Είναι παντού γύρω σας, όμως μέχρι στιγμής οι δυο σας την έχετε γλιτώσει: η γρίπη έξω θυμίζει τον Μεγάλο Λιμό της περιόδου 1941- 1944 στα μέρη μας, καθώς σύμφωνα με κάτι πρόχειρους υπολογισμούς πρέπει να νοσεί περίπου το 98.72% εκεί έξω.
Εσύ και η κοπέλα σου, όμως, εντάσσεστε σ’ αυτό το 1.28% των τυχερών κάτι που σου δίνει τη δυνατότητα να συνεχίζεις να το παίζεις ιστορίας, τρέφοντας βάσιμες αυταπάτες πως κουμάντο στο σπίτι κάνει ο άντρας.
Τότε, όμως, ακούγεται το πρώτο «γκούχου- γκούχου», το οποίο σπεύδουν να συντροφεύσουν κι άλλα «γκούχου- γκούχου», προφανώς για να μη νοιώθει μοναξιά. Η δικιά σου αρχίζει να σε μιμείται και σιγά- σιγά αρχίζει να παίρνει άυλη σάρκα κι εύθρυπτα οστά η παρακάτω εικόνα…
Περίπτωση 1η: Παρατεταμένος βήχας
Εσύ: Έχεις πάρα πολύ καιρό να το κάνεις, όμως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Γι’ αυτό πλησιάζεις το πικάπ, βάζεις επάνω τον κατάλληλο δίσκο και μετά αφήνεσαι. Α, ναι: στο ρητορικό ερώτημα «Που τελειώνει η ζωή;», απαντάς «Εδώ»…
Αυτή: Έχοντας ως μουσικό χαλί- σε αντίθεση με το δικό σου χάλι- το ηχητικό «γκούχου- γκούχου» πλένει τα μπαλκόνια, κάνει γενική στο σπίτι, μαγειρεύει, νταντεύει εσένα που έκανες κόκκινα ματάκια, σπάει το παγκόσμιο ρεκόρ στον μαραθώνιο και σκοτώνει με τα γυμνά της χέρια ένα ανακόντα 18 μέτρων που βρέθηκε εύκαιρο στο δρόμο της.
Περίπτωση 2η: Συνάχι
Εσύ: Αρχίζεις να βεβαιώνεσαι- όταν είχες μόνο τον βήχα, έτρεφες μέσα σου μια μικρή ελπίδα πως μπορεί να την γλιτώσεις. Τώρα, όμως, με το συνάχι να βρίσκει ζεστή φωλίτσα στη ρινική σου κοιλότητα, το παίρνεις απόφαση: δεν τη βγάζεις καθαρή.
Παίρνεις την προπολεμική σου ατζέντα από το συρτάρι και ξεκινάς τα τηλέφωνα. «Ανίτα, συμμαθήτρια 2ας δημοτικού», είναι η πρώτη καταχώρηση. Τηλεφωνείς: «Ξέρεις, Ανίτα, πρόκειται σύντομα να φύγω από τον μάταιο τούτο κόσμο και ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη που σου είχα τραβήξει την κοτσίδα τότε στο διάλειμμα…»
Αυτή: Βάζει το “Gonna Fly Now”, κρεμάει έναν σάκο του μποξ από το ταβάνι και τον ταράζει στις γροθιές, βγάζοντας, παράλληλα, πολεμικές κραυγές. “You talkin’ to me, flu? You talkin’ to me?”, την ακούς να προκαλεί τη γρίπη και μετά… ΜΠΑΜ. Καλώς ήλθατε στη χώρα του θηλυκού Ρόκυ.
Περίπτωση 3η: Πυρετός
Εσύ: Μιλώντας με φωνή Μάρλον Μπράντο στο «Νονό» ζητάς από την κοπέλα σου να πραγματοποιήσει μια τελευταία σου επιθυμία πριν επιβιβαστείς στη βάρκα για να διαβείς τον Αχέροντα: να βρει, επιτέλους, την Μόνικα Μπελούτσι και τη φέρει στο κρεβάτι σου για μια καυτή νύχτα πάθους. «Καυτή» διότι από τη μία μιλάμε για τη Μόνικα κι από την άλλη το θερμόμετρο δείχνει 39.8.
Αυτή: Πατάει το play και… «Πυρετός το Σαββατόβραδο λέγανε οι Bee Gees, μα τώρα πια το Σάββατο ανήκει στα Ημίζ!». Χορεύει, η ρουφιάνα, μέχρι που πηγαίνει από το 40.2 στην υποθερμία. Πού τη βρίσκει τόση ενέργεια;
Περίπτωση 4η: Δυνατός πόνος στα κόκκαλα
Εσύ: «Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς…»
Αυτή: Duckface, σήμα της ειρήνης, χαμογελάκι και κλικ. Έπειτα, φώτο στο instagram με σχόλιο “Αρρωστούλα σήμερα, αλλά δε μασάμε…#den_tha_pethanoume_pote_koufala_nekrothafti”.
Περίπτωση 5η: Ζαλάδες
Εσύ: Έχεις φτάσει ήδη στη σελίδα 135 του βιβλίου «Η ψυχή μετά τον Θάνατο» του Σεραφείμ Ρόουζ. Αχ, μακάρι να προλάβαινες να το τελειώσεις πριν «φύγεις»…
Αυτή: Πάνω στον καναπέ, ξυπόλυτη, με λυμένο το μαλλί και τη μουσική τσίτα να ουρλιάζει «Όλα γύρω μου γυρίζουν…»