Αν δεν είχε προλάβει ήδη να γίνει ήδη τραγούδι (το αξέχαστο «γεια σου, ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι) θ’ αποτελούσε την απόλυτη ποδοσφαιρική εκδοχή του Βασίλη Τερλέγκα.
Θα μπορούσε άνετα (βάσει των πεπραγμένων του στα γήπεδα) να τραγουδήσει «μια νύχτα από απ’ τη ζωή μου ολόκληρη η δική σου».
Γιατί είτε τον συμπαθείς, είτε τον αντιπαθείς -είτε τον θεωρείς γραφικό, είτε μέγα μύστη του ποδοσφαίρου, ένα είναι βέβαιο:
Με τον Αλέφαντο δεν βαριέσαι ποτέ!
Και μια από τις μέρες που επιβεβαιώθηκε αυτό με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο ήταν περίπου 20 χρόνια πίσω: Στις 7 Φεβρουαρίου 1999…
Με τον ίδιο λοιπόν στον πάγκο, η Προοδευτική υποδέχεται την Καβάλα. Παρόλο που το ματς είναι σχετικά νωρίς στο πρωτάθλημα (18η αγωνιστική) θεωρείται κρίσιμο για την παραμονή.
Κι επειδή η λατρεμένη στρούγκα του Κορυδαλλού είναι μεν από τις σκληρότερες έδρες στην Ελλάδα, αλλά σπάνια οι εξέδρες της ήταν κατάμεστες, ο Αλέφαντος αποφάσισε να γίνει εκείνος ο… 12ος παίκτης της ομάδας.
Κυριολεκτικά μιλώντας…
Γιατί όχι μόνο μπούκαρε στο γήπεδο κατά τη διάρκεια του ματς, αλλά το έκανε και δυο φορές!
Στο 16’ λοιπόν του αγώνα η Προοδευτική είχε κερδίσει πέναλτι σε χέρι του Διγκόζη έπειτα από σέντρα του Αμπελά.
Και παρόλο που είχε δώσει εντολή την εκτέλεση ν’ αναλάβει ο Σάκης Αλμανίδης, την μπάλα για να τη στήσει στη βούλα την πήρε ο Αλ Τζάχερ. Τέτοιες πρωτοβουλίες όμως ο Αλέφαντος δεν σήκωνε.
Εισβάλλοντας λοιπόν σε χρόνο DT στο γήπεδο, έβαλε χέρι στον Σύριο και αποκαθιστώντας την τάξη, έστειλε τον Αλμανίδη στη βούλα (για να σημειώσει από ‘κει το 1-0).
Ο Αλέφαντος όμως εκείνο το απόγευμα δεν έπαιξε μόνο επίθεση. Έπαιξε -όταν χρειάστηκε- και άμυνα!
Με την Καβάλα λοιπόν να έχει κερδίσει ένα φάουλ έξω από την περιοχή στις καθυστερήσεις και τον θρυλικό εκτελεστή Λέσεκ Πις πίσω από την μπάλα, έπαθε νέο αμόκ!
Και θεωρώντας ότι οι παίκτες του δεν είχαν στήσει σωστά το τείχος, έκανε νέα… μπούκα για να το διορθώσει!
Όπως είναι λογικό, επικράτησε αναβρασμός: Αστυνομικοί και παράγοντες να τον κυνηγούν ξανά για να τον βγάλουν έξω. Oι παίκτες των φιλοξενούμενων να γκρινιάζουν. H εξέδρα να τον αποθεώνει.
Kαι ο διαιτητής Αθανασόπουλος να γράφει στο φύλλο αγώνα ότι τον έβρισε δυο φορές και ότι παρόλο που διέταξε την αποβολή του, δεν έφυγε από τον πάγκο!
Ένα από τα πιο θρυλικά απογεύματα του Νίκου Αλέφαντου (απ’ αυτά που άλλων προπονητών είναι ολόκληρη η ζωή τους) είχε φτάσει στο τέλος του…