«Από Αγγλία είμαι Λίβερπουλ, από Ισπανία Μπαρτσελόνα, από Ιταλία Ρόμα, από Γερμανία Ντόρτμουντ, από Γαλλ…», πλατς! (χαστούκα).
Ε, ΣΚΑΣΕ ΠΙΑ!
Πόσες και πόσες φορές δεν έχεις ονειρευτεί αυτή τη σκηνή; Δεν έχεις σκεφτεί ένα τέτοιο ξέσπασμα;
Δεν έχεις σχεδιάσει στο μυαλό σου τη λύτρωση από έναν εκ των κορυφαίων γραφικών που κυκλοφορούν ανάμεσα μας:
Τον τύπο που σε κάθε χώρα υποστηρίζει και μια ομάδα!
Το να γουστάρεις ή ν’ αγαπάς έναν σύλλογο του εξωτερικού προφανώς και δεν είναι κακό.
Αν δεν ανήκεις στην επίσης αντιπαθή και δήθεν κατηγορία των «δεν παρακολουθώ ελληνικό ποδόσφαιρο», εννοείται ότι μπορείς να τρελαίνεσαι -ακόμα και να χουλιγκανίζεις- με μια ξένη ομάδα.
Άντε όμως να δεχτούμε ότι μπορεί κάποιος να συμπαθεί και μια δεύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Και μια τρίτη. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό.
Το πρόβλημα είναι όταν πωρώνεται ΜΕ ΟΛΕΣ. Φανατίζεται ΜΕ ΟΛΕΣ ακριβώς σαν εκείνη που υποστηρίζει στην Ελλάδα.
Ποστάρει ΓΙΑ ΟΛΕΣ στο Facebook, μοστράρει τις γνώσεις του ΓΙΑ ΟΛΕΣ και ενεργεί ή σχολιάζει υπερβολικά σε σχετικές συζητήσεις προκειμένου να τον προσέξουν.
Όταν, δε, έχει επιλέξει (επίτηδες) κάποιες πιο… ψαγμένες ομάδες, εκεί κι αν η λεζάντα πάει σύννεφο.
Ψοφάει να τον ρωτήσεις και να σου αναλύσει γιατί έγινε Ρέτζιο Εμίλια στην Ιταλία και τι ιδεολογικό υπόβαθρο έχει η προτίμηση της Εξτρεμαδούρα στην Ισπανία.
Εκείνο που ποτέ δεν θα εξηγήσει όμως είναι για ποιον λόγο πρέπει να μας τα πρήζει με όλα αυτά.
Γιατί νιώθει την ανάγκη να υποστηρίζει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ κάποιον όταν βλέπει ένα ματς ή όταν εξελίσσεται ένα πρωτάθλημα.
Γιατί είναι απαραίτητο να έχει οπαδική εκπροσώπηση σε όλες τις χώρες, λες και σε διαφορετική περίπτωση θα τον υποχρεώσουν να φάει ένα μαγκάλι κάρβουνα.
Καταρχάς είναι αδύνατο να έχεις «δεθεί» με 4-5 ομάδες ταυτόχρονα. Είναι σαν να λες ότι ήσουν ερωτευμένος με όλες τις γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή σου.
Σαν να έχεις τέσσερις θείες και να λες ότι αγαπάς το ίδιο εκείνη που δεν σου χάλαγε ποτέ χατίρι, εκείνη που της έλεγες τα κάλαντα και σου έδινε μελομακάρονο, εκείνη που σε γλίτωνε από το ξύλο της μάνας σου όταν έκανες ζαβολιά κι εκείνη που σε διαόλιζε την ώρα που έχανε η ομάδα σου ρωτώντας «τι κάνεις έτσι, η ΑΕΚ θα σου δώσει να φας;»
Γίνονται ποτέ αυτά; Δεν γίνονται! Οπότε κάνε μας τη χάρη, μεγάλε. Μην προσπαθείς μάταια να μας πείσεις ότι «καίγεσαι» για μια ομάδα… ομάδων σε όλη την Ευρώπη.
Δεν πρόκειται κανένας να σε θαυμάσει για τις cool επιλογές στο ποδοσφαιρικό σου χαρέμι.
Και δεν σε συμπονά κανείς στο εκνευριστικό σου… δράμα «πωωωω, κι αν περάσουν κι οι δυο ομάδες μου στον τελικό του Champions League, ποια θα υποστηρίζω;»
