Ο Παναθηναϊκός νίκησε στο Βερολίνο την Άλμπα με 99-85, εκεί όπου πέρσι είχε χάσει με 30 πόντους και ήταν το ματς που ο Γιαννακόπουλος αποφάσισε να φέρει τον Ράντονιτς και είχε για πρωταγωνιστές τον Ντίνο Μήτογλου και τον Μάριους Γκριγκόνις.
Δεν ξέρουμε πως είναι να μην μπορείς να παίξεις το άθλημα που έχεις επιλέξει ως επάγγελμα για 18 μήνες και μετά να επιστρέφεις, να τραυματίζεσαι, να επιστρέφεις ξανά, να τραυματίζεσαι και να φτάνεις 20 μήνες κοντά χωρίς επίσημα. Ο Ντίνος Μήτογλου δείχνει όμως ότι αν φροντίζεις το σώμα σου, ένα τέτοιο διάστημα σου βγάζει όλη τη δίψα του κόσμου.
Ο Ντίνος, το είπε μετά τη νίκη στο ΣΕΦ επί του Ολυμπιακού, φρόντιζε τον εαυτό του, δεν παράτησε ούτε το σώμα του ούτε τα απαραίτητα στοιχεία για να παίζεις μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο. Δεν είχε μόνο τον απόλυτο ανταγωνισμό που προσφέρει ένα ματς στην Ευρωλίγκα.
Για τον ίδιο η υπόθεση με το ντόπινγκ μπορεί να τον πλήγωσε, αλλά ο Παναθηναϊκός φαίνεται να βγήκε ευνοημένος όσο δεν πάει. Χωρίς την υπόθεση, ο Ντίνος θα ήταν ακόμα στην Αρμάνι και θα ακόνιζε το σώμα του για να πάει προς NBA.
Το πισωγύρισμα τον έφερε στις ανοιχτές αγκάλες του Παναθηναϊκού που δεν εξασφάλισε μόνο έναν Έλληνα μπασκετμπολίστα, ειδικά έναντι του Ολυμπιακού. Εξασφάλισε και το κορυφαίο 4αρι της Ελλάδας. Ένα 4αρι που με τις εμφανίσεις του μετά την επιστροφή από τον τραυματισμό, δείχνει ότι μπορεί να γίνει το κορυφαίο 4άρι της Ευρώπης.
Ναι, το λέμε και το γράφουμε ακόμα κι αν παίζει ο Μίροτιτς ή αν έχει έρθει ο Τζαμπάρι Πάρκερ ή υπάρχει ο Γιαμπουσέλε. Την κένη θέση που άφησε ο Βεζένκοφ με τη φυγή του, μπορεί να την πάρει ο Ντίνος Μήτογλου που για δεύτερο ματς στην Ευρωλίγκα βάζει 20+ πόντους, μετά τη Μπασκόνια, και οδηγεί τον Παναθηναϊκό στην 3η νίκη του, εκτός έδρας, εκεί όπου τα προηγούμενα 3 χρόνια έχανε και ενίοτε υπέφερε από