Ένα από τα πρώτα τρία πράγματα που θα καταλάβεις για μένα μόλις με γνωρίσεις είναι ότι μ΄αρέσει να μιλάω για φαγητό. Μ΄αρέσει παραπάνω από το να το τρώω.
Ψοφάω να μαθαίνω για κάτι που δεν έχω δοκιμάσει και πρέπει να το δοκιμάσω. Δεν είμαι από τους γκουρμέ τύπους. Το street food με συνάρπαζε πάντα και δεν προβλέπεται να σταματήσει να με εξουσιάσει.
Αυτό δεν στο λέω γιατί το γυρίσαμε σε σάιτ γνωριμιών και προσπαθώ να σου πιάσω την κουβέντα. Στο λέω γιατί είναι το πειστήριο μου ώστε να με ακούσεις. Καλό το καλαμάκι, υπέροχο το τυλιχτό, υπάρχουν πολλές τίμιες και χορτάτες σκεπαστές που θα βρεις σε σουβλατζίδικα, κάποια πιο ψαγμένα σου κάνουν και φεγγαρόπιτες, αλλά ειλικρινά αν δεν έχεις φάει θρακόψωμο είναι σαν να ζεις μισή ζωή.
Μιλάμε για ένα από τα πιο ασύλληπτα πράγματα που σκέφτηκε ο ανθρώπινος νους και δη ο ελληνικός ανθρώπινος νους. Είναι ένα από τα εδέσματα που κάνουν το σουβλάκι να φοβάται τον ανταγωνισμό και να ντρέπεται να βγει στον αγωνιστικό χώρο. «Θα μας καταπιούν αυτοί» σκέφτεται. Κι έχει δίκιο. Γιατί το θρακόψωμο είναι σαν να έχει καταπιεί δύο σουβλάκια.
Δεν χρειάζεται όμως να μπούμε σε κάποια σύγκριση. Όλα είναι ωραία. Το θρακόψωμο είναι η Miss Universe του street food. Κι αν βρεις και σουβλατζίδικο να ξέρει να το κάνει, τότε δεν πιστεύω ότι θα σκεφτείς να παραγγείλεις κάτι άλλο την επόμενη φορά.
Το θρακόψωμο είναι αυτό που λέει το όνομα του. Όχι ψωμί από τη Θράκη όπως νόμιζα στην αρχή. Αν και θα βρεις μια από τις καλύτερες εκδοχές του στη Θράκη. Είναι ψωμί στη θράκα.
Συνήθως ένα καρβέλι ολοστρόγγυλο που το βάζουν πάνω από τα κάρβουνα και το ψήνουν. Μόλις ολοκληρωθεί το ψήσιμο του, αφαιρείται η ψίχα και δημιουργείται μια γούβα για να γεμίσει με ό,τι υλικό θες εσύ. Γύρος, πατάτες, τζατζίκι, ντομάτα. Μόνο που η ποσότητα του είναι όση θα έμπαινε σε δύο τυλιχτά. Ή και τρία. Ανάλογα το πόσο κιμπάρης είναι ο ψήστης.
Κι όταν έρθει μπροστά σου το βλέπεις και δεν ξέρεις αν αξίζει να το χαλάσεις. Είναι ένας πίνακας ζωγραφικής. Χορταίνεις και μόνο που το βλέπεις. Και το καλύτερο ξέρεις ποιο είναι; Ότι δεν θα το βρεις να κοστίζει πάνω από 3.5 ευρώ. Άντε να το βρεις στα 4 κι αυτό θα σημαίνει ότι μιλάμε για παραπάνω ποσότητα ή μέγεθος στο θρακόψωμο. Πιο value for money δεν γίνεται.
Πολύ σημαντικό με το θρακόψωμο είναι ότι σε αντίθεση με την πίτα, δύσκολα θα το πετύχεις κακοψημένο. Γιατί δεν βάζει κανείς τα ψωμιά από πριν να ψηθούν και απλά περιμένει μέχρι να τα παραγγείλουν. Το ψήσιμο τους γίνεται μόλις το ζητήσεις και καλό θα είναι να είσαι λιγάκι παραπάνω υπομονετικός. Ένα καλό θρακόψωμο το θέλει το 15λεπτο του για να γίνει κρατσανιστό εξωτερικά και να μην σκληρύνει τόσο εσωτερικά.
Πάμε και στο διά ταύτα. Γιατί καλό είναι να σου αραδιάζω εικόνες, αλλά καλύτερο είναι να σου πω και που θα το βρεις το θρακόψωμο.
Η πρώτη φορά που έφαγα και με μύησε στην τελετουργία του ήταν στο Pita Bar στην Ηλιούπολη, Μάρκου Μπότσαρη 2. Στην καλύτερη του μορφή νομίζω θα το βρεις εδώ. Δεν είναι μόνο η ποιότητα που σαφώς παίρνει προτεραιότητα. Είναι κι ότι δεν τσιγκουνεύονται. Άνετα σου βάζει μισή μερίδα γύρο μέσα και αφειδώς πατάτες και τυχόν σος που θα διαλέξεις.
Ένα άλλο εγγυημένο spot είναι το Πίτα Αλλιώς στο Βύρωνα, Παναγή Τσαλδάρη 12. Απλώς εδώ δεν θα σου συνιστούσα τόσο πολύ τον γύρο όσο το λουκάνικο του που είναι πολύ σωστά ψημένο ή με τους κεφτέδες.
Τρίτη επιλογή εντός Αθηνών είναι στα βόρεια προάστια, στο ομώνυμο μαγαζί του Χαλανδρίου, το Θρακόψωμο στην Ηρακλείτου 97-99.
Από κει και πέρα έχω ακούσει για τη Γυρογωνιά στο Ηράκλειο της Κρήτης ότι είναι τρομερή επιλογή και σου κάνει μοναδικούς συνδυασμούς σε κρέας. Έχει δηλαδή κοτομπιφτέκι, κοτολουκάνικο και το καλύτερο του είναι το σπέσιαλ που σου βάζει και γύρο και λουκάνικο και μπιφτέκι. Σαν να λέμε μια ποικιλία κρεατικών σε ένα θρακόψωμο. Και σε τιμή 3.80. Έπος!
Αναζήτησε το, δοκίμασε διάφορους συνδυασμούς και μετά έλα να μου πεις ευχαριστώ ή κέρασε με 2 θρακόψωμα. Θα τα δεχτώ με δυσκολία γιατί είμαι και περήφανος, αλλά θα σου την κάνω τη χάρη.