Η καλύτερη μεταγραφή της ΑΕΚ αποδείχθηκε κάποιος που κανείς δεν περίμενε

Όσοι αφουγκράζονται τις εσωτερικές συζητήσεις του πλανήτη ΑΕΚ θα πρέπει ήδη να έχουν διαπιστώσει πως αποτελεί γενική πεποίθηση πως μια κάτι ανέλπιστα καλό προκύπτει σε αυτές τις πρώτες αγωνιστικές υποχρεώσεις από εκεί που κανείς δεν το περίμενε.

Την ποδοσφαιρική σεζόν 2017-2018, την «πρωταθληματική» σεζόν δηλαδή της ΑΕΚ, τη σεζόν που για τους «κιτρινόμαυρους» υπήρξε η κατά τεκμήριο πιο ανταγωνιστική και ποιοτική των τελευταίων χρόνων, οι άνθρωποι της Ένωσης κοιτούσαν κάθε Κυριακή με πολύ μεγάλη ικανοποίηση τα παιχνίδια της Λαμίας και συγκεκριμένα, τα όσα συνέβαιναν στο δεξί άκρο της επαρχιακής ομάδας. Εκεί ήταν που δέσποζε σε κάθε αγώνα ο Σταύρος Βασιλαντωνόπουλος, που αγωνιζόταν ως δανεικός από την ΑΕΚ.

Ήταν με διαφορά η καλύτερη σεζόν που έχει κάνει στη ζωή του ο Έλληνας ποδοσφαιριστής. Ήταν το δεύτερο σερί πρωτάθλημα που αγωνιζόταν ως δανεικός από την ΑΕΚ -είχε προηγηθεί και ένας μονοετής δανεισμός στη Βέροια- και φαινόταν ξεκάθαρα πως οι εποχές που θεωρούταν ανέτοιμος να σταθεί με αξιώσεις στο ρόστερ μιας πρωτοκλασάτης ομάδας είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Ο Βασιλαντωνόπουλος έβγαζε μάτια με τη φανέλα της Λαμίας, αν δεν άνηκε ήδη στην ΑΕΚ ήταν δεδομένο πως διάφορες άλλες ελληνικές ομάδες πρωταθλητισμού θα τον διεκδικούσαν.

Η εδραίωσή του στην ΑΕΚ ωστόσο κρίθηκε -μάλλον λογικά τότε- πως έπρεπε να περιμένει. Το δεξί άκρο της ενωσίτικης άμυνας ήταν κατειλημμένο από τον Μπακάκη και τον Γκάλο, δύο παίκτες που θεωρούνταν βασικοί με τους ίδιους όρους: είτε ξεκινούσε ο ένας στο αρχικό σχήμα της ΑΕΚ είτε ο άλλος, καμία έκπληξη δεν υπήρχε. Ο σούπερ Βασιλαντωνόπουλος της Λαμίας θα επέστρεφε ως τρίτη επιλογή στην ΑΕΚ. Οι φόβοι πως η διακοπή του δανεισμού του θα ήταν η αιτία για να «καεί», για να μεταβεί από μια χρονιά φουλ αγωνιστικών ρυθμών σε μια χρονιά παροπλισμού, υπήρξαν λογικοί.

Το κακό άλλωστε έμοιαζε να είναι πραγματικά μικρό. Το καλοκαίρι του 2019, ο Γκάλο θα ήταν πλέον 33 χρονών και το συμβόλαιό του θα έληγε. Η αντικατάστασή του από τον Βασιλαντωνόπουλο θα μπορούσε να είναι μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Και θα μπορούσε να περιμένει για έναν ακόμα χρόνο: στο μεσοδιάστημα το να συνεχίσει να αγωνίζεται στην Λαμία, σε ένα περιβάλλον που αποδεδειγμένα του πήγαινε και με μια φανέλα που είχε κάνει μια καταπληκτική χρονιά, φαινόταν ως η πιο σοφή λύση. Στην πράξη ωστόσο τα πράγματα δεν κύλησαν τόσο ιδανικά.

Η δεύτερη σερί χρονιά του στη Λαμία δεν ήταν το ίδιο δυναμική. Οι καταπληκτικές εμφανίσεις έδωσαν τη θέση τους σε μια μετριότητα, ο Έλληνας δεξιός μπακ έμοιαζε να κάνει συνεχόμενα πισωγυρίσματα στην απόδοσή του και από εκεί που ξεχώριζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα στη Λαμία, ξαφνικά δεν έμοιαζε να πείθει πως το μεγάλο βήμα της επιστροφής στην ΑΕΚ, για το οποίο είχε πείσει άπαντες ένα χρόνο πριν, παραμένει μια κίνηση χωρίς ρίσκο.

