Οι παλμοί τώρα, σιγά-σιγά, αρχίζουν να πέφτουν. Το μυαλό, δειλά-δειλά, καθαρίζει. Οι πρώτες, ακραίες αντιδράσεις αφήνουν τη θέση τους σε άλλες, «νεόδμητες», που είναι σαφώς ηπιότερες. Οι αρχικές κραυγές αντικαθίστανται από σχηματισμένες, κατανοητές προτάσεις με αρχή, μέση και τέλος.
Λογικό: πριν από πέντε μέρες, το απόγευμα της Κυριακής, είδαμε το καλύτερο φινάλε στην ιστορία της Φόρμουλα 1, με τους Λιούις Χάμιλτον και Μαξ Φερστάπεν να δίνουν μάχη κυριολεκτικά μέχρι το πέσιμο της καρό σημαίας και τον Ολλανδό, εν τέλει, να είναι αυτός που στέφεται παγκόσμιος πρωταθλητής στο νήμα.
Το τι ακολούθησε μετά την αποχώρηση του διαβόητου, πια, Αυτοκινήτου Ασφαλείας στο 57ο πέρασμα (από τα 58) του Άμπου Ντάμπι, είναι γνωστό ακόμα και στις πιο αδαείς με την Φ1 πέτρες: η Μερσέντες άρχισε να ωρύεται με όλη τη δύναμη των πνευμόνων της, φωνάζοντας πως την έκλεψαν, την στιγμή που η Ρεντ Μπουλ (που ούρλιαζε μετά τον 1ο γύρο, όταν δε δόθηκε εντολή στον Χάμιλτον να παραχωρήσει πίσω την 1η θέση στον Μαξ) πανηγύριζε κι έκανε ήδη πρόβες για το πώς θα λουστούν οι άνθρωποί της με σαμπάνια.
Οι ηττημένοι (στο πρωτάθλημα οδηγών, γιατί στους κατασκευαστές το σήκωσαν για 8η συνεχή χρονιά, επιβεβαιώνοντας πως είναι η κορυφαία δυναστεία στην ιστορία του σπορ) προέβησαν σε ένσταση και όταν αυτή απορρίφθηκε άφησαν να εννοηθεί πως θα κάνουν και έφεση προκειμένου να βρουν το δίκιο τους- ασχέτως που δεν την έκαναν.
Το οποίο «δίκιο», φυσικά, δεν υφίσταται: αν η FIA ήθελε να ταχθεί υπέρ των «Ταύρων» θα μπορούσαν, φερ΄ειπείν, να έχει τιμωρήσει βαρύτατα τον Χάμιλτον στο Σίλβερστοουν, κι όχι να τον… χαϊδέψει αφήνοντάς τον να πάρει τη νίκη. Θα μπορούσε, επίσης, ν’ αναγκάσει τον Λιούις να παραχωρήσει την 1η θέση στον Φερστάπεν στον τελευταίο αγώνα για το συμβάν λίγο μετά την εκκίνηση.
Επομένως, όχι: σε μια εξαιρετικά δύσκολη σεζόν με φωνές ένθεν κι ένθεν η παγκόσμια ομοσπονδία προσπάθησε να κόψει το αγωνιστικό καρπούζι στη μέση, υποπίπτοντας, φυσικά, και σε μερικά λάθη στην πορεία, τα οποία όμως δεν καθόρισαν τον πρωταθλητή.
Η οργισμένη αντίδραση της Μερσέντες μοιάζει με προσπάθεια να καλύψει τη δική της «γκάφα» περιωπής, η οποία ήταν και αυτή που στέρησε τον λαμπερό 8ο τίτλο της αδιανόητης καριέρας του ανυπέρβλητου πιλότου της.
Η όλη κατάσταση γίνεται ακόμα πιο άβολη και «λάθος» για την Μερσέντες μετά τις σημερινές δηλώσεις του Τότο Βολφ, ο οποίος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ν’ αποχωρήσει από την ενεργό δράση ο Χάμιλτον, ως αντίδραση για τα όσα έγιναν στο Άμπου Ντάμπι!
«Εγώ κι ο Λιούις είμαστε πολύ απογοητευμένοι αυτήν τη στιγμή. Δεν είμαστε όμως απογοητευμένοι από τη Formula 1, αγαπάμε αυτό το σπορ με όλο μας το είναι και το αγαπάμε διότι το χρονόμετρο δεν λέει ποτέ ψέματα.
