Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που αντιμετωπίζουν, και πρέπει να απαντήσουν οι λεγόμενες σύγχρονες κοινωνίες, αφορά τη συνύπαρξη του ανθρώπου και της Τεχνητής Νοημοσύνης. Θα μπορεί να υπάρξει η απαραίτητη ισορροπία στο μέλλον; Θα είναι τα πράγματα όπως σήμερα σε βάθος 2-3 δεκαετιών;
Η απάντηση, σύμφωνα με τον φυσικό, επιχειρηματία, και συγγραφέα του βιβλίου, “The Artificial Intelligence Revolution”, Louis Del Monte, η απάντηση είναι μάλλον απογοητευτική, καθώς ισχυρίζεται πως το πολύ σε δυο δεκαετίες το κορυφαίο είδος στον πλανήτη θα είναι οι μηχανές και όχι ο άνθρωπος.
Πρόκειται για μια θεώρηση, σύμφωνα με την οποία, οι μηχανές το 2040 θα έχουν ξεπεράσει τις δυνατότητες του ανθρωπίνου είδους, αν και ο Del Monte υποστηρίζει πως η αλλαγή αυτή θα επέλθει πέντε χρόνια αργότερα, το 2045.
Περίπου τότε η ευφυΐα των υπολογιστών, μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης, θα είναι όχι απλώς υψηλότερη από του ανθρώπου, αλλά από ολόκληρης της ανθρωπότητας γενικά.
Στο καίριο ερώτημα, εάν η ανθρωπότητα είναι έτοιμη για μια τέτοια αλλαγή, ο Del Monte απαντάει πως όχι.
«Σήμερα, δεν υπάρχει νομοθεσία γύρω από το πόση ευφυΐα μπορεί να έχει μία μηχανή, πόσο διασυνδεδεμένη μπορεί να είναι», εξηγεί, και συμπληρώνει
«Δεν θα δούμε ένα σενάριο ‘Terminator’ ή έναν πόλεμο. Στα πρώτα στάδια του μετά κόσμου, ένα σενάριο είναι ότι οι μηχανές θα επιδιώξουν να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε cyborgs (όντα που είναι κατά ένα μέρος ανθρώπινα και κατά ένα μέρος μηχανές).
Κάτι τέτοιο συμβαίνει τώρα, αφού αντικαθιστούμε τα ελαττωματικά άκρα του ανθρώπου με τεχνητά μέλη. Θα βλέπουμε τις μηχανές σαν ένα χρήσιμο εργαλείο. Η παραγωγικότητα στις επιχειρήσεις θα αυξηθεί δραματικά σε αρκετές χώρες, με τη χρήση αυτοματισμών. Στην Κίνα, το ΑΕΠ ανά εργαζόμενο διπλασιάστηκε με τη χρήση μηχανών», λέει.
«Έως το τέλος του τρέχοντος αιώνα, το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου γένους θα αποτελείται από cyborgs. Το δέλεαρ θα είναι η αθανασία. Οι μηχανές θα φέρουν επανάσταση στην τεχνολογία της υγείας. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν περισσότερο χρόνο, με αποτέλεσμα να πιστεύουμε ότι ποτέ δεν περνούσαμε καλύτερα. Η ανησυχία που έχω είναι ότι οι μηχανές θα μας βλέπουν σαν ένα απρόβλεπτο και επικίνδυνο είδος», τονίζει.
Αυτή του η ανησυχία εδράζεται στον γενικότερο σκεπτικισμό που προκύπτει από την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και αφορά την δυνατότητα των μηχανών να προστατεύονται, μέσω της συνείδησης που θα αποκτήσουν. Αυτό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας μεγάλης έχθρας με το ανθρώπινο είδος το οποίο μπορεί να βλέπουν, όπως ο άνθρωπος σήμερα βλέπει κάποιους βλαβερούς οργανισμούς, όπως για παράδειγμα κάποια έντομα.
Ο Del Monte εξηγεί ότι έγραψε το βιβλίο του σαν μία προειδοποίηση: «Η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται όλο και πιο ικανή και εμείς σπεύδουμε να την υιοθετήσουμε μόλις δημιουργείται. Για παράδειγμα, ένας βηματοδότης είναι πολύ συνηθισμένο πράγμα, αλλά χρησιμοποιεί αισθητήρες και τεχνητή νοημοσύνη για να ρυθμίζει την καρδιά μας».
Επιπλέον, σε πείραμα που πραγματοποιήθηκε το 2009, στο Laboratory of Intelligent Systems του Ecole Polytechnique Fédérale στην Ελβετία και αφορούσε τα ρομπότ, έδειξε πως αυτά μπορούν να αναπτύξουν την ικανότητα να λένε ψέματα το ένα στο άλλο. Αυτό που έδειξε το πείραμα ήταν ότι τα ρομπότ έμαθαν να λένε ψέματα το ένα στο άλλο, προκειμένου να προστατέψουν τους εαυτούς τους.
Αυτό σημαίνει πως ήδη η Τεχνητή Νοημοσύνη, είναι επαρκώς αναπτυγμένη ώστε να μαθαίνει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Το μείζον ερώτημα όμως, που αφορά κυρίως στο μέλλον, είναι το κατά πόσο θα αναπτυχθεί και το αίσθημα της συνείδησης που είναι και το καίριο και άμεσα συνδεδεμένο γνώρισμα με αυτό της βούλησης απ’ όπου ξεκινούν τα πάντα.