Θα μπορούσε ν’ αποτελεί το απόλυτο clickbait– που είναι και της μόδας, εσχάτως- καθώς θα έδινε τους καλύτερους τίτλους προκειμένου να «τσιμπήσει» το αναγνωστικό κοινό και να δώσει το πολυπόθητο κλικ στο θέμα:
Α) ΣΚΑΝΔΑΛΟ μεγατόνων: δε φαντάζεστε ποιο γλυκό έμεινε εκτός του Final 4 στην ετήσια μάζωξη κοιλιόδουλων!
Β) Θα σας ΠΕΣΟΥΝ τα ΜΑΛΛΙΑ με μηδενικές πιθανότητες να τα ξαναβγάλετε: αυτή είναι η λίστα με τα 50 πιο αγαπημένα γλυκά των ανθρώπων- ειδικά το 37 θα σας… τρελάνει!
Γ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι αλήθεια αυτή η έρευνα: όλοι οι Έλληνες το λατρεύουν 15 μέρες, όμως τον υπόλοιπο χρόνο το αγνοούν επιδεικτικά! Τι είναι;
Δ) ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ! Χάσαμε τα λόγια μας μόλις είδαμε αυτό το γαστριμαργικό «τούμπανο»! (pics)
Ε) Παγώνει το ΑΙΜΑ η εξομολόγηση γλυκατζή: το σκότωσα γιατί το χρειαζόμουν τον Μάρτιο και δεν ήταν εκεί- Φωτογραφίες- ΣΟΚ!
Ξέρετε τι θ’ αντικρίζατε μόλις πατούσατε το «Διαβάστε περισσότερα εδώ»; Ακριβώς: την εικόνα ενός τεθλιμμένου μελομακάρονου να σας κοιτά με τα μελιά του ματάκια και να μιλά απευθείας στην καρδιά σας (δευτερευόντως και πρωτίστως στο στομάχι).
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, το μελομακάρονο είναι το πιο αδικημένο γλυκό στα χρονικά της αδικίας. Και υπάρχουν πέντε λόγοι που συμβαίνει αυτό…
1. Το τρώμε μόνο τα Χριστούγεννα
Αυτό σημαίνει 15 μέρες το χρόνο- άντε αν η μάνα είναι σε δημιουργικό μαγειρικό πυρετό, κι έχει φτιάξει τέσσερα κοντέινερ μελομακάρονα, για έναν μήνα. Γιατί να μην μπορούμε να τα φάμε, όμως, στις 22 Φλεβάρη, στις 18 Μαΐου, στις 23 Αυγούστου και τις 11 Οκτώβρη;
Ποιος είναι αυτός που καθόρισε ότι τα προφιτερόλ είναι το αντίστοιχο του Βιβάλντι («κολλάει», δηλαδή, και στις «4 Εποχές»), ενώ το μελομακάρονο φτωχός συγγενής; Γιατί όταν πάμε στα ζαχαροπλαστεία σε περίοδο εκτός των Χριστουγέννων χρειάζεται να στήσουμε αυτό που κάνει ρίμα με το «όλο» για να τα βρούμε;
Γιατί δε βγαίνει ο Παρλιάρος στο τηλέφωνο κυρία Στάη μου;
2. Εκτός από τα μελομακάρονα, έχουμε φάει τον παπά με τις θερμίδες
Πόσες φορές δεν έχει συμβεί σ’ ένα τυπικό εορταστικό γεύμα η μητέρα σου ή η κοπέλα σου, η γιαγιά σου, ο ημιθανής θείος- που το έμφραγμα του χτυπά την πόρτα κι αυτός βρίσκεται ήδη στο «Ποιος είναι;» με το χέρι στο πόμολο- να σου πει μετά το τέλος του κυρίως γεύματος «Μη βρε αγόρι μου, έχεις φάει 2 μπριζόλες, έναν κουβά πατάτες, μισό λόφο κεφτεδάκια, τρία καρβέλια ψωμί, το τυρί που φτιάχνετε από το γάλα που παράγουν 8 αγελάδες όλο τον χρόνο, τζατζίκι, σαλάτες… Τι τα θες τα μελομακάρονα τώρα; Έχουν πολλές θερμίδες!»
Το υπέρτατο ψέμα: το 1 μελομακάρονο έχει ΜΟΛΙΣ 140 θερμίδες, τη στιγμή που ένα προφιτερόλ έχει 490, το μιλφέιγ 350, ο απόλυτος ψεύτης του είδους- ο σιμιγδαλένιος χαλβάς με αμύγδαλα- 355 το κομμάτι, το μους σοκολάτας 450 κ.α.
Το να μην τρως μελομακάρονα γιατί έχουν πολλές θερμίδες κι εσύ προσέχεις τη διατροχαχαχαχαχαχα, είναι σα ν’ αρνείσαι να κάνεις σεξ με την Μόνικα Μπελούτσι επειδή παραείναι σέξι.
Ρε, πάμε καλά; Φυσαρ-Μόνικα θα παίξουμε με τους θερμιδικούς πειρασμούς.
3. Η αιώνια διαμάχη με τον κουραμπιέ
Τα υπόλοιπα γλυκά παίζουν μπάλα μόνα τους: τι άγχος να έχει, ας πούμε, η τάρτα όταν κατεβαίνει στο γήπεδο; Μήπως της κόψει βαθμούς το κοκάκι; Ή θα πέσει σε βαθιά περισυλλογή για το σύστημα που θα παρατάξει στο χορτάρι το εκλεράκι; Γιατί, κατεβαίνει αποφασισμένο για όλα το κανταΐφι;
Κακά τα ψέματα, η πραγματική μάχη των αιωνίων είναι το “μελομακάρονο vs κουραμπιέ”- μια μάχη από την οποία βγαίνουν ζημιωμένοι και οι δύο, καθώς ο φίλαθλος κόσμος υποστηρίζει φανατικά τον ένα ή τον άλλον και αρνείται να παραδεχτεί την αξία του αντιπάλου.
Όμως, το να μαλώνει κανείς για τις ομάδες είναι τόσο μα τόσο βλακώδες. Υπάρχουν και πιο σοβαρά πράγματα στη ζωή. Όπως, ας πούμε, τα μελομακάρονα.
4. Όνομα- παγίδα
Μοιάζει με λεκτική αυτοκτονία- είναι σα να έχεις βγάλει το παιδί σου «Μόσχο Καραγκιόζη» και ν’ αρνείσαι να το φωνάξεις, έστω, «Άκη»: ο νονός του «μελομακάρονου» πρέπει να είχε καταφτάσει στη βάφτιση μετά από ένα βράδυ στο οποίο πάλευε να ξεπεράσει σε οινοποσία τον θεό Διόνυσο και τα έκανε, πασιφανώς, μαντάρα.
Ο όρος «μελομακάρονο» οδηγεί το μυαλό σε περίεργους συνειρμούς, καθώς σε μπερδεύει. Είναι πιο κοντά στο μέλι ή στα μακαρόνια; Και τι διαολεμένος συνδυασμός είναι αυτός;
Κι έρχονται μετά τα υπόλοιπα με κάτι ονόματα που μοιάζουν να ξεπήδησαν από την πένα του Μπωντλαίρ- κάτι “Tarte au Citron”, κάτι “Tarte tatin” και “Petits Four”- και ψαρώνεις και μόνο που τ’ ακούς.
Τα μελομακάρονα σ’ αυτή τη μάχη θυμίζουν τον «Καραμήτρο».
Του γνωστού «Πού πας ρε;»
5. Ελάχιστη προβολή από τα ΜΜΕ
Πόσο πιθανόν είναι να δείτε σ’ εκπομπή μαγειρικής- φερ’ ειπείν στο «Μαγει-ρέψαμε από την πείνα»- τον παρουσιαστή να φτιάχνει ακόμα μία τούρτα, όταν έρχεται η στιγμή για το γλυκό; Και πόσο συχνά τον βλέπετε να κάνει μελομακάρονα;
Σωστά: η αναλογία θυμίζει γκόμενες Σπαλιάρα εναντίον γκόμενων γράφοντος (4000- 2). Σ’ ένα από τα πιο καλοστημένα παιχνίδια αποκαθήλωσης γλυκού που έχουν δει ποτέ τα μάτια μας, η τηλεόραση και τα λοιπά Μέσα προωθούν όλα τα σοκολατοειδή και τα σιροπιαστά, αφήνοντας στις σκιές τον πραγματικό σταρ του αθλήματος.
Η αλητεία, όμως, δε θα περάσει: όταν όλοι εμείς οι φαν των μελομακάρονων σταματήσουμε να σκύβουμε το κεφάλι και να δεχόμαστε αγόγγυστα τα πάντα, τότε ο πραγματικός βασιλιάς θα επιστρέψει στον θρόνο του.
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, σαν τα μελομακάρονα δεν έχει.
Τα μελομακάρονα και τη Χαλκιδική.
