«Είμαι φίλος της Σάρα Κόνορ. Μου είπαν ότι είναι εδώ- μπορώ να την δω, παρακαλώ;»
Ήταν η πρώτη μας αγάπη στο διαδίκτυο και παντοτινή- γιατί μέχρι να καταφέρεις να μπεις στον Internet Explorer μπορούσες να περιμένεις για πάντα…
Μπορεί να σε χτυπήσει φορτηγό. Ή να πας ν’ ανέβεις στην Κιβωτό με τον κατακλυσμό να μαίνεται και να σου πει ο Νώε «Συγγνώμη, φίλε, κλείσαμε. Πάρε το επόμενο». Ή να κολλήσεις μαγουλάδες. Τίποτα, όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με το να ψάξει η κοπέλα σου το κινητό σου…
«Μόνο αν κάποιος είναι ολομόναχος είναι περιπλανώμενος. Δύο μαζί πάντοτε πηγαίνουν κάπου…»- Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ περιπλανάται μέχρι να φτάσει στην φιλμική αθανασία.
Δε μένεις πια με τους γονείς για να «καθαρίσει» η από μηχανής θεά μάνα. Δε είσαι πλέον φοιτητής για να φοράς ρούχα πιο τσαλακωμένα κι από γκοφρέ χαρτί. Η κοπέλα σου πνίγεται (από τη δουλειά, όχι αυτό που εύχεσαι να πάθει κάτω από το νερό). Και το βουνό των ασιδέρωτων ρούχων παραμένει…
Ποιος είναι ο ανόητος που είπε πως οι ταινίες κινουμένων σχεδίων είναι αποκλειστικό προνόμιο των παιδιών;
Στα 15 σου το τι κολόνια θα φορέσεις για να πας στο σχολείο και να εντυπωσιάσεις ήταν ζήτημα πιο σημαντικό κι από την τρύπα του όζοντος...
«Περίεργο συναίσθημα το να ζεις μέσα στο φόβο, σωστά; Αυτό ακριβώς σημαίνει το να είσαι σκλάβος…»
Ο Στηβ Γιατζόγλου παρέστη σ’ εκδήλωση της Χρυσής Αυγής και στη συνέχεια έκανε «περήφανες» δηλώσεις, μετατρέποντας σε πάγο τη ζεστασιά που νιώθαμε κάθε φορά που βλέπαμε το πρόσωπό του.
Όπως μας ενημέρωσε το έγκριτο αντίστοιχο «Χάι» της Αμερικής, η Αντζελίνα Τζολί χτυπούσε τον Μπραντ Πιτ (και όχι εννοώντας φιλικά στην πλάτη) και το Menshouse έχει τις λεπτομέρειες…