Γκρέμισμα – μαρς δεν το λες. Αλλά φαντάσου αυτό το μαρκάρισμα έξω από την περιοχή ή στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης. Θα ασχολούταν κανείς με το αν ο Μάικλ Όλιβερ σφύριξε φάουλ ή αντίστοιχα πέναλτι;
Με τη φόρα που πηγαίνει ο Μεχντί Μπενάτια πάνω στον Λούκας Βάθκεθ, δεν χρειάζεται να βάλει δύναμη για να χάσει την ισορροπία του ο Ισπανός. Ακόμα και αν η επαφή με το πόδι είναι ανεπαίσθητη, το χέρι πάνω στην πλάτη του μοιάζει αρκετό για να προσφέρει άλλοθι στον Άγγλο ρέφερι.
Τον οποίο ειρήσθω εν παρόδω η χακαρισμένη Wikipedia χαρακτήριζε αμέσως μετά τη λήξη του ματς «οπαδό της Ρεάλ Μαδρίτης από μικρό παιδί και καλύτερο φίλο του Βίκτορ Κασάι»!
Ποιος ο λόγος να πέσει ο Βάθκεθ, έχοντας την μπάλα μπροστά του και το τέρμα στο έλεος του; Η Γιούβε, ως κλασική ιταλική ομάδα, πρέπει να τα βάζει και με τον εαυτό της, που στο 93’ επέτρεψε μια τόσο κλασική ευκαιρία στη Ρεάλ.
Ο Μαξ Αλέγκρι πήρε εγνωσμένα το ρίσκο του. Τζόγαρε και έχασε στο παρά ένα. Κράτησε τις 2/3 αλλαγές του για την παράταση, σκοπεύοντας να χτυπήσει εκεί, ψάχνοντας το τέταρτο γκολ.
Ο Ζινεντίν Ζιντάν από την άλλη, τα έπαιξε όλα για όλα στο 90λεπτο. Έκλεισε τις αλλαγές του από το 65’, γνωρίζοντας ότι για τα επόμενα 25 ή 55 λεπτά ένας τραυματισμός θα άφηνε την ομάδα του με 10 παίκτες. Οι Μαδριλένοι ήταν καταφανώς ανώτεροι μετά το 0-3.
Η Γιούβε είχε αδειάσει, ήταν κάτι παραπάνω από εμφανές ότι χρειαζόταν φρέσκα πόδια στο τερέν. Το αποτέλεσμα μας υπενθύμισε ότι η τύχη είθισται να βοηθάει τους τολμηρούς.
Με το γράμμα του νόμου, δεν αξίζει τόσο «ανάθεμα» ο Όλιβερ. Και για να είμαστε ειλικρινείς, με το γράμμα του νόμου έπρεπε και να αποβληθεί ο Μαροκινός αμυντικός, από τη στιγμή που καταλογίστηκε το πέναλτι.
Πρόκειται για τον ορισμό της προφανούς θέσης για γκολ. Βάσει αυτού, ο Τζίτζι Μπουφόν είχε δίκιο που ισχυρίστηκε ότι αυτός «ο διαιτητής δεν είχε την προσωπικότητα να διευθύνει ένα τέτοιο παιχνίδι».
Δεν την είχε πράγματι και αυτό φάνηκε (παίζοντας έδρα) σε όλο το 90λεπτο. Έβγαζε ελαφρά την καρδία τις κίτρινες εις βάρος των παικτών της Γιουβέντους (ειδικά αυτή στον Αλεξ Σάντρο, για μαρκάρισμα που στο Νησί δεν σφυρίζεται ούτε φάουλ, ήταν για γέλια) και δεν έδειξε ούτε μία για θέατρο στον Κριστιάνο Ρονάλντο, που προσπάθησε επανειλημμένα να τον ξεγελάσει, παίρνοντας πέναλτι.
Αν βλέπετε κιτρινισμένο τον Πορτογάλο στη σούμα της στατιστικής, είναι γιατί μετά από ένα τέτοιο φινάλε είχε την αβελτηρία να μας δείξει ξανά τους κοιλιακούς του.
Η επωδός στα social media είναι ότι τέτοιο πέναλτι δεν σφυρίζεται στο 93’. Ο σωστός διαιτητής όμως, ο στιβαρός και ακριβοδίκαιος δεν μπορεί να λάβει υπόψιν του το χρονικό σημείο, αν έχει κρίνει ότι υπάρχει παράβαση.
Το ζήτημα είναι ότι ο συγκεκριμένος δεν δικαιολόγησε με τη στάση του κανένα από τα τρία αυτά χαρακτηριστικά. Δεν μας έπεισε καν ότι «είδε» παράβαση. Αντιθέτως , έμεινε η αίσθηση ότι «λύγισε» από την πίεση των διαδοχικών αιτημάτων πέναλτι του Ρονάλντο.
Και φυσικά δεν μας άφησε καμία αμφιβολία για το αν θα σφύριζε ή όχι ένα τέτοιο πέναλτι στην απέναντι πλευρά του γηπέδου, στο 93ο λεπτό…