Σου φαίνεται ακατόρθωτο.
Το ακούς και γελάς πιο δυνατά κι από γλείφτη υπάλληλο μόλις έχει ακούσει (κρύο) ανέκδοτο από το αφεντικό του.
Εσύ να νηστέψεις;;;
Εσύ που η πρώτη σου σκέψη το πρωί μόλις ανοίξεις τα μάτια σου είναι «τι θα φάμε σήμερα» και που τα delivery τρακάρουν κάτω από το σπίτι σου;
Ναι, φίλε μου, εσύ! Μπορείς να το κάνεις και όχι μόνο μπορείς, αλλά έχεις και σοβαρό κίνητρο να το κάνεις.
Γιατί ανεξάρτητα από το θρησκευτικό κομμάτι, αυτές οι επτά εβδομάδες που μεσολαβούν μέχρι το Πάσχα είναι η μεγάλη σου ευκαιρία.
Να αποδείξεις ότι δεν σε κάνει κουμάντο το στομάχι σου. Ότι μπορείς να κάνεις την… κοιλιά σου πέτρα. Κι ότι αξίζει να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό.
Για τους εξής απλούστατους λόγους:
-Για να κάνεις αποτοξίνωση. Σύμφωνοι, είναι από τις πιο κλισέ απαντήσεις στην ερώτηση γιατί να νηστέψεις. Και όντως ακούγεται πιο γενικόλογη κι από «τα λέμε» όταν αποχαιρετάς κάποιον. Είναι όμως πραγματικότητα.
Η αποχή για κάποιο διάστημα από το κρέας σε κάνει να πιστεύεις ότι τρως πιο υγιεινά. Ότι οι τροφές με τις οποίες το αντικαθιστάς είναι πιο ωφέλιμες για τον οργανισμό σου. Έστω λοιπόν κι αν αυτό δεν ισχύει 100%, η αίσθηση ότι δεν είσαι τόσο κοιλιόδουλος όσο νόμιζες είναι καθόλου αμελητέο κέρδος.
-Για να ξεπλύνεις καμιά αμαρτία. Δεν θα κλείσεις ρεζερβέ στον παράδεισο επειδή έραψες την μπούκα σου για 1,5 μήνα. Από τη στιγμή που είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να νηστέψεις παράλληλα και κάποιες άλλες… δραστηριότητες, θα χρειαστούν πολλές ακόμα καλές πράξεις (και πολλές γιαγιούλες που θα περάσουν συνοδευόμενες από σένα απέναντι) για να γίνεις υπόδειγμα χριστιανού.
Όσο να ‘ναι όμως, κάτι θα σώσεις. Κάποια ματσακονιά σου στον μάταιο ετούτο κόσμο θα μετριάσεις. Κάτι θα έχεις να ψελλίσεις ως επιχείρημα την ημέρα της κρίσης. Αμήν…
-Για να είναι πολύ νοστιμότερο το αρνί την Κυριακή του Πάσχα. Λένε πως μόνο όταν χάσεις κάτι, το εκτιμάς πραγματικά. Δεν ισχύει για το αν έχεις γκόμενα την Τζέσικα Μπίελ (αφού νιώθεις ΗΔΗ ευλογημένος και ανάβεις ένα κεράκι στον Μεγαλοδύναμο πρωί, μεσημέρι, βράδυ), αλλά σε όλα τα άλλα ισχύει. Και το φαΐ δεν είναι εξαίρεση.
Γιατί όπως συμβαίνει με οτιδήποτε στερηθείς, η απόλαυσή του κρέατος μετά τη Σαρακοστή είναι μεγαλύτερη. Η προσμονή πολλαπλασιάζεται. Και η πρώτη πέτσα από το αρνί μοιάζει γλυκύτερη κι από την πρώτη τζούρα γάλακτος που πήρες από το τζιτζί της μανούλας σου…
-Για να ελαττώσεις το junk food. Θέλεις-δεν θέλεις, τα κουκιά είναι μετρημένα. Από τη στιγμή που νηστεύεις, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που μπορείς να παραγγείλεις αποκλείεται. Και δεν είναι μόνο τα «απαγορευμένα» φαγητά που διακόπτουν την αδελφική σχέση που είχες δημιουργήσει με τα delivery της περιοχής.
Είναι και οι επιλογές που (δεν) έχεις όταν σηκώσεις το τηλέφωνο. Γιατί ντρέπεσαι και μόνο να ξεστομίσεις (πόσω μάλλον να το φας) ένα… οικολογικό σουβλάκι, μια πίτσα χωρίς τυρί ή ένα μπέργκερ λαχανικών.
-Για να θυμηθείς πόσα (άλλα) ωραία φαγητά υπάρχουν που τα παραμελούσες. Όταν μπουν σε ένα κλαμπ η Μόνικα Μπελούτσι και η Τζένη Μπότση, το βλέμμα σου θα το κερδίσει η πρώτη. Αυτό τι πάει να πει; Ότι η Μπότση δεν είναι γυναικάρα; Ότι δεν φαντασιωνόμασταν ως έφηβοι να ρωτούσε κι εμάς μια μέρα αν μας γουστάρει η χωριάτισσα; Ε, το ίδιο και με τα φαγιά.
Όταν μπορείς να τρως κάθε μέρα μπριζολάκια και σιουφιχτά μακαρόνια με απάκι (βράχηκα), δύσκολα θα αναζητήσεις μια χυλωμένη φασολάδα. Ναι, αυτή που θα τρέχουν τα σάλια σου (και θα τη ζητάς και μετά απ’ τη μάνα ή τη γυναίκα σου) αν αποφασίσεις τελικά να νηστέψεις.
