Ούτε επίτηδες να το έκαναν: FIA, λυπήσου μας...

Μιλάμε για (παρ' ολίγον κυριολεκτική) τραγωδία.

Θα έπρεπε να είναι τελείως αλλιώς. Θα έπρεπε να μιλάμε για τον δεύτερο, πανάξιο τίτλο του Μαξ Φερστάπεν. Για το γεγονός πως κατάφερε ν’ ανατρέψει μ’ εκκωφαντικό τρόπο μία εις βάρος του, στην αρχή του πρωταθλήματος, κατάσταση και να φτάσει στο στέμμα, κάνοντας έναν υγιή περίπατο από τον Μάιο και μετά.

Θα έπρεπε να λέμε για την εξωπραγματική απόδοση της Ρεντ Μπουλ, η οποία λειτουργεί εδώ και κάτι αγωνιστικούς αιώνες σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, με τον όρο «λάθος» να έχει διαγραφεί προ πολλού από το τετράτροχο λεξιλόγιό της.

Θα… Θα… Θα.

Θα, όμως.

Γιατί στην πραγματικότητα ουδείς (ή, εντάξει, σχεδόν κανείς) δεν ασχολήθηκε με τον θρίαμβο του Ολλανδού στην Σουζούκα, καθώς η FIA τα έκανε μεγαλοπρεπώς μαντάρα, με αποτέλεσμα όλα τα επικριτικά φώτα να πέσουν επάνω της.

Ξεκινώντας (κρατηθείτε, αυτό δεν το περιμένετε) από την αρχή: το συμβάν με τον γερανό να… βολτάρει εντός της πίστας και δίπλα στην αγωνιστική γραμμή την στιγμή που υπάρχουν ακόμα μονοθέσια εντός αυτής και δεν περιμένει να πάνε όλοι οι πιλότοι στα πιτ πριν βγει (άλλωστε είχαμε καθεστώς κόκκινης σημαίας, οπότε δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος για τέτοια βιασύνη), αποτελεί έγκλημα πρώτου μεγέθους.

Το γεγονός πως άπαντες οι πιλότοι καταδίκασαν, τρομοκρατημένοι, απερίφραστα την ανεξήγητη κίνηση των ανθρώπων της πίστας να βγάλουν το συγκεκριμένο όχημα σ’ εκείνο το χρονικό σημείο, καταδεικνύει το μέγεθος της απτής βλακείας που θα μπορούσε να έχει τελειώσει με εικόνες που ούτε καν θέλουμε να φανταστούμε.

Το στιγμιότυπο που δείχνει τον Γκασλί να ωρύεται στο box του είναι κάτι παραπάνω από χαρακτηριστικό, μιας και δεν έχει περάσει και τόσος καιρός (μόλις 8 χρόνια) από το 2014 και την ίδια ακριβώς πίστα, όταν ο Ζιλ Μπιανκί «καρφώθηκε» σε ένα τέτοιο βαρύ όχημα και υπέκυψε στα τραύματά του λίγους μήνες αργότερα.

Μετά την αδιανόητη αυτή απόφαση εξόδου του γερανού, σειρά είχε μια παρωδία 2 και πλέον ωρών που εξελισσόταν σε συνέχειες. Αν και ήταν δεδομένο πως ο καιρός δεν πρόκειται να παρουσιάσει τρομακτική βελτίωση και, αίφνης, από δυνατή βροχή να βγει πεισματάρης ήλιος που να λιώνει τα ιαπωνικά πεζοδρόμια, οι αγωνοδίκες επέμειναν να κρατούν μέσα τους πιλότους με την ελπίδα το Αυτοκίνητο Ασφαλείας να «στεγνώσει» την αγωνιστική γραμμή και να έχουμε ξανά αγώνα.

Πότε δόθηκε, όμως, το πράσινο φως για να έχουμε ξανά επανεκκίνηση; Όταν κατέστη κάτι παραπάνω από σαφές πως είναι παντελώς βλακώδες να περιμένουν, αφού η κατάσταση δεν αλλάζει και ήδη το χρονόμετρο είχε αρχίσει να μετράει αντίστροφα (από την στιγμή που έχουμε εκκίνηση, θα πρέπει σε 3 ώρες να έχει πέσει η αυλαία του αγώνα). Έπρεπε το ρολόι να φτάσει κάτω από την ώρα για να ενημερωθούν οι ομάδες πως θα ξεκινήσουν εκ νέου, για ένα… sprint race κατ΄ουσίαν σε μικτές συνθήκες.

Ήδη, βέβαια, απ’ όταν απέμενε μιάμιση ώρα στο χρονόμετρο ο εφτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Λιούις Χάμιλτον (που, όσο να πείτε, κάτι σκαμπάζει από οδήγηση) φώναζε «Αφήστε τους πιλότους να βγουν στην πίστα και ν’ αποφασίσουν αν μπορεί να γίνει αγώνας ή όχι»- άποψη που και άλλοι οδηγοί στα πάντοκ ασπάζονταν.

Αντί να εισακουστεί το «θέλω» τους, όμως, έμεναν ακατανόητα κολλημένοι στα πιτ και πήραν εντολή να βγουν την ακροτελεύτια στιγμή, απλά και μόνο υπό τον φόβο του να μην έχουμε μία ολοκληρωτική παρωδία όπως στο Σπα πέρυσι. Αντί για έναν αγώνα- ξαναλέμε, μιας και οι συνθήκες δεν άλλαζαν δραματικά προς το καλύτερο- σχεδόν 80-90 λεπτών, πήγαμε σ’ ένα 50λεπτο μετά βίας.

Και, φτάνοντας στο αποκρουστικό χατ-τρικ, η FIA ολοκλήρωσε το θεάρεστο έργο της με ρεσιτάλ χαζομάρας στο τέλος του αγώνος: ο Μαξ Φερστάπεν να είναι παγκοσμ… όχι-όχι, μισό λεπτό, να μην είναι παγκόσμ… εεε, θέλαμε να πούμε να είναι παγκόσμ… μισό λεπτάκι να τσεκάρουμε ξανα… θα πρέπει τελικά να περιμένει τον επόμενο αγώνα για να…

Μαξ Φερστάπεν, συγχαρητήρια: είσαι για δεύτερη σερί χρονιά παγκόσμιος πρωταθλητής! 

Η σκηνή με τον 25χρονο Ολλανδό να ρωτάει δεξιά κι αριστερά μετά το πέσιμο της καρό σημαίας (και την ανακοίνωση της, ορθότατης, ποινής στον Λεκλέρκ, που τον έριξε από τη δεύτερη θέση στην τρίτη) αν πήρε τον τίτλο ή όχι, θυμίζει κακοπαιγμένο σκετσάκι του Μίστερ Μπιν κι όχι Φόρμουλα 1 στο ανώτατο επίπεδο.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη FORMULA 1® (@f1)

Ο λόγος της σύγχυσης δεν ήταν άλλος από το γεγονός πως η Παγκόσμια Ομοσπονδία κατ’ ουσίαν «πάτησε» τον κανονισμό που η ίδια θέσπισε και αφορά τις μειωμένες βαθμολογήσεις σε αγώνες που δεν έχει καλυφθεί το 100% της συνολικής απόστασης που πρέπει να διανύσει ο νικητής.

Ο (στα χαρτιά τουλάχιστον) ξεκάθαρος αγωνιστικός νόμος έλεγε πως σε περίπτωση που έχει ολοκληρωθεί το 50% ενός αγώνα (στην Σουζούκα ολοκληρώθηκε το 52%) η βαθμολόγηση για τους πρώτους 10 θα ήταν η εξής: Συγκεκριμένα πως θα βαθμολογηθούν οι πρώτοι δέκα με 19, 14, 12, 10, 8, 6, 4, 3, 2, 1. Για να πάρει κανείς όλους τους βαθμούς θα έπρεπε να έχει συμπληρωθεί περισσότερο από το 75%, κάτι που δεν συνέβη σήμερα.

Αν εφαρμοζόταν το πνεύμα, έστω, του νόμου, η (δικαιότατη, δεν το συζητάμε) στέψη του Μαξ θα έπαιρνε παράταση για μία εβδομάδα. Αντ’ αυτού, η FIA με μια επεξήγηση που θύμισε έντονα αντιπρόεδρο Εδεσσαϊκού είπε πως αυτό θα ίσχυε αν ο αγώνας διακοπτόταν οριστικά, κάτι που δεν έγινε σήμερα μιας και το grand prix ολοκληρώθηκε.

Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε, με έντονες ποσότητες μίσους, δηλαδή, μιας και κανείς- ούτε τα media ούτε οι ίδιοι οι πιλότοι ούτε οι ομάδες- δεν κατάλαβε κάτι τέτοιο διαβάζοντας τους κανονισμούς. Δεν είναι καθόλου μα καθόλου τυχαίο πως για πάνω από 15 λεπτά κανείς δεν ήξερε αν ο Φερστάπεν είναι όντως πρωταθλητής, ενώ ακόμα και το επίσημο site της F1 δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά για τον 2ο τίτλο του πιλότου της Ρεντ Μπουλ!

Μιλάμε για τον απόλυτο τραγέλαφο, που είχε για βασικό του «θύμα» τον ίδιο τον Μαξ. Αντί να πανηγυρίσει με την ψυχή του ο άνθρωπος την κατάκτηση του δεύτερου διαδοχικού τίτλου, περιορίστηκε σε αμήχανα χαμόγελα και ερωτήσεις επιβεβαίωσης για το αν ισχύει ότι μοιράστηκαν όλοι οι βαθμοί ή όχι.

Όταν εν τέλει αυτή η βεβιασμένη απόφαση της FIA τον έστεψε πρωταθλητή από σήμερα (να ξαναπούμε, γιατί μετά το περσινό σκηνικό με τον Χάμιλτον έχουν ποδοσφαιροποιηθεί τα πάντα: ο Φερστάπεν είναι πανάξιος πρωταθλητής και το 2022), η… ξενέρα είχε πάρει τα ηνία και χρειάστηκε να περάσει πάρα πολλή ώρα για να ξεκινήσει το πάρτι της Ρεντ Μπουλ.

Εγκληματική έξοδος γερανού. Αναίτια καθυστέρηση επανεκκίνησης. Κυριολεκτικά… ό,τι να ‘ναι με τους βαθμούς στο τέλος και κωμικοτραγική ανάδειξη πρωταθλητή.

Ολ’ αυτά σε ένα σκάρτο τρίωρο.

Ρε FIA, αλήθεια τώρα;