Είναι πολύ πιθανό να μην αποτελώ και την πιο αξιόπιστη πηγή για γεύσεις. Όχι γιατί οι γεύσεις δεν είναι όντως τόσο καλές, αλλά γιατί τείνω να υπερενθουσιάζομαι παραπάνω από το πρέπον και να εκτοπίζω άλλες γεύσεις.
Στην προκειμένη περίπτωση, έχει τύχει να φάω τόσο καλό γαλακτομπούρεκο αρκετές φορές, αλλά κάθε νέα φορά θεωρώ πως έχω δοκιμάσει το καλύτερο. Και μένω σε αυτό για λίγο καιρό, μέχρι που καταλήγει να με απογοητεύσει.
Κι αυτό είναι ίσως τελικά το σημείο-κλειδί: η διάρκεια. Να φας δηλαδή κάτι σήμερα, να σου αρέσει πάρα πολύ, να είναι όντως στην καλύτερη εκδοχή του και να ταιριάζει στα γούστα σου και αυτή η αίσθηση να μην αλλοιωθεί στην επόμενη φορά.
Το γαλακτομπούρεκο πάντως δεν είναι ένα γλυκό αντικειμενικότητας. Δεν έχουν όλοι τις ίδιες επιθυμίες απ΄αυτό. Άλλος το θέλει ελαφρά σιροπιαστό, άλλος πολύ σιροπιαστό, άλλος θέλει την κρέμα να λιώνει στο στόμα και να είναι αφρός, άλλος θέλει πιο στέρεα κρέμα, άλλος θέλει μαλακό φύλλο στο πάνω μέρος, άλλος πολύ τραγανό.
Γι΄αυτό το ακόλουθο γαλακτομπούρεκο που θα παρουσιάσω, είναι το καλύτερο που έχω δοκιμάσει πάνω από μία φορές, σύμφωνα με τις δικές μου επιθυμίες. Εγώ δηλαδή το παίρνω κυρίως για την κρέμα, την οποία θέλω να είναι πολύ μαλακή, να λιώνει στο στόμα και φυσικά για ένα πολύ σιροπιαστό κάτω μέρος.
Οτιδήποτε άλλο επιπλέον μου προσφέρει, καλοδεχούμενο. Το γαλακτομπούρεκο του Dolce Domo, ενός μικρού ζαχαροπλαστείου-θησαυρού στη σκιά του φημισμένου Παγκρατίου, έχει αυτά τα δύο στοιχεία και τα συμπληρώνει με μια επαρκή τραγανότητα στο πάνω μέρος.
Το βίντεο μιλάει από μόνο του.
Από τα χρώματα και μόνο καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για ένα γαλακτομπούρεκο στην χειρότερη καλοφτιαγμένο και στην καλύτερη θεσπέσιο γευστικά, με τον ουρανίσκο σου να μην μπορεί να αποχωριστεί την επίγευση που αφήνει. Και φυσικά η γεύση βρίσκεται στην καλύτερη πλευρά.
Το σημαντικό με το συγκεκριμένο ταψί των ονείρων είναι πως μπορεί να αποπλανήσει ακόμα και κάποιον που δεν είναι ιδιαιτέρως φίλος των σιροπιαστών γλυκών.
Πού μπορείς λοιπόν να το βρεις; Τυπικά το ζαχαροπλαστείο βρίσκεται στο Παγκράτι, αλλά ουσιαστικά ανήκει στα περίχωρα του, στην ξακουστή Γούβα. Με λίγα λόγια, αν είσαι κάτοικος κεντρικών περιοχών ή νότιων μέχρι Ηλιούπολη ή βόρειων μέχρι Χολαργό-Παπάγου, σε παίρνει άνετα να φτάσεις ως τη Φιλολάου 153 για να το γευτείς και να μας πεις αν σε παραπλανήσαμε ή αν η άποψή μας συναντήθηκε με την δική σου αλήθεια.