Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες γενιές κι αν αλλάξουν, είναι κλασική η απειλή για τα παιδάκια που δεν κάθονται φρόνιμα.
Για κάθε μπόμπιρα που είναι άτακτος και δεν σταματάει τις σκανταλιές ένα θα είναι πάντα το σημείο μηδέν:
Ο… μπαμπούλας!
Μπορεί λοιπόν να είναι φανταστικό πλάσμα, να μην έχει συγκεκριμένη μορφή και να προσαρμόζεται στη φαντασία του εκάστοτε μπαϊλντισμένου γονιού, ένα όμως είναι σίγουρο.
Αν ο μπαμπούλας έπαιζε ποδόσφαιρο, θα ήταν σίγουρα ο Όλιβερ Καν!
Γιατί ο θρυλικός Γερμανός τερματοφύλακας δεν… έσκιαζε μονάχα τους αντίπαλους επιθετικούς.
Δεν ήταν εφιάλτης μονάχα για τους σέντερ-φορ που έβγαιναν τετ-α-τετ μαζί του ή εκείνους που τον είχαν απέναντί τους σε πέναλτι.
Έχει υπάρξει φόβητρο και για… κανονικά παιδάκια!
Περισσότερο λοιπόν και από τα 891 παιχνίδια που σκέπασε το τέρμα κατά τη διάρκεια των 14 χρόνων καριέρας, ο Καν έδειξε σε ένα άλλο «ματς» πόσο… αμείλικτος υπήρξε.
Πάνω και από τα 8 πρωταθλήματα, τα 6 Κύπελλα, το 1 Champions League, το 1 Κύπελλο UEFA, το 1 Διηπειρωτικό και το 1 Euro με την εθνική Γερμανίας, ήταν ένας άλλο «επίτευγμα» που επιβεβαίωσε την εμμονή του με τη νίκη.
Η συμμετοχή του σε μια φιλανθρωπική… διαδικασία πέναλτι!
Το σκηνικό (όπως περιγράφεται στο βιβλίο για την ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου με τίτλο «Tor!») είχε ως εξής:
Ο Καν θα καθόταν κάτω από την εστία.
Απέναντί του για να εκτελέσουν θα βρίσκονταν παιδιά 9 (εννέα) χρονών.
Κα για κάθε γκολ που θα δεχόταν, ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό θα πήγαινε σε ορφανοτροφεία…
Αν ήταν λοιπόν οποιοσδήποτε άλλος, θα έκανε το προφανές:
Θα στεκόταν όρθιος, θα έκανε κάποια δήθεν αποτυχημένη προσπάθεια, θα… κατάφερνε τελοσπάντων να φάει το γκολ που θα έστελνε τα λεφτά στα παιδάκια που τα είχαν ανάγκη.
Όχι όμως ο Όλιβερ ο Καν…
Διότι προς έκπληξη των παρευρισκόμενων ο «Τιτάνας» αντιμετώπισε τη διαδικασία σοβαρότατα.
Αντιμετώπισε τα πιτσιρίκια όπως αντιμετώπισε τους παίκτες της Βαλένθια στον τελικό του Champions League (που είχε κριθεί από τις δικές του αποκρούσεις).
Και επιβεβαιώνοντας την… αλλεργία του στην ήττα, έπιασε όλα τα πέναλτι!
«Δυστυχώς είναι αλήθεια. Κανείς δεν μου είχε πει όμως ότι κάθε γκολ θα σήμαινε μια δωρεά. Απέκρουσα όλα τα σουτ. Αργότερα ο προπονητής μου, Βίνι Σάφερ, μου εξήγησε τι είχε γίνει», ομολόγησε ο ίδιος ο Καν σε συνέντευξή του το 2015.
Αν και δεν εξήγησε λοιπόν για ποιον λόγο ν’ αποκρούσεις ούτως ή άλλως πέναλτι ενός 9χρονου (ακόμα κι αν δεν υπήρχε φιλανθρωπικός λόγος να δεχθείς γκολ) τουλάχιστον διόρθωσε την κυνικότητα που είχε φερθεί τότε.
Γιατί φέρεται (αφότου συνειδητοποίησε τι συνέβη) να προχώρησε σε… ρελάνς:
Κάνοντας δωρεά από την τσέπη του και καταθέτοντας 100.000 ευρώ στα ορφανοτροφεία.
