Έχει μια μαζοχιστική μανία ο Παναθηναϊκός τα τελευταία 2-3 χρόνια να βγαίνει στην αγορά για να πάρει άσο, να παίρνει κάποιον που δεν είναι και τόσο άσος και τελικά να έχει στα χέρια του ένα δυάρι. Άλλες φορές καλό, άλλες όχι και τόσο.
Το φετινό καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός βγήκε στην αγορά με επιθυμία να βρει τον βασικό του άσο και ένα δυάρι πίσω από τον Νέντοβιτς για να παίζει 15-16 λεπτά μαξ. Αντ΄αυτού, βρήκε έναν προς το παρόν ανεπαρκή οργανωτικά άσο, τον Πέρι, που φαίνεται να τον καταβάλλει πολύ η αστοχία του, και βρήκε ένα δυάρι που κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί βασικό σε 6-7 ομάδες της Euroleague.
Ο Ντάριλ Μέικον θάμπωσε τους πάντες με τους 34 πόντους που έβαλε απέναντι στην Εφές και τα 9/12 τρίποντα που επιχείρησε. Δεν θέλουμε να γίνουμε οι αμυνολάγνοι και να πούμε ότι αυτοί οι πόντοι, αυτή η εμφάνιση δεν είναι αυτό με το οποίο θα έπρεπε να ασχολούμαστε. Το μπάσκετ είναι τα καλάθια κι εδώ στην Ελλάδα τείνουμε να το ξεχάσουμε.
Όμως ότι ο Μέικον θα έχει και τέτοιες βραδιές επιθετικά, υποθέτω πως το περίμεναν και ο Παναθηναϊκός και ο Δημήτρης Πρίφτης. Θα ήταν απίθανο να μην τις έχει ένας παίκτης που δύο χρόνια στην ΑΕΚ σκόραρε κατά ριπάς. Άλλο επίπεδο η Ευρωλίγκα, ναι. Αλλά πολλές φορές έρχεται ένα ματς που σου πάνε όλα καλά.
Στον Μέικον όμως δεν είναι ένα ματς. Σε 5 παιχνίδια ως τώρα (στα στατιστικά της Ευρωλίγκας δεν έχουν προστεθεί όσα έκανε με την Εφές) ο Αμερικανός που παίζει στα 25 του για πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα, έχει 75% στο δίποντο και 42.3% στο τρίποντο.
Είναι δηλαδή σταθερός σε αυτόν τον πρώτο μήνα του στην Ευρωλίγκα και χάρη στα δικά του ποσοστά έχει ο Παναθηναϊκός 45.1% στα δίποντα και 36.1% στα τρίποντα. Με τις κάκιστες επιδόσεις του σε Μαδρίτη και Μακάμπι στα δίποντα, έπρεπε να είναι χαμηλότερα.
Ο Παναθηναϊκός έχει δύο βασικά δυάρια
Με απλά λόγια, ο Παναθηναϊκός αγόραζε έναν παίκτη που πίστευε ότι θα του δίνει 8-10 πόντους σε 10-15 λεπτά, αλλά στην πορεία, βλέποντας ο Δημήτρης Πρίφτης ότι δεν υπάρχει άσος που να του ταιριάζει, επέλεξε να δίνει χρόνο στον Μέικον και στη θέση του playmaker. Και παίρνει από τον Αμερικανό 14.8 πόντους.
Όλα τα παραπάνω λένε κάτι για τον Μέικον; Θα μπορούσε να είναι και συγκυριακό. Αυτό που δεν θα περίμενε όμως κανείς από τον Μέικον, είναι να πειθαρχήσει. Η πειθαρχία θέλει χρόνο για έναν παίκτη που έπαιζε τα προηγούμενα χρόνια πιο ελεύθερο μπάσκετ.
Στον Παναθηναϊκό μπολιάζεται με πειθαρχία. Μπολιάζεται με την πίστη στο προπονητικό πλάνο κι αυτό μπορεί να το δει κάποιος στις φάσεις που δεν έβαλε καλάθι.
Μία είναι στο δεύτερο δεκάλεπτο, σε ένα σημείο που έχει βάλει 2/2 τρίποντα με άμυνα πάνω του και πάει για drive. Θα μπορούσε να κάνει απονενοημένο lay up έχοντας πάνω του Μπράιαντ και Πετρούσεφ. Όμως επιλέγει να δώσει πάσα στον Παπαγιάννη. Η πάσα μπορεί να μη βγήκε, αλλά έδειξε τη νοοτροπία.
Στο δεύτερο ημίχρονο, στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου, κι ενώ έχει βάλει τα 9 τρίποντα, δεν πάει για το 10ο. Δεν παίρνει τραβηγμένες προσπάθειες κι ας είναι το ματς τελειωμένη υπόθεση. Διαβάζει όσο μπορεί τον αντίπαλο και βγάζει μια alley hoop πάσα στον Παπαγιάννη. Το έκανε μάλιστα μετά από επιθετικό ριμπάουντ του σέντερ. Θα μπορούσε να σουτάρει για τρεις. Δεν το έκανε.
Τον Μέικον προφανώς και δεν τον θες με την αγωνιστική πειθαρχία στο 100%. Αγοράζεις και τις στιγμές της παικτικής του τρέλας ή ανωριμότητας, αν θέλετε. Άλλωστε, είναι μόλις 25 χρονών και Αμερικανός. Και πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα. Αλλά αν ο Πρίφτης – στον οποίο θα πρέπει να πιστωθεί αυτό – του πάει την πειθαρχία και την ομαδικότητα στο 50-60%, τότε ο Μέικον θα έχει μετατραπεί σε παίκτη που θα χωρούσε βασικός σε 14 από τις 18 ομάδες.