες. Για να βλέπω κίνηση…
Κάτι αρχίζει να αχνοφέγγει…
Είδατε κάμερα το iphone 7 Plus; Κάνει τη νύχτα μέρα…
Ήταν το μοναδικό μέρος που νικήσαμε το γαύρο αυτή την εβδομάδα (Κετσπάγια πούλα).
Προσοχή γιατί στα του ποτού, ούζου εύκολα μπορείς να ξεφύγεις και εκεί κρύβεται ο κίνδυνος για το πορτοφόλι σας. Όσο για τις τιμές, αν πάρεις παπάδες (αν δηλαδή σταματήσεις εκεί που λέει “υγ. υπεύθυνος”) θα σου έρθει η λυπητερή γύρω στα 30 ευρώ το άτομο (5 ευρώ περισσότερα από την πραγματική αξία του ποδοσφαιριστή Πέκχαρτ).
Το πάρκινγκ είναι δύσκολο γιατί μιλάμε για το κέντρο της Γλυφάδας, όμως αξίζει τον κόπο. Γιατί το «Σαρδελάκι» είναι σαν το Rexona. Δεν σε απογοητεύει ποτέ…
Διεύθυνση: Φοίβης 15, Γλυφάδα