Ελληνίδα μάνα: η γυναίκα που αν ήταν στο χέρι της (και όχι σ’ αυτό του γιατρού) θα προτιμούσε να μην έχει κόψει ποτέ το ομφάλιο λώρο όταν γέννησε, προκειμένου να ξέρει ανά πάσα ώρα και στιγμή πού βρίσκεται ο γιόκας της, ο οποίος αυτή τη στιγμή που μιλάμε σβήνει τα κεράκια των 42ων γενεθλίων του- είναι, δηλαδή, ακόμα μωρό.
Αυτός ο ξεχωριστός δεσμός- τον οποίον έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν 370.000 ψυχολόγοι, 200.000 μέντιουμ, η Πυθία, ο Τειρεσίας, ο Κάλχας, οι Αρχαίοι, οι νέοι, οι νέοι αρχαίοι και 13 γενιές ταξιτζήδων (και απέτυχαν όλοι τους…)- δίνει, φυσικά, το δικαίωμα στην μάνα να παρεμβαίνει στη ζωή του γιου της, ακόμα κι αν αυτός έχει 3 εγγόνια.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το παρακάτω, που συνέβη και πρόσφατα: γιος- «μιλάω σε φίλο μου, ρε μαμά!»- παίρνει τηλέφωνο σε αθλητική εκπομπή και η αθάνατη (ο Χαϊλάντερ μπροστά της είναι φιλάσθενος) Ελληνίδα μάνα παρεμβαίνει λέγοντάς του πως είναι αργά και θέλει να κοιμηθεί («Είναι ώρα τώρα αυτή για να μιλάς στο τηλέφωνο;»).
Αυτή ωστόσο, δεν είναι η μοναδική φορά που παρεμβαίνει η μάνα στις ζωές μας, καθώς πολλάκις έχει κάνει τα κουμάντα της (κυριολεκτικά). Γιατί μη μας πείτε ότι δε θυμόσασταν τι συνέβαινε όταν…
1) Παίζαμε μπάλα στην αλάνα
Σκηνικό: Ο 11χρονος γιος παίζει με τους φίλους του μπάλα στην αλάνα, όμως έχει ξεχάσει το τοστάκι της μαμάς στο σπίτι.
Τι επακολουθεί: Η μάνα κατεβαίνει στην αλάνα της γειτονιάς κλαίγοντας με αναφιλητά και σέρνοντας το (υγιές) πόδι της- έτσι, για να βρίσκεται- και όταν δει το γιο της του λέει με όλο τον θεατρικό πόνο που μπορεί να συγκεντρώσει στο βλέμμα της και κραδαίνοντας το τοστ «Αχ, δε γέννησα εγώ παιδί… Διάολο γέννησα! Βρε εσύ θα με στείλεις στον τάφο!»
Κατάληξη: Ο γιος φωνάζει αρχικά («Ρε μαμά, τι θες εδώ;;;»), όμως μετά από 13 δευτερόλεπτα τα παρατάει. Το παιχνίδι, φυσικά, διακόπτεται μέχρι ο κανακάρης να φάει όλο του το τοστάκι και όταν η μάνα κρίνει πως δεν πρόκειται να πεθάνει από ασιτία, ξαναέχουμε σέντρα στο ματς.
2) Πήγαμε για πρώτη φορά διακοπές με παρέα
Σκηνικό: Ο 17χρονος γιος πηγαίνει σε κάμπινγκ με τους συμμαθητές του στη Χαλκιδική.
Τι επακολουθεί: Όπως κολυμπάει ανυποψίαστος το βράδυ στη θάλασσα κι όντας ελαφρώς σουρωμένος, βλέπει κάτι που θα μπορούσε να είναι πτερύγιο καρχαρία. Εν τέλει αποδεικνύεται πως δεν είναι πτερύγιο, αλλά ο αναπνευστήρας της Ελληνίδας μάνας που τον παρακολουθεί.
Κατάληξη: Εξάψαλμος σε τέτοιο βαθμό που να θυμίζει εφτάψαλμο («Αχ το ’ξερα πως δεν έπρεπε να σε αφήσω να έρθεις! Ξεκίνησες τις μπύρες, ποιος ξέρει τι άλλο θα κάνεις μετά… Ίσως φόνο!»), ανηλεές ρεζίλεμα μπροστά στην παρέα κι επιστροφή στο σπίτι κακήν- κακώς, προκειμένου «Να σ’ έχω από κοντά για να κάνεις αποτοξίνωση».
