Πολλά μαγαζιά διεκδικούν τον τίτλο τον τίτλου του «καλύτερου της Αθήνας». Εδικά όταν η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το φαγητό, όπου οι επιλογές και ο ανταγωνισμός είναι… αδυσώπητος. Σε αντίθεση με άλλους, το σουβλατζίδικο ο Κώστας δεν αυτοπροσδιορίζεται ως το καλύτερο ούτε μοστράρει κάποιον άλλο τίτλο. Αυτό αφήνει να το κρίνουν οι πελάτες του που κάνουν ουρές έξω από το μαγαζί περιμένοντας για ώρα προκειμένου να γευτούν, αν όχι το καλύτερο (υποκειμενικά γούστα είναι αυτά), σίγουρα το πιο τίμιο τυλιχτό της πρωτεύουσας.
Εδώ, στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης πια, στο κέντρο, πηγαίνει… σόι το βασίλειο της γεύσης, με την παράδοση να τιμάται από γενιά σε γενιά και όλη αυτή την… τεχνογνωσία δεκαετιών να καταλήγει ως… φάρμακο για το στομάχι του κάθε πεινασμένου!
Το μυστικό του δεν είναι κρυμμένο στο μέγεθος ή την ποσότητα. Ατού του δεν είναι κάποιο μαγικό, καλά κρυμμένο, μυστικό συστατικό. Αλλού είναι η διαφορά. Στην απλότητα και στην τήρηση ενός και μοναδικού κανόνα. Ου… μπλέξεις!
Βλέπεις, στον Κώστα τα πράγματα παραμένουν λιτά και δωρικά. Το ίδιο και οι γεύσεις, προκειμένου να καταλαβαίνεις τι τρως κι επομένως να το εκτιμάς. Απλό και καθαρό, δίχως περιττά στοιχεία που περισσότερο σε μπερδεύουν και… κοροϊδεύουν τον ουρανίσκο σου. Ίσως επειδή κάτι θα ‘θελαν να κρύψουν. Ένα απλό τυλιχτό. Μια απλή συνταγή. Ένας άνετος δρόμος για την απόλαυση με όλα κι όλα επτά υλικά.
Αναμφισβήτητα πρωταγωνιστής είναι το κρέας, αποκλειστικά σε χοιρινό σουβλάκι, ψημένο ατάκα κι επί τόπου, μπροστά στα γουρλωμένα και ξελιγωμένα ματάκια σου! Πιτούλα, ντομάτα, κρεμμύδι, κόκκινο πιπέρι, γιαούρτι και –για το χρώμα- λίγο μαϊντανό. Μαϊντανό; Ναι, κύριοι, καταπράσινος ολόφρεσκος μαϊντανός, που έρχεται να δροσίσει… καταστάσεις, ειδικά για εκείνους που τυχόν θα καταφύγουν σε πιο καυτερές ιδέες, όπως η αντίστοιχη σάλτσα.
Και το τζατζίκι κύριε; Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς. Αλλοιώνει την γεύση παιδί μου, θα μπορούσε να απαντάει ο Κώστας ή η διάδοχοί του στην επιχείρηση που μετατρέπεται σε… έρωτα με την πρώτη μπουκιά για αυτούς που θα σταθούν υπομονετικά στην ουρά, έξω από το επικά μικρών διαστάσεων σουβλατζίδικο!
Ο χώρος μέσα στενός, το ίδιο και έξω στο πεζοδρόμιο, αλλά εκεί δεν πας για τις ανέσεις. Αν θέλεις τέτοιες, ψάξε τες αλλού. Για φαγητό, όμως, αυθεντικό και χειροποίητο (ειδικά αν μιλάμε για το πατροπαράδοτο σουβλάκι) οι επιλογές στο κέντρο είναι οι εξής μία: You Know who, ο Κώστας!
Πάντως, εφόσον αποφασίσεις να κάνεις ένα δώρο στους γευστικούς σου κάλυκες και –φυσικά- στο στομάχι σου κι επισκεφτείς τον Κώστα, τώρα ξέρεις. Τώρα είσαι ενημερωμένος και υποψιασμένος. Ο δρόμος για τον γαστρονομικό παράδεισο, εκεί στην Πλατεία Ειρήνης, δεν είναι… εύκολος.
Άλλοι, πεινασμένοι σαν κι εσένα θα έχουν ακριβώς την ίδια ιδέα, με αποτέλεσμα σχεδόν όλην την ώρα λειτουργίας του το σουβλατζίδικο να θυμίζει… λαϊκό προσκύνημα! Όχι, για να μην πεις πως δεν στο ‘παμε! Να είσαι σίγουρος, όμως, πως οι επίμονοι σ’ αυτόν τον κόσμο ανταμείβονται. Ειδικά οι… πιστοί της θρησκείας του σουβλατζίδικου του Κώστα, λιγάκι παραπάνω!