Φανταστείτε χθες τον Ρατζέλοβιτς να κάνει όλα όσα έκανε (όχι σε κανένα ματς της σειράς, αλλά σε ένα κρίσιμο ματς όσο είναι τα play-offs του Champions League) φορώντας όχι τη φανέλα του Ολυμπιακού, αλλά τα ερυθρόλευκα μιας άλλης ομάδας.
Φανταστείτε τον, ας πούμε, με την εμφάνιση του Άγιαξ… Να περνά ως αλλαγή σε ένα παιχνίδι που ακόμη δεν έχει κριθεί, που βρίσκεται ακόμη στο οριακό 1-0 και με δύο προσωπικά γκολ να το μετατρέπει μέσα σε λίγα λεπτά, με ελάχιστες επαφές με την μπάλα, σε 3-0.
Φανταστείτε τι θα έγραφαν τώρα σε όλη την Ευρώπη για το νέο παιδί-θαύμα των Ακαδημιών του «Αίαντα», ο οποίος προφανώς θα είχε πυροδοτήσει συζητήσεις επί συζητήσεων για το μέλλον του.
Φανταστείτε, τέλος, πόσα χρήματα μπορεί να βάλει στο ταμείο του από την φετινή ευρωπαϊκή περιπέτειά του ο Ολυμπιακός εάν κι εφόσον στο τέλος της σεζόν όλα έχουν κυλήσει όπως προδιαγράφονται τώρα και οι ερυθρόλευκοι αποφασίσουν να εκποιήσουν τον Σέρβο, ο οποίος την δεδομένη στιγμή μοιάζει να είναι το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο του και φαντάζει σαν μια μετοχή εταιρείας που δίχως αμφιβολία θα εκτινάξει την τιμή της στο άμεσο μέλλον.
Ο Ραντζέλοβιτς χρειάστηκε μόλις 3 λεπτά στο παιχνίδι των Πειραιωτών με την Μπασάκσεχιρ για να κερδίσει το πέναλτι με το οποίο ουσιαστικά «κλείδωσε» η πρόκριση στα play-offs του Champions League.
Χθες στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» έπρεπε να περάσουν 8 από την είσοδό του ως αλλαγή για να βρει στόχο –εκμεταλλευόμενος την καταπληκτική κάθετη του Βαλμπουενά- και άλλα 7 για να στείλει με χειρουργική ακρίβεια την μπάλα ξανά στο πλεχτό, επιδεικνύοντας –πέρα όλων των άλλων- θράσος και τσαγανό που δύσκολα βρίσκεις σε αυτές τις ηλικίες και μάλιστα από παίκτες χωρίς ιδιαίτερες ποδοσφαιρικές παραστάσεις.
Εφόσον ο Ολυμπιακός, όπως είναι το φυσιολογικό, την επόμενη Τρίτη σφραγίσει την πρόκριση στο… χρυσορυχείο των ομίλων, δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να διαπιστώσει κανείς ότι ο νεαρός Σέρβος θα έχει βγάλει ήδη τα λεφτά της μεταγραφής του. Η απόσβεση των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του στην πραγματικότητα έχει ήδη γίνει.
Πλέον η συζήτηση περνά σε άλλο επίπεδο, ακολουθώντας την άνοδο και την βελτίωση (σε καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους) του ίδιου του Ραντζέλοβιτς. Ήδη οι ερυθρόλευκοι μπορούν να κάνουν τους λογαριασμός τους για το μέλλον συνυπολογίζοντας τα περίπου 30 εκατομμύρια που αναμένεται να πάρουν από την UEFA, απλά και μόνο εμφανιζόμενοι στο γήπεδο στη φάση των ομίλων, ακόμη κι αν δεν πάρουν πόντο!
Και το ποσό αυτό μπορεί τελικά να είναι πολύ μεγαλύτερο, όχι μόνο εάν η παρουσία τους είναι επιτυχημένη αγωνιστικά, αλλά κι αν (συν)αποφασίσουν με το νέο πουλέν τους ότι είναι έτοιμο για το επόμενο βήμα.
Η αλήθεια είναι πως τέτοιο… hype σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα έχει να δημιουργηθεί στον Πειραιά από την εποχή του Ντιόγκο, που ζάλιζε με τα σόλο του τους αντιπάλους του Ολυμπιακού στην Ευρώπη και οδηγώντας τους πάντες σε λεκτικές υπερβολές και τίτλους σε εφημερίδες που έκαναν λόγο για ενδιαφέρον τεράστιων ευρωπαϊκών συλλόγων οι οποίοι εμφανίζονταν διατεθειμένοι να δαπανήσουν δεκάδες εκατομμύρια (20 για την ακρίβεια) για να τον αποκτήσουν.
Ο Βραζιλιάνος και η πορεία που κατέγραψε στη συνέχεια αποτελούν το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγή για τον Ραντζέλοβιτς. Οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά του -εντός κι εκτός Ρέντη- θα μπορούσαν να του δείξουν το βίντεο από εκείνη την επίσης μαγική βραδιά με το 5-1 επί της Μπενφίκα το 2008, όταν ο Ντιόγκο έδινε το προσωπικό του σόου και στη συνέχεια, άφηνε σιγά-σιγά το ποδόσφαιρο σε δεύτερη μοίρα, μετατρέποντας τον εαυτό του σε μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα.
Ευτυχώς για τον Ραντζέλοβιτς υπάρχουν και πιο ενθαρρυντικά παραδείγματα ποδοσφαιριστών που «χρησιμοποίησαν» τους ερυθρόλευκους για να γίνουν αυτό που είναι σήμερα. Ο Μανωλάς ή ο συμπατριώτης του πιτσιρικά, Μιλιβόγεβιτς, είναι δύο καλά ονόματα τα οποία ο Σέρβος δεν χρειάζεται καν να γκουγκλάρει για να δει τα πεπραγμένα τους.
Όπως και να το κάνουμε, το… ολυμπιακό περιβάλλον κατά καιρούς έχει αποδειχθεί ιδανικό για παίκτες (αλλά και προπονητές) που μεγάλωσαν την ομάδα κατά την διάρκεια της παραμονής τους, αλλά μεγάλωσαν και οι ίδιοι, σε μια επωφελή και για τα δύο μέρη συνύπαρξη.
Ο Ραντζέλοβιτς κινείται ήδη στον δρόμο που χάραξαν εκείνοι. Η διαδρομή είναι μεγάλη και γεμάτη εμπόδια, μα αυτός ο τύπος έχοντας παίξει όλο κι όλο κάτι παραπάνω από ένα ημίχρονο μόλις (συνολικά 50 λεπτά) δείχνει ικανός να τα καταφέρει.