3) Κάναμε την πρώτη μας σοβαρή σχέση
Σκηνικό: Η κόρη του Μπιλ Γκέιτς με αναλογίες 90-60-90 που μοιάζει σα δυο σταγόνες νερό με την Μέγκαν Φοξ, φέρεται σαν πορνοστάρ στο κρεβάτι, είναι υποτακτική, περνάει γιαγιάδες απέναντι στα φανάρια στον ελεύθερο χρόνο της, έχει χρηματοδοτήσει 22 χωριά στην Αφρική και κάνει την Μητέρα Τερέζα να μοιάζει με bitch, ερωτεύεται μέχρι θανάτου τον 21χρονο Έλληνα ρέμπελο φοιτητή, του οποίου η αναπόδραστη μοίρα είναι η παρατεταμένη ανεργία.
Τι επακολουθεί: «Βρε αγόρι μου, δεν κάνει αυτή για σένα… Άκου τη μανούλα και μην την στενοχωρείς…»
Κατάληξη: Ο Έλληνας γιος χωρίζει την εκατομμυριούχο, kinky κουκλάρα με συμπεριφορά αγγέλου και καταλήγει να πεθάνει μόνος κι έρημος σ’ ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι 63 χρόνια αργότερα.
4) Πιάσαμε για πρώτη φορά δουλειά
Σκηνικό: Χρησιμοποιώντας δοκιμασμένες τακτικές παλιού, καλού ΠΑΣΟΚ, ο τέταρτος ξάδερφος του μπατζανάκη της αδερφής του θείου της γιαγιάς σου έχει μιλήσει στον υπουργό εργασίας κι αυτός σε βάζει υπάλληλο σ’ εταιρία που ασχολείται με το τίποτα.
Τι επακολουθεί: Την πρώτη σου μέρα στη δουλειά φτάνεις στο γραφείο και με το που ανοίγεις τον υπολογιστή σου αντιλαμβάνεσαι πως ακριβώς απέναντί σου κάθεται μια κυρία που κάτι σου θυμίζει. Διαπιστώνεις πως είναι η μαμά σου που έχει κάνει κάλυψη- απόκρυψη με μία μάσκα του Ντόναλντ Ντακ και σε ρωτάει ανά τακτά διαστήματα αν πεινάς, αν κουράστηκες, αν αισθάνεσαι ματιασμένος κτλ. Δεν το κουνάει ρούπι σε όλο σου το 8ωρο. Το ίδιο επαναλαμβάνεται για 8 μέρες.
Κατάληξη: Την 9η απολύεσαι, ενώ το δικαστήριο επιβάλει ασφαλιστικά μέτρα στη μαμά σου (απαγορεύεται να πλησιάσει το κτήριο της εταιρίας στα 200 μέτρα). Ξαναβρίσκεις δουλειά όταν παίρνει και πάλι η Λίβερπουλ το πρωτάθλημα στην Αγγλία (το 2033).
5) Πήγαμε στρατό
Σκηνικό: Αφότου έχουμε παρουσιαστεί στην Καλαμάτα και έχουμε πάει για εκπαίδευση στην Σπάρτη, έρχεται η ώρα να μετατεθούμε στον Προβατώνα στον Έβρο. Αυτό που όλοι ξέρουμε είναι πως το λεωφορείο που μεταφέρει τους φαντάρους ξεκινά το χάραμα για το 20ωρο ταξίδι. Αυτό που κανείς δεν ξέρει, είναι ότι η Ελληνίδα μάνα κρέμεται στο κάτω μέρος του λεωφορείου σαν τον Ζαν- Κλοντ Βαν Νταμ και ταξιδεύει μαζί με τον γιόκα της…
Τι επακολουθεί: Η μαμά μας βγαίνει αναφερόμενη μετά την εβδομάδα προσαρμογής, γιατί ο διοικητής την έπιασε να κοιμάται όταν φυλούσε θαλαμοφύλακας.
Κατάληξη: Βγαίνουμε Ι5 γιατί δεν μπορούμε να ξεφορτωθούμε την ίδια μας τη μάνα και απολυόμαστε ντροπιαστικά από τα ελληνικά στρατά. Η μαμά μας καλεί τις φίλες της για καφέ και τους αφηγείται πώς πέρασε στα σκηνάκια, ενώ μας νταχτιρντίζει στα γόνατά της παρά τα 85 μας κιλά.