Τον τελευταίο καιρό το Netflix έχει κάνει μια τεράστια στροφή στην αποτύπωση της παιδικής-εφηβικής ζωής στην Αμερική. Πάντοτε με επίκεντρο το σχολείο και όσα αυτό σημαίνει για την αμερικανική κοινωνία. Το bullying, τους χορούς, το κουτσομπολιό, το football, τις τσιρλίντερ, τις υποτροφίες και όλα τα συναφή. Μετά το Riverdale ήρθε το 13 Reasons Why. Μετά ήταν το Everything Sucks. Και τώρα με το On My Block επιχειρεί να δώσει κάτι το εντελώς διαφορετικό. Πρώτον γιατί μιλάμε για μια πολύ άρτια high school κωμωδία. Περισσότερο όμως γιατί δεν επικεντρώνεται τόσο στην εσωσχολική ζωή. Αλλά στην εξωσχολική.
Συνδέει το σχολείο με την κοινωνία στην οποία βρίσκεται. Εν προκειμένω το Λος Άντζελες και την πόλη Freeridge. Μια περιοχή με φτωχές οικογένειες κυρίως, με συμμορίες, με τους Λατίνους σε αφθονία. Εκεί ζουν και τέσσερις 14χρονοι φίλοι, οι οποίοι στη συνέχεια θα γίνουν πέντε και έχουν να αντιμετωπίσουν διάφορες αλλαγές στους συσχετισμούς μεταξύ τους.
Το On My Block είναι μια genuine κωμωδία με το χιούμορ που διακρίνει σχολικές σειρές. Ο Ruben, ο Jamal, η Monse και ο Cesar είναι μια τετράδα κάπως αταίριαστη φαινομενικά. Ο πρώτος είναι πολύ αυθόρμητος, πολύ ενθουσιώδης, σε βαθμό παρεξηγήσιμο. Ο δεύτερος πιο αγχώδης και λιγότερο κοινωνικός. Η Monse το αγοροκόριτσο. Ο Cesar ο ωραίος της υπόθεσης, που όμως έχει τη μοίρα του να τον εμποδίζει.
Με τον αδερφό του να έχει βγει μόλις από τη φυλακή και να έχει την συμμορία των Santos, ο Cesar είναι αναγκασμένος να γίνει μέρος της. Να μπει σε έναν κόσμο που κάποια στιγμή δεν θα έχει γυρισμό. Την ίδια στιγμή είναι ερωτευμένος με τη Monse και το αντίστροφο. Κι εκείνη δεν μπορεί να το διαχειριστεί και δεν νιώθει έτοιμη να το μάθουν οι φίλοι τους. Πολύ περισσότερο όλο το σχολείο. Ο ερχομός της Olivia περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα. Ο Ruben την ερωτεύεται, εκείνη γουστάρει τον Cesar, εκείνος πληγώνεται από τη Monse που δεν θέλει να είναι επίσημα ζευγάρι, αλλά όλα αυτά μένουν σε δεύτερο κάδρο.
Γιατί κάπου στο 6ο-7ο επεισόδιο έρχεται να βγει στο προσκήνιο το βασικότερο για το οποίο μιλάει η σειρά. Το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για ένα παιδί να ξεφύγει από τις συνθήκες της γειτονιάς του. Ο Cesar τοποθετείται χωρίς τη θέληση του σε μια διαμάχη της συμμορίας του αδελφού του με τους Prophets. Κι όσο κι αν ο ίδιος θέλει να βρει κάθε τρόπο να μην πεθάνει – ψυχικά ή σωματικά – ο θάνατος δεν βγαίνει εύκολα εκτός κάδρου.
Τα τελευταία δύο επεισόδια είναι πραγματικά πολύ καλά και ενώνουν τις ιστορίες. Από τη μία η γιορτινή διάθεση για την quinceanera της Olivia κι από την άλλη ένα κυνήγι για έναν χαμένο θησαυρό. Και στη μέση οι σφαίρες.
Αν σε όλο αυτό προσθέσουμε τις αυτόφωτες φιγούρες του Jamal και του Ruben που προσφέρουν ένα τόσο ατόφια μοναδικό χιούμορ, τότε έχουμε μια σειρά που την βλέπεις και δεν θες να σταματήσεις μέχρι να τελειώσουν τα επεισόδια.