Αν όμως παραβούμε τις θεμελιώδεις αρχές του αθλήματος και τη μοναδικότητα του σπορ, τότε το χρονόμετρο δεν έχει πλέον καμία σχέση, διότι είσαι εκτεθειμένος σε τυχαίες αποφάσεις. Αυτό μπορεί να σε κάνει να σταματήσεις να το αγαπάς πια. Ξεκινάς να αμφιβάλεις αν όλη η δουλειά που έκανες, ο ιδρώτας, τα δάκρυα και το αίμα που έχυσες μπορούν να αποδείξουν τις ικανότητές σου στην πίστα, διότι μπορούν να σου τα πάρουν όλα με τυχαίο τρόπο.
Δε θα ξεπεράσουμε ποτέ τον πόνο της Κυριακής. Ελπίζω πραγματικά ο Λιούις να συνεχίσει να αγωνίζεται και να μη σταματήσει, διότι είναι ο καλύτερος οδηγός όλων των εποχών. Κυριάρχησε στους τελευταίους τέσσερις αγώνες.
Άξιζε να κερδίσει το πρωτάθλημα. Η καρδιά του θα του πει να συνεχίσει να αγωνίζεται. Βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του. Αλλά πρέπει να ξεπεράσει τον πόνο που προκλήθηκε την Κυριακή, διότι είναι ένας άνθρωπος με αξίες. Είναι δύσκολο να κατανοήσεις τι ακριβώς έγινε», είπε σχετικά ο Βολφ.
Μάλιστα. Ο εφτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής, ο πιο πετυχημένος οδηγός όλων των εποχών με βάση τους αριθμούς και κάποιος που αναμφίβολα μπαίνει στην κουβέντα για τον GOAT, σκέφτεται να τα παρατήσει- ή, τουλάχιστον, υπάρχει έντονη ανησυχία ότι θα το κάνει- επειδή θεωρεί πως τον… έκλεψαν.
Παραβλέπουμε το γεγονός πως ο 36χρονος Βρετανός έχασε στην πίστα το πρωτάθλημα και δεν υπήρξε κλοπή. Ακόμα κι αν δεχτούμε, όμως, τον παράλογο ισχυρισμό της Μερσεντές, και πάλι δε δικαιολογείται μια τέτοια (πιθανολογούμενη, έστω) αντίδραση από την πλευρά του Λιούις.
Ο Χάμιλτον, ξαναλέμε, είναι ένας από τους καλύτερους στα χρονικά. Έχει στα χέρια του για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του το κορυφαίο ή ένα από τα 2 πιο ανταγωνιστικά μονοθέσια του grid (ΜακΛάρεν αρχικά και από το 2013 και μετά Μερσέντες) και φέτος, πράγματι, στους 4 τελευταίους αγώνες ήταν άπιαστος, καταθέτοντας στην πίστα υπερμεγέθη «καρύδια», ατόφιο ταλέντο και μια refuse to lose νοοτροπία που σπάνια συναντά κανείς.
Το ν’ «απειλεί» ή ν’ αφήνει τους άλλους να υπαινίσσονται πως θα τα παρατήσει επειδή «στράβωσε» με τα όσα έγιναν στο Άμπου Ντάμπι είναι μια κίνηση που δεν ταιριάζει καθόλου σε έναν 7 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οι κάτοχοι του τίτλου πεισμώνουν, επιστρέφουν στην πίστα και φτάνουν σε απάτητες κορυφές, κατακτώντας το 8ο στέμμα και κάνοντας τους πάντες να τρίβουν τα μάτια τους για ένα επίτευγμα που όμοιό του δε θα ξαναδούμε μάλλον ποτέ.
Το ταλέντο, η ικανότητα, η εμπειρία, εξυπακούεται το μονοθέσιο και το know how είναι εδώ και απλά περιμένουν ν’ ανάψουν τα κόκκινα φώτα του 2022, ούτως ώστε να δοθεί μάχη με τον πρωταθλητή Μαξ για τον επόμενο τίτλο.
Ναι, εντάξει: προφανώς και η Μερσέντες φωνάζει όχι για το σήμερα, αλλά για το αύριο που θα σηκώσει την αυλαία του σε σκάρτους 3 μήνες από τώρα. Για την επόμενη φορά που η FIA θα θελήσει να «αδικήσει» τα πρώην Ασημένια Βέλη και τον Λιούις.
Και, προφανώς part 2, ο Χάμιλτον εν τέλει δε θα αποσυρθεί και θα πάρει μέρος κανονικότατα στο 2022. Το διακύβευμα (να γράψει ιστορία για χιλιοστή περίπου φορά) παραείναι μεγάλο για να του γυρίσει την πλάτη.
Όταν έρθει η ώρα, θα μιλήσει (όταν θα έχει βαρεθεί την «γκρίνια») ο εγωισμός.
Και, φυσικά, αυτό που ο Λιούις έχει σε υπέρμετρο βαθμό: η καρδιά.