Χρειάστηκε να περάσουν 25 χρόνια από το (άδοξο) τέλος του Twin Peaks για να βρει ο David Lynch κουράγιο και κίνητρο προκειμένου να επιστρέψει στον τόπο εκείνου που ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει μεγαλύτερο λάθος της ζωής του.
Τα δύσκολα με το Twin Peaks ξεκινούν από τη στιγμή που κάποιος που δεν έχει ιδέα για τη σειρά θα σε ρωτήσει τι είδους είναι. Μυστηρίου, θρίλερ, δράμα, τρόμου κλπ θα μπορούσαν να αποτελούν (από μόνες τους ή συνδυαστικά) απαντήσεις. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα ήταν αρκούντως επαρκείς να περιγράψουν τι ακριβώς συνέβη εκείνη τη διετία που προβαλλόταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Για τους λίγο πιο μυημένους στα της μικρής και -κυρίως- μεγάλης οθόνης η απάντηση είναι μία: «Είναι του David Lynch», με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο ιδιαίτερος, χαρισματικός, ξεχωριστός, δύσπεπτος, ακαταλαβίστικος, σουρεαλιστής, έξοχος, παράξενος (κι ένα σωρό άλλα πράγματα σκηνοθέτης και όχι μόνο) ήταν ο ίδιος άνθρωπος, απλά 25 χρόνια νεότερος όταν το Twin Peaks τάραξε τα τηλεοπτικά δρώμενα της Αμερικής.
Όπως συμβαίνει σχεδόν με οτιδήποτε καταπιάστηκε ο Lynch, η σειρά και η εξέλιξή της εντός και εκτός πλατό, είχε μια πορεία που πολύ δύσκολα μπορεί να ερμηνεύσει κανείς. Πολλοί από τους κριτικούς που είδαν τον «πιλότο» πριν βγει στον αέρα, την καταδίκασαν. Το κοινό έμεινε αποσβολωμένο από τα πρώτα επεισόδια, αλλά στη συνέχεια ;ήρθε μια πτωτική τάση και ακολούθησαν οι πιέσεις προς τον δημιουργό. Πιέσεις που είχαν να κάνουν με τις σαφώς πιο συμβατικές απαιτήσεις που είχαν οι τηλεθεατές, σε σχέση με εκείνο που τους παρουσίαζε ο σκηνοθέτης.
Το βγαλμένο από όνειρα και εφιάλτες σκηνικό που είχε στήσει ο Αμερικανός κινηματογραφιστής αποδείχθηκε πολύ δυσνόητο και μπροστά από την εποχή του. Με εξαίρεση τους φανατικούς οπαδούς, οι υπόλοιποι ζητούσαν απαντήσεις στα μυστήρια που είχαν προκύψει. Με μεγαλύτερο όλων και κινητήριο δύναμη όλου του σίριαλ τον δολοφόνο της Λόρα Πάλμερ. Μετά από πιέσεις -και αφού ο ίδιος είχε σταματήσει να σκηνοθετεί τα επεισόδια- τον αποκάλυψε… Όπως παραδέχτηκε αργότερα, εκείνο ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. «Σκοτώσαμε τη χήνα που έκανε τα χρυσά αυγά», θα ομολογήσει και θα αναγκαστεί να κλείσει όπως-όπως μια ιστορία που είχε φανταστεί εντελώς διαφορετική αρχικά.
Μετά από 25 χρόνια –και αφού το Twin Peaks αντιμετωπίστηκε ως διαμάντι από τις επόμενες γενιές που το γνώρισαν με καθυστέρηση- ο David Lynnch επιστρέφει για να διορθώσει το λάθος. Στις 21 Μαΐου θα προβληθεί το πρώτο από τα 18 επεισόδια που έρχονται για να δώσουν στην υπόθεση ένα αρμόζον κλείσιμο.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του χαρακτήρισε αυτό το come back ως «Ένα ενιαίο έργο διάρκειας 18 ωρών που για τις ανάγκες της τηλεόρασης θα προβληθεί σε ισάριθμα κομμάτια. Δεν μ’ αρέσει ο όρος επεισόδια», είπε και δημιούργησε το πρώτο hype για το «νέο Twin Peaks».
Μάλιστα, για να κάνει ακόμη πιο ξεκάθαρες τις προθέσεις που είχε όταν το γύριζε αλλά μένοντας φανατικά πιστός στο δικό του, μοναδικό τρόπο «αφήγησης», πρόσθεσε: «Ίσως το καλύτερο πράγμα που έχουν να κάνουν οι τηλεθεατές θα ήταν να μην το δουν με τη σειρά που θα προβληθεί. Είμαι σίγουρος πως αν πάρει κάποιος κατά λάθος το τέταρτο μέρος και το παίξει στη θέση του δεύτερου και πάλι οι άνθρωποι θα βγάλουν νόημα».
Και όταν μια τέτοια πρόταση έρχεται από τα χείλη του Lynch, όσο «αιρετική» κι αν ακούγεται, είναι μάλλον η καλύτερη συμβουλή που μπορεί να δώσει κανείς για τη σειρά. Ένα έργο που σίγουρα θα δημιουργήσει συζητήσεις, αναλύσεις, αντιδράσεις και θα οδηγήσει κατά πάσα πιθανότητα, σε αντικρουόμενες απόψεις για το μήνυμα και το περιεχόμενό της. Χωρίς κατ’ ανάγκη να είναι μία από αυτές η σωστή και οι άλλες λάθος. Κι αυτό διότι, είπαμε, ο David Lynch σκηνοθετεί τα όνειρα και τους εφιάλτες του και η ερμηνεία τους δεν είναι θέμα κανενός ονειροκρίτη.