Κάθε ένας από εμάς αναζητά εκείνα τα πράγματα που δεν τα ξέρουν πολλοί. Εκείνα που αποτελούν τα μυστικά του και έχει να περηφανεύεται στους γύρω του ότι είναι μόνο για εκείνον. Έρχονται περιπτώσεις όμως που νιώθεις την ανάγκη να μοιραστείς αυτό που ξέρεις. Γιατί θεωρείς ότι είναι κρίμα να μην έχουν το ίδιο συναίσθημα και άλλοι. Προσκαλείς νέους κοινωνούς αυτού του μυστικού. Ένα τέτοιο μυστικό θα σας αποκαλύψω κι εγώ. Ιδίως σε εσάς που είστε του γλυκού και ψάχνετε για νέες απολαύσεις. Αν θέλετε να γευτείτε την καλύτερη σοκολατόπιτα που έχετε γευτεί, τότε μπείτε στο μετρό. Πάρτε την κόκκινη γραμμή προς Ελληνικό και μόλις φτάσετε Άγιο Ιωάννη κατεβείτε.
Με το που βγείτε από το μετρό θα αρχίσει να σας τραβάει μια σειρήνα. Με κάθε σας βήμα η σειρήνα θα ανεβάζει τα ντεσιμπέλ της. Βρίσκεστε στην Κασομούλη, στέκεστε μπροστά στη Βουλιαγμένης και μπροστά σας ανοίγεται ένας ανηφορικός δρόμος. Είναι η Καφαντάρη. Περνάτε απέναντι, περπατάτε γύρω στα 50 μέτρα και τσουπ…Είστε μπροστά στο ναό μερικών από τα καλύτερα γλυκά που μπορείς να δοκιμάσεις. Και όλα αυτά τα γλυκά να προσκυνούν τη μία και μοναδική. Τη βασίλισσα. Την σοκολατόπιτα.
Η σοκολατόπιτα του Μελίζυμου δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστή, αλλά είναι καιρός να γίνει. Και να γίνει ως η καλύτερη σοκολατόπιτα που έχεις φάει. Οκ, δεν ξέρεις πόσο αξιόπιστη πηγή είμαι. Η αλήθεια είναι ότι έχω φάει σοκολατόπιτα από 6-7 ζαχαροπλαστεία. Έχω δηλαδή ένα μέτρο σύγκρισης. Ίσως όχι επαρκές.
Αλλά για να μπορέσεις να ανακηρύξεις κάτι ως καλύτερο δε σημαίνει να έχεις δοκιμάσει όλους τους υπόλοιπους ανταγωνιστές. Αρκεί να ξέρεις ότι αυτή εκδοχή που έχεις δοκιμάσει δεν μπορεί να γίνει καλύτερη. Και στο Μελίζυμο θα βρεις την καλύτερη εκδοχή σοκολατόπιτας που υπάρχει. Και όχι μόνο. Μετά απ΄αυτήν έχεις να βάλεις στο bucket list κάμποσα ακόμα.
Πρώτα απ΄όλα την μεγάλη ποικιλία σε κέικ που έχουν καθημερινά. Κέικ σοκολάτας με μπισκότα oreo μέσα, κέικ βανίλιας με oreo, κέικ σοκολάτας με κρέμα bueno απλωμένη πάνω, αλλά και στη γέμιση, κέικ βανίλιας με πορτοκάλι και καλύτερα να σταματήσω εδώ. Όχι τίποτα, είναι λίγο μαρτύριο να βλέπεις τέτοιες εικόνες και να είσαι μακριά από την περιοχή ή να κάνεις διατροφή.
Γενικώς υπάρχει μια σειρά από πράγματα. Οι πάστες του, η τούρτα με μπισκότο oreo που κάνει, κάτι απίστευτα σφολιατίνια με σοκολάτα που είναι εμποτισμένα σε σιρόπι, σουφλεδάκια σοκολάτας, μικρά brownies, ων ουκ έστιν αριθμός.
Αν δεν είσαι της περιοχής, το Μελίζυμο είναι μια ανερχόμενη δύναμη. Βασικά δεν γνωρίζω άλλο αρτοποιείο που να έχει τόσο ικανούς pastry chef και να έχει τόσες επιλογές σε τουλάχιστον απολαυστικό επίπεδο. 5 χρόνια τώρα που βρίσκεται στην Καφαντάρη έχει κατακτήσει κόσμο και κοσμάκη. Είναι και σε στρατηγικό σημείο, γιατί εκεί συναντώνται η Δάφνη, ο Νέος Κόσμος, ο Υμηττός και η Γούβα.
Εδώ δες γλασάρισμα τούρτας που κάνει ο ένας εκ των τριών που μαγεύουν με τα γλυκά τους.
Τα αδέρφια Γιαννάρα έχουν φτιάξει έναν παράδεισο γλυκών και όχι μόνο. Θα βρεις και πολύ καλά ζυμωμένα και ψημένα ψωμιά. Αν ένα τέτοιο μαγαζί υπήρχε στο Παρίσι ή έστω σε μια πιο δημοφιλή περιοχή της Αθήνας, τότε θα συνέρρεαν όλοι εδώ. Ούτως ή άλλως το Μελίζυμο δεν το χρειάζεται. Με τέτοια ποιότητα το word of mouth βρίσκει ατράνταχτο επιχείρημα.
Από δω και πέρα θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους. Καλό κουράγιο!