Δεν υπάρχουν «καλοκαιρινά» και «χειμερινά» φαγητά.
Άμα εσένα η όρεξή σου τραβάει ντάκο ή μακαρονάδα του ψαρά τον Γενάρη ή ένα στιφαδάκι με κουνέλι τον Ιούλιο, ποιος είναι αυτός που θα κάνει κουμάντο στην καταπιόνα σου;
Όπως και να το κάνουμε όμως, κάποια φαγητά έχουν συνδεθεί με τις εποχές. Έχουν ταυτιστεί με συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες και παραστάσεις.
Δεν διαφωνεί κανείς ότι στη φάση που βρισκόμαστε -ντάλα καλοκαίρι και με τον ήλιο να σου καψαλίζει τα σωθικά- η φάση είναι συνδεδεμένη με ταβέρνα.
Χωριάτικη, καλαμαράκια, τσιπούρες, κεφτέδες και ζουμερά μπριζολίδια που να μη φτάνει το χάρτινο τραπεζομάντιλο για να σκουπίσεις τις λαδωμένες δαχτυλάρες σου.
Τέτοιες μάχες όμως θα γίνουν όταν φας έξω. Γιατί όταν φας στο σπίτι, όταν επιστρέψεις εκεί από τη θάλασσα ξελιγωμένος και με τέσσερις στρώσεις αλάτι στην ηλιοκαμένη ύπαρξή σου, το άντερό σου θέλεις να το λαδώσεις με κάτι μαγειρευτό.
Με ένα γνήσιο καλοκαιρινό φαΐ, απ’ αυτά που έφτιαχνε η μάνα σου την εποχή που καθόσασταν ολόκληρη η οικογένεια στο τραπέζι:
Με ένα αρχοντικό μπριάμ!
Πολύχρωμο, πλούσιο και γεμάτο αντιθέσεις, αυτό το γευστικό μωσαϊκό, αυτή η υπέροχη παρτούζα λαχανικών μπορεί να σε αφήσει (όπως και η κανονική) με το ίδιο βλαμμένο χαμόγελο ικανοποίησης.
Γιατί πρώτα χορταίνει το μάτι από το υπέροχο θέαμα με τα κολοκύθια, τις μελιτζάνες, τις πολύχρωμες πιπεριές, τις πατάτες και τα κρεμμύδια να συμπεθεριάζουν τυλιγμένα στην κατακόκκινη σάλτσα…
Έπειτα χορταίνει η μύτη από το μεθυστικό συνδυασμό τους με σκόρδο, μαϊντανό, βασιλικό και οποιοδήποτε άλλο μυρωδικό τραβάει η ψυχάρα σου…
Και αφού τρίψεις από πάνω του ένα μπλόκι φέτας σε μέγεθος τσιμεντόλιθου (και πάρεις δίπλα σου 1,5 καρβέλι ψωμί για γενναία παπάρα), γλυκαίνεται πια και η γλώσσα:
Από τη φρεσκάδα και τη νοστιμιά που συνδυάζει το υπέρτατο κοκτέιλ του ταψιού την ώρα που το νιώθεις να λιώνει στο στόμα σου…
Τι σημασία έχει που (χωρίς την προαναφερόμενη παπάρα) μπορεί να μην σε πιάσει; Που ενδεχομένως να πεινάς σε 2-3 ώρες; Χαλάλι του! Στο μπριάμ δεν μπορείς να κρατήσεις κακία.
Είναι ένας καλοκαιρινός έρωτας, που ξέρεις (όπως με όλους τους καλοκαιρινούς έρωτες) ότι η απόλαυσή του δεν θα διαρκέσει πολύ.
Κι ακόμα κι αν τον χειμώνα σπανίως θα το αναζητήσεις, ξέρεις ότι το επόμενο αυγουστιάτικο μεσημέρι που θα… ξανασυναντηθούν οι δρόμοι σας θα φτερουγίσει η καρδιά (και το στομάχι σου)!
