Φέρε λίγο πιο κοντά το αυτί σου στη σελίδα λαέ μου. Το ακούς; Δεν είναι κύμα, η πείνα μου είναι. Εγώ την άκουσα και έτρεξα να βρω ένα απάνεμο λιμάνι να την φυγαδεύσω (τι ποιητικά που τα λέω όταν πεινάω). Αφού έκανα μια κούρσα θανάτου που θα ζήλευε και ο Μανού (μόνο για ψαγμένους ΑΕΚτζήδες) έφτασα στον «Ακάκιο» στο Φάληρο.
Είχα ακούσει ότι εκεί παίζουν οι καλύτερες πίτσες και μακαρονάδες της περιοχής και πήγα να τσεκάρω ιδίοις στ-όμμασι αν οι φήμες ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ή το μαγαζί είναι πιο υπερεκτιμημένο και απ’ τον Μπακασέτα.
Για να μη δώσω δικαιώματα ξεκίνησα τον αγώνα συγκρατημένα. Με μια περικοκλάδα…
Συνέχισα να τιμώ την Greenpeace
Και αφού έκανα μια παπάρα ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Κλεφτάκη…
Άρχισαν να παίρνουν τα μαχαιροκουταλοπίρουνα φωτιά! Ένα πεϊνιρλί με διάφορα ντριγκιντράγκα από πάνω, που είχε την ατυχία να βρεθεί στο διάβα μου το σάρωσα σαν να ‘μουν ο τυφώνας «Κατρίν»…
Με την ψυχολογία στα ύψη (ανέβηκε το ζάχαρό μου) φώναξα στον σερβιτόρο: «Ακάκιε τα μακαρόνια να ναι…» «Μίσκο;» με ρώτησε ο βλάσφημος για να του απαντήσω όπως του έπρεπε: «Να ναι στο πιάτο μου σε 10 δευτερόλεπτα. Πεινώ». Πράγματι σε λίγο ξεκίνησε η πρώτη διεθνής έκθεση μακαρονάδας. Δεξί κροσέ…
Αριστερό… (Από την πείνα μου και αυτό μακαρονάδα το είδα)
Και γκολ…
Ξέχασα να σας πω ότι στις τρεις μακαρονάδες κάνω δώρο στον εαυτό μου και μια τέταρτη. Παιδιόθεν…
Οι γεύσεις εξαιρετικές. Τα πιάτα ένα και ένα. Ομολογώ ότι κάτι είχα αρχίσει να νιώθω, αλλά υπήρχε ακόμα αποθηκευτικός χώρος στο στομάχι μου. Έτσι αφού δοκίμασα ένα λεμονάκι σορμπέ (για να κάψει τα λίπη)…
Συνέχισα με μια σοκολάτα σκεπαστή (και αυτή ΑΕΚ είναι).
Μετά από τέτοια μάσα πήγα στο διπλανό δωμάτιο και άναψα ένα κερί για να ευχαριστήσω τον Μεγαλοδύναμο που δεν έσκασα…
Προχωρώντας είδα και τον Τσιγκρίνσκι…
Αμέσως μετά παραλίγο να λιποθυμήσω με αυτό που είδα. Μη φοβάστε όμως. Κάτω απ’ το Ακάκιος δεν λέει «Μακαρο…», έχει και συνέχεια! Δεν είναι αυτό που νομίζετε αγαπούλες…
Το στιλ του μαγαζιού λαέ μου θυμίζει μοναστήρι. Έχει μανουάλια και κεριά στον είσοδο, ενώ και οι σερβιτόροι είναι ντυμένοι μοναχοί. Και δεν σας είπα και το κορυφαίο. Στις τουαλέτες, αντί για νιπτήρες, έχει κολυμπήθρες.
Επειδή όπως καταλαβαίνετε το βράδυ γίνεται λαϊκό προσκύνημα, αν θέλετε να βρείτε τραπέζι πρέπει να κάνετε κράτηση. Οι τιμές λογικές (15-18 ευρώ το άτομο). Να το δοκιμάσετε, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Έχει την ευλογία μου…
Ακάκιος, Παλαιό Φάληρο Αγίας Τριάδος 1, Παλαιό Φάληρο, Τηλέφωνο: 21 0980 3100