Δεν ξέρω αν σκέφτεσαι ότι καταφεύγω σε παραπλανητικούς τίτλους για να σε κάνω να με διαβάσεις. Αν το σκέφτεσαι, κάνεις τεράστιο λάθος. Κι εγώ τα σιχαίνομαι όλα αυτά τα «το καλύτερο τάδε» που παίζουν αρκετά συχνά πλέον. Όμως το να αναγορεύεις κάτι ως καλύτερο δε σημαίνει ότι είσαι αντικειμενικά σωστός. Σημαίνει ότι τα γούστα σου καλύπτονται απόλυτα από αυτό το καλύτερο, άρα δεν έχει νόημα να αναζητήσεις κάτι άλλο. Αυτό είναι και δεν αλλάζει για σένα προσωπικά. Τελευταία μου συμβαίνει να το νιώθω αυτό σε πολλά πράγματα που ανακαλύπτω. Ας πούμε αυτή τη στιγμή σκέφτομαι τους μεζέδες που έφαγα σε ένα από τα καλύτερα μεζεδοπωλεία της Αθήνας. Κι ας πάνε μόλις 11 μέρες που άνοιξε στην Καλλιθέα.
Η Γράπα είναι μια τεράστια έκπληξη για οποιονδήποτε αναζητά το καινούργιο, εκείνο που θα τον εντυπωσιάσει και θα τον κάνει να αναφωνήσει βαρύγδουπες εκφράσεις. Δεν ξέρω αν η λέξη έχει καμία σχέση με τη γκράπα, ξέρω όμως ότι ο Μάριος, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω απ΄όλα – και πίσω από το ταμείο κάθε βράδυ – βρήκε τους κατάλληλους ανθρώπους για να στήσει ένα κυριαρχικό μαγαζί στην Πλατεία Κύπρου στην Καλλιθέα. Πρώτος απ΄όλους ο Φρέντυ, ο σεφ. Κι αν σου φαίνεται αταίριαστη αυτή η λέξη για ένα μεζεδοπωλείο, μην βιάζεσαι.
Όχι, δεν θα βρεις εκείνες τις παράξενες γκουρμεδιές που δε γουστάρεις στα μεγαλόσχημα εστιατόρια. Θα βρεις όμως πανέμορφες παραλλαγές σε πιάτα που τα είχες δοκιμάσει αρκετά σε συγκεκριμένες μορφές. Το να βλέπεις με διαφορετική οπτική και συνταγή πιάτα που τα θες σε κάθε σου μάζωξη είναι νομίζω το πιο ευχάριστο. Η Καλλιθέα είναι πλέον ο τόπος σου γι΄αυτό.
Στη Γράπα έχεις να γευτείς πολλά ωραία πράγματα. Θα στα πω χύμα και άτακτα. Ρολάκια κανταΐφι που είναι στα τοπ του, καραμέλες τυριού – μην ξινίζεις και μη λες «τι καραμέλες τυριού και αηδίες», θα σου αρέσουν πολύ -, κεφτέδες με κόκκινη σάλτσα και γιαούρτι, καγιανά κορυφαίας έκδοσης, κολοκυθοκεφτέδες, πατάτες τηγανητές διπλοφουρνιστές, γραβιέρα σαγανάκι με μαρμελάδα ντομάτας. Θα σου έλεγα και παραπάνω. Όμως δεν θέλω να σε κοροϊδεύω. Αυτά μπόρεσα να φάω. Γι΄αυτό θα πάω και δεύτερη φορά. Γιατί με έχουν ενημερώσει για ένα τρομερό μπούτι κοτόπουλου γεμιστό με μπέικον, πιπεριά και τυρί, για τα σουτζουκάκια και αρκετά άλλα.
Ειλικρινά φίλε αναγνώστη, χρειάζεσαι να σου πω άλλα πιάτα; Γιατί αν χρειάζεσαι έχω κρατήσει έναν άσο για το φινάλε. Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό που θα πω, αλλά σου το ορκίζομαι στο ίδιο το μπάσκετ (ό,τι πιο ιερό έχω στη ζωή μου) είναι αλήθεια.
Η Γράπα, το μαγαζί που θα γίνει ορόσημο στην Καλλιθέα, έχει, δώσε βάση σε αυτό που θα πω, ένα απίστευτο γαλακτομπούρεκο. Θα σου έλεγα ότι είναι το καλύτερο που έχεις φάει, αλλά μετά θα είμαι εντελώς κλισέ. Δε θέλω να χρησιμοποιώ τα ίδια και τα ίδια. Δεν έχω βέβαια και άλλη επιλογή όταν οι γεύσεις μου απορροφούν το λεκτικό μου εύρος. Θα γίνω υπερφίαλος και διόλου πρωτότυπος.
Μπορεί να φταίει που μας το έφεραν κατευθείαν από το φούρνο. Δεν ξέρω. Θα προσπαθήσω να συγκρατηθώ μέχρι την επιβεβαίωση. Αυτή η πρώτη φορά πρέπει να καταγραφεί πάντως.
Για το κλείσιμο ας αφιερώσω και 2-3 λέξεις για τον χώρο. Άκρως καλοκαιρινός, με αναρριχώμενα φυτά στους τοίχους, με μια αίσθηση ηρεμίας και αίσιας συνάθροισης, η Γράπα σου δημιουργεί όλη την αναγκαία διάθεση για να απολαύσεις απρόσκοπτα τους μεζέδες!
Σαπφούς 101, Καλλιθέα