Το καλοκαίρι του 2014 ήταν το πιο περίεργο για τον Παναθηναϊκό ως τότε. Στενή οικονομική πολιτική, σαρωτικές αλλαγές μετά από μια τραγική χρονιά με 4 προπονητές και μεταγραφές για γέλια και ένα δύσκολο ξεκίνημα. Οι μεταγραφές προσεγμένες και σε χαμηλά επίπεδα. Στην προετοιμασία τότε μιλούσαν όλοι για τον Εμίρ Μπαϊράμι και έλεγαν ότι ήταν μεταγραφή απ΄αυτές που θα έστεκαν και σε καλές περιόδους. Ο Μπαϊράμι δεν μπόρεσε να πείσει αυτά τα 2 χρόνια και χάθηκε. Την ίδια χρονιά είχε αποκτηθεί ένας άλλος Σουηδός. Ο Μάρκους Μπεργκ. Με πιο φανταχτερό βιογραφικό αλλά στο ναδίρ της καριέρας του.
Ο Μπεργκ αντιμετώπισε τραυματισμούς, έχασε την ευκαιρία για τη μεγάλη καριέρα στη Γερμανία και βρέθηκε στην Ελλάδα να πρέπει να αποδείξει πράγματα. Στο πρώτο του ματς με τον Παναιτωλικό ακούστηκαν πολλοί δύσπιστοι που έλεγαν ότι δεν κάνει. Μέσα σε 4 χρόνια ο Μάρκους όχι απλά έπεισε, αλλά έκανε και τους οπαδούς άλλων ομάδων να παραδέχονται ότι είναι ο καλύτερος επιθετικός της λίγκας.
Μόνο πέρσι που ήρθε ο Πρίγιοβιτς δεν τον παραδέχονταν όλοι, αλλά στην πραγματικότητα ο ένας είναι ένας αποτελεσματικός σέντερ φορ και παιχτάρα, ο Μάρκους Μπεργκ όμως είναι αυτός που φτιάχνει το παιχνίδι της κάθε ομάδας που αγωνίζεται.
Η απουσία του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς από το φετινό Μουντιάλ του άνοιγε διάπλατα το δρόμο για να είναι βασικός. Αφού κατάφερε να πείσει ξανά τους πάντες ότι το γεγονός πως αγωνίζεται στην Αλ Αΐν δε σημαίνει ότι παρατάει τον πρωταθλητισμό – 21 γκολ έβαλε τη φετινή χρονιά και πήρε πρωτάθλημα – και ο προπονητής του τον καλούσε και στα προκριματικά, ήταν βέβαιο πως θα έχει θέση βασικού. Όπερ και εγένετο.
Στα 3 ματς του ομίλου ήταν αυτός που κινούσε τα νήματα για την επίθεση της Σουηδίας. Έδινε συνεχώς οδηγίες στους μέσους για το που να δώσουν τη μπάλα, έκανε κινήσεις έξω και πλάγια για να ανοίξει χώρους για τους επερχόμενους, έσπαγε τη μπάλα γρήγορα και με σιγουριά. Με λίγα λόγια, η Σουηδία είχε ανάγκη από έναν Ζλάταν και τον βρήκε. Προφανώς και δεν συγκρίνονται, αλλά στο ίδιο το παιχνίδι μέσα ο Μπεργκ ήταν σπουδαίος κι απαραίτητος.
Στο ματς με τη Γερμανία, τον πιο δύσκολο αντίπαλο θεωρητικά, έκανε ότι ήθελε και τα δύο σέντερ μπακ, Ρούντιγκερ και Μπόατενγκ. Το γκολ της Σουηδίας ξεκινάει από δικό του κλέψιμο και άμεση πάσα στο δεξί εξτρέμ που έβγαλε την ασίστ. Λίγο πριν είχε φύγει στον κενό χώρο για να σκοράρει, αλλά τον ανέτρεψε ο Μπόατενγκ.
Όταν έγινε αλλαγή λόγω κούρασης, η Γερμανία έκανε την ανατροπή. Η Σουηδία έχασε και βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο. Ήξερε πως ήθελε αποκλειστικά νίκη με το Μεξικό. Και την πέτυχε. Με 3-0. Με τον Μάρκους Μπεργκ να δίνει ουσιαστικά την ασίστ στο πρώτο γκολ και να κερδίζει το πέναλτι για το 2-0. Η Σουηδία πέρασε στους 16, άφησε έξω τη Γερμανία και ο Μάρκους είχε απίστευτη συμβολή. Όχι μόνο στην πρόκριση. Αλλά και στην τακτική ισορροπία της ομάδας στο χορτάρι. Στην αντίληψη των χώρων.
Από χθες ακούγεται ότι συζητάει με τον ΠΑΟΚ. Θα είναι ευχής έργον να έρθει στην Ελλάδα. Αρκεί να μην τον παρασύρουν ξανά στη λογική του κυνηγημένου που είχε στον ΠΑΟ – δικαίως αν με ρωτάτε την είχε – και να εστιάσει στη μπάλα. Και νομίζω πως αν έρθει, με έναν ΠΑΟΚ αντίστοιχο του περσινού, ο Μάρκους Μπεργκ θα αφήσει τον Πρίγιοβιτς στον πάγκο και θα σκοράρει άνετα 20 γκολ.
Κι αυτή η σκέψη με ευχαριστεί ως φίλαθλο, με θλίβει ως φίλαθλο του Παναθηναϊκού και με κάνει περήφανο ταυτόχρονα. Γιατί σε εμάς έγινε ξανά αυτός που θα είχε γίνει αν δεν ήταν άτυχος. Εδώ βρήκε το χώρο να κάνει αυτό που ξέρει. Το ότι η ομάδα προτίμησε να του φερθεί τόσο άσχημα και να τον εξωθήσει σε φυγή, κατηγορώντας τον κι από πάνω, είναι μια άλλη κουβέντα, που πονάει ακόμα περισσότερο.
Στο τέλος όμως μένουν οι ωραίες αναμνήσεις. Κι απ΄αυτές ο Μάρκους μας προσέφερε πολλές στη Λεωφόρο και το ελληνικό πρωτάθλημα. Μακάρι να τις ξαναπροσφέρει και να τον αποθεώσουν κι άλλοι οπαδοί.