Στην πραγματικότητα, το πισωγύρισμα αυτό έχει την εξήγησή του: η έννοια του ποδοσφαιρικού ορθολογισμού είναι μια σύνθετη κατάσταση, το μομέντουμ παίζει πάντα βασικό ρόλο στη διαχείριση ενός ποδοσφαιριστή. Το καλοκαίρι του 2018 ο Βασιλαντωνόπουλος έμοιαζε έτοιμος για μια αναβάθμιση επιπέδου. Η παράταση του δανεισμού του για έναν ακόμα χρόνο σε εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή ήταν η απώλεια της αξιοποίησης αυτού του μομέντουμ. Συμβαίνει αυτό σε πολλούς παίκτες: τους είναι αδύνατο να ξεπεράσουν την αίσθηση στασιμότητας όταν αυτή συνδυάζεται με τη γνώση πως πρέπει να προχωρήσουν. Το να είσαι παικταράς σε μια συνθήκη μετριότητας δεν σημαίνει πως νομοτελειακά θα την υπερβαίνεις. Μπορεί τελικά, η μετριότητα να σε ρουφήξει – όχι παρά το ότι είσαι παικταράς αλλά εξαιτίας αυτού…

Και κάπως έτσι, η παρουσία του Βασιλαντωνόπουλου στην περσινή ΑΕΚ, όταν έφτασε πλέον η ώρα της επιστροφής του, δεν εμπεριείχε κανένα από αυτά τα στοιχεία που θα περίμεναν όσοι πίστεψαν στο ταλέντο του. Τρίτος στην ιεραρχία των δεξιών μπακ -μετά τους Μπακάκη και Παουλίνιο, που κρίθηκε πως πρέπει να αποκτηθεί ως αντικαταστάτης του Γκάλο μετά τη μέτρια χρονιά του Βασιλαντωνόπουλου στην Λαμία-, ελάχιστες συμμετοχές, νέος δανεισμός κάπου στη Πολωνία. Με αυτά και με αυτά δε, είχε φτάσει 28 χρονών. Θα στοιχημάτιζε κανείς: στην ΑΕΚ απλά είχε ξεμείνει, σοβαρές προοπτικές εδραίωσης πλέον δεν υπήρχαν.

Η νέα σεζόν φέρνει τούμπα αυτή την εκτίμηση. Ο Μάσιμο Καρέρα είναι προπονητής που φοβάται πολύ τους πειραματισμούς όσον αφορά τις αλλαγές θέσεων των ποδοσφαιριστών του. Το ξεκίνημα του Βασιλαντωνόπουλου ως αμυντικό χαφ πλάι στον Σιμόες στο πρώτο ματς της ΑΕΚ για το πρωτάθλημα, προκάλεσε δικαιολογημένα πολλές απορίες. Όμως εκείνος δεν ήταν διατεθειμένος να αφήσει αυτή την εξέλιξη να περάσει ανεκμετάλλευτη. Έστω και σε άλλη θέση από τη φυσική του, υπήρξε αληθινή αποκάλυψη κόντρα στον Παναιτωλικό.

Λίγες μέρες αργότερα, κόντρα στην Σεν Γκάλεν, ήταν πλέον βασικός με το σπαθί του και το απολάμβανε: από μια βραδιά που η ΑΕΚ πρέπει να κρατήσει μόνο την πρόκριση και να πετάξει την υπόλοιπη συλλογική της εμφάνιση στα σκουπίδια, ο Βασιλαντωνόπουλος ήταν μια από τις ελάχιστες ατομικές εξαιρέσεις που απέπνεε ελπίδα για το κοντινό μέλλον. Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί: αν αυτό το ξεκίνημα στις επίσημες υποχρεώσεις της φετινής ΑΕΚ το είχε κάνει κάποιος νεοαποκτηθέντας παίκτης που δεν τον ξέραμε καν, σήμερα θα μιλούσαν όλοι αποθεωτικά για μια πετυχημένη μεταγραφή.

Τα κλισέ είναι γενικά εκνευριστικά. Τα ποδοσφαιρικά κλισέ ακόμα παραπάνω. Αυτό που λέει πως «στην Ελλάδα ο παίκτης φτάνει 22 και κακώς ακόμα θεωρείται ταλέντο» είναι ικανό να διαμορφώσει παράλογες προκαταλήψεις: όχι, ο Βασιλαντωνόπουλος στα 28 του δεν είναι «ταλέντο» αλλά αυτό απέχει πολύ από το να θεωρηθεί παλαίμαχος και χαμένη περίπτωση. Όσοι παρακολουθούν στενά την καθημερινότητα της ΑΕΚ γνωρίζουν πως το μεγάλο του πρόβλημα υπήρξε το χαμένο μομέντουμ του 2018. Και όσοι αφουγκράζονται τις εσωτερικές συζητήσεις του πλανήτη ΑΕΚ θα πρέπει ήδη να έχουν διαπιστώσει πως ο παίκτης λογίζεται ως μια ανέλπιστη μεταγραφή από το πουθενά.

Σε μια σεζόν που αποτελεί τεράστιο ερωτηματικό για την ΑΕΚ, σε μια περίοδο που η επαναδόμηση ενός κορμού -εκείνου που θα μπει στο νέο γήπεδο σε ένα χρόνο από τώρα- αποτελεί ένα βασικό διακύβευμα, ο Βασιλαντωνόπουλος μοιάζει να στριμώχνεται με πολύ υψηλές αξιώσεις στην διεκδίκηση μιας θέσης για αυτόν τον κορμό: η στιγμή της ευκαιρίας για διόρθωση όλων όσων πήγαν στραβά για αυτόν σε παρελθοντικές εποχές, φαίνεται πως έχει έρθει με λυτρωτικούς όρους για τον 28χρονο μπακ (και ίσως χαφ…). Και το κέρδος δεν θα είναι μόνο δικό του, θα είναι και της ΑΕΚ.