Πριν από τέσσερα χρόνια ήταν μπροστά έως το 87’, αλλά το γκολ του Σνάιντερ και το εντυπωσιακά «πέτσινο» πέναλτι του Ρόμπεν στο 94’ (με VAR θα είχε πάρει κίτρινη κάρτα), συνέθεσαν το πιο δραματικό αποκλεισμό της ιστορίας του, στέλνοντας την Ολλανδία στα προημιτελικά. Το «αν όχι τώρα, πότε;» που ψέλλιζαν με αγωνία οι οπαδοί του πριν από το 1-1, μετατράπηκε προφανώς σε «ΠΟΤΕ» μετά το σφύριγμα της λήξης. Πόσο πιο επώδυνο να γίνει; Ήταν η 6η διαδοχική αποτυχία στη φάση των «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Όσο βέβαιο είναι σε ένα Μουντιάλ ότι το Μεξικό θα περάσει τον όμιλο, άλλο τόσο μοιάζει ότι δεν θα φτάσει ποτέ στους «8».
Το σερί ξεκίνησε το ’94 με τα τρία χαμένα πέναλτι στη «ρώσικη ρουλέτα» απέναντι στη μετέπειτα ημιφιναλίστ Βουλγαρία. Το ’98 το 1-0 απέναντι στη Γερμανία γίνεται 1-2 με γκολ στο 75’ και στο 86’. Το ’02 λιποψυχεί απέναντι στις ΗΠΑ (0-2) και ακολουθούν δύο σερί αποκλεισμοί από την Αργεντινή, το 2-1 στη Γερμανία με το απίθανο γκολ του Μάξι Ροντρίγκες στην παράταση και το 3-1 στη Νότιο Αφρική.
Σε αυτές τις έξι διοργανώσεις η «Τρι» είναι μαζί με Βραζιλία, Γερμανία η πιο αξιόπιστη ομάδα στη φάση των ομίλων, με απολογισμό 7-9-2. Το 2014 έκανε 2-1-0 σε όμιλο με Βραζιλία, Κροατία και Καμερούν. Η «κατάρα» όμως παρέμεινε «κατάρα». Για να επιβεβαιωθεί η αίσθηση ότι καμία άλλη ομάδα δεν έχει αδικηθεί τόσο από τις συγκυρίες (και τον ίδιο της τον εαυτό) στην ιστορία των Μουντιάλ.
Αν έπρεπε στη φετινή πρεμιέρα τους να συμβεί κάτι ώστε να αποκτήσουν οι Μεξικάνοι την αυτοπεποίθηση ότι θα αλλάξει αυτό, συνέβη. Εν αναμονή των αγώνων του Βελγίου και της Αγγλίας (οκ., μην βαράτε, ένα αστειάκι κάναμε…), η ομάδα του Χουάν Κάρλος Οσόριο ήταν μακράν η καλύτερη απ’ όσες είδαμε έως τώρα. Ξέραμε ότι διαθέτει εξαιρετικό ρόστερ. Δεν ξέραμε ότι θα έκανε την παγκόσμια πρωταθλήτρια να μοιάζει εξαιρετικά «λίγη» για τουλάχιστον ένα ημίχρονο.
Το γκολ του Ίρβινγκ Λοσάνο προκάλεσε σεισμική δόνηση στο Μεξικό, σύμφωνα με το ινστιτούτο σεισμολογικού ελέγχου της χώρας. Ήταν το αποτέλεσμα της εκκωφαντικής υπεροχής του αουτσάιντερ έως εκείνο το χρονικό σημείο.
Ένα αουτσάιντερ που διέθετε τα πάντα σε πλεόνασμα. Η ομοιογένεια και η θέληση έβγαλαν μάτια. Τακτικά άρτιο, αλληλοκάλυψη στο max, τρομερό passing game, τρεξίματα που έκαναν τους αντιπάλους να μοιάζουν με περιπατητές. Με μεγάλη ταχύτητα στα άκρα και ιδέες που «πρόδιδαν» την πνευματική ετοιμότητα.
Η αντεπίθεση στη φάση του γκολ συνιστά διδαχή σε σεμινάριο. Η Γερμανία του 19-3-1 στα 23 τελευταία επίσημα παιχνίδια, των 7 διαδοχικών νικών σε πρεμιέρες Μουντιάλ (και με τελευταία ήττα σε όμιλο μεγάλης διοργάνωσης πριν από 10 χρόνια) δεν μπορούσε για ώρα να αντιδράσει. Όταν το έκανε, ανέλαβε δράση ο Γκιγέρμο Οτσόα. Δείχνοντας να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε φέτος τη συλλογική σεζόν με τη Σταντάρ Λιέγης.
Ο γκολκίπερ, που στο παρελθόν έφτασε δύο φορές κοντά στον Ολυμπιακό, πληροί όλες τις προϋποθέσεις που χρειάζεται μια ομάδα στον «1» για να φτάσει ψηλά. Ο 22χρονος Λοσάνο είναι το next big thing για το ποδόσφαιρο της χώρας, πολυτιμότερος φέτος της πρωταθλήτριας Ολλανδίας, Αϊντχόφεν. Ο Έκτορ Ερέρα αναδείχτηκε σε ηγετική μορφή της φετινής Πόρτο, ενώ ο πολύς Κάρλος Βέλα έχει ξεκινήσει με αριθμούς MVP τη σεζόν στο Λος Άντζελες.
Για τον Μιγκέλ Λαγιούν τα λέει όλα ότι η σεζόν που τελείωσε μοιράστηκε σε Πόρτο και Σεβίλλη, με εξαιρετικές επιδόσεις ειδικά στη δεύτερη. Για τον Τσιτσαρίτο δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, ούτε για τον ρέκορντμαν συμμετοχών αυτής της ομάδας (μαζί με τον Ράφα Μάρκες), Αντρές Γκουαρδάδο, που ύστερα από μια απολύτως επιτυχημένη τριετία στην PSV, έκανε το κομμάτι του φέτος και στην Μπέτις.
Ο δεξιός μπακ Σαλσέδο αφίχθη στη Ρωσία ως Κυπελλούχος Γερμανίας με την Αϊντραχτ (ο… άτιμος νίκησε ξανά τους Μίλερ, Χούμελς, Μποάτενγκ, Κίμιχ και Σία), ομοίως και ο επιτελικός χαφ Φαμπιάν, που δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου κόντρα στα «πάντσερ». Ο στόπερ Αγιάλα και ο αριστερός μπακ Γκαγιάρδο θεωρούνται εκ των καλύτερων αμυντικών του (διόλου υποβαθμισμένου) μεξικάνικου πρωταθλήματος, ενώ ο έτερος στόπερ Έκτορ Μορένο έχει «γράψει» 126 συμμετοχές στη Λα Λίγκα, με Εσπανιόλ και (φέτος) με Σοσιεδάδ.
Αν το Μεξικό πάρει την πρώτη θέση του ομίλου (που με Σουηδία και Νότιο Κορέα θα την πάρει), λογικά αποφεύγει τη Βραζιλία και διασταυρώνεται στους «16» πιθανότατα με μία εκ των Ελβετία ή Σερβία.
Το κόμπλεξ της συγκεκριμένης φάσης μοιάζει μεγαλύτερο εμπόδιο από τον αντίπαλο, αλλά αν αυτή τη φορά τα καταφέρει, ίσως να μην υπάρξει ταβάνι. Στα προημιτελικά θα βρει το νικητή της αναμέτρησης μεταξύ της πρώτης του 8ου ομίλου (Κολομβία;) και της δεύτερης του 7ου (πιθανόν Αγγλία).
Κοινώς, αν το επίπεδο που είδαμε στην πρεμιέρα, αποτελεί δείγμα για τα μελλούμενα, πιθανότατα έχει έρθει η ώρα της δικαίωσης. Τέσσερις βαθμοί κόντρα σε Σουηδία και Νότιο Κορέα αρκούν για να στρωθεί με… ροδοπέταλα ο δρόμος προς τα ημιτελικά (εν τέλει προσφέρεται για τζόγο αυτό το 9αρακι…).
Και στο κάτω-κάτω, Μεξικάνοι με Κολομβιανό προπονητή; Όσοι έχετε πάρει έστω και μια τζούρα από «Narcos» αντιλαμβάνεστε ότι είναι εξ’ ορισμού εξαιρετικά επικίνδυνοι…