Κλασάτη; Σούπερ λουξ; Πανέμορφη; Πανάκριβη; Υπερβολική; Η νέα Rolls Royce μπορεί να δεχτεί οποιοδήποτε υπέρμετρο ενθουσιασμό ή άρνηση νιώσεις στο άκουσμα της τιμής και των χαρακτηριστικών της. Ενθουσιασμός γιατί είναι ένα όχημα που κάθε άνθρωπος ονειρεύεται. Άρνηση γιατί πάντοτε όταν κάτι δεν το φτάνουμε, οδηγούμαστε να το αποδιώξουμε. Η Rolls Royce Sweptail ξεπερνάει κάθε φαντασία. Και ο λόγος που το κάνει αυτό είναι γιατί δεν βασίστηκε σε βιομηχανική και μαζική κατασκευή. Ακολούθησε τον σχεδιασμό και τις απαιτήσεις ενός εγκεφάλου.
Ο πελάτης που την παρήγγειλε είχε στο μυαλό του την χρυσή εποχή του brand. Το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα. Τότε που στην Αμερική και την Αγγλία τα αυτοκίνητα ήταν αποκτήματα χοντρής τσέπης και πορτοφολιού. Ένα αυτοκίνητο που να θυμίζει τα οχήματα της εποχής, αλλά και τα γιοτ των πρώτων δεκαετιών. Αυτή ήταν η επιθυμία του. Και αυτό επετεύχθη με ένα βλέμμα στα καλύτερα στοιχεία μοντέλων του παρελθόντος.
Οι πόρτες φτιαγμένες όπως της πρώτης Phantom το 1925. Τα τζάμια και η πίσω γωνία από την Phantom II Streamline Saloon που σχεδίασε ο Παρκ Γουάρντ. Το αμάξωμα στη μέση από την Phantom II Two Door Light Saloon. Η κοιλιώμενη οροφή από την 20/25 Limousine Coupé του 1934. Μερικά μόνο από τα στοιχεία που αφαιρέθηκαν και ενώθηκαν με άλλα σε αυτή την τετραετή διαδικασία κατασκευής του μοναδικού αυτού οχήματος. Οι περισσότερες αναγωγές βρίσκονται στην Phantom VII.
Η τιμή των 13 εκατομμυρίων δολαρίων λέει πολλά και τίποτα. Πολλά σε σχέση με τα συμβατικά οχήματα, τίποτα σε σχέση με τα υπόλοιπα στην κατηγορία του. Από ένα σημείο και μετά η διαφορά στα 10, τα 13 και τα 20 είναι όλο και λιγότερο ανιχνεύσιμη. Όχι όμως αμελητέα. Το ψυγειάκι κάτω από τον λεβιέ ταχυτήτων, η μεγάλη αλουμινένια μούρη (μεγαλύτερη από κάθε νέο μοντέλο), το γυαλιστερό φινίρισμα, κάνουν την Rolls Royce Sweptail ένα απαράμιλλο μηχανοκίνητο ον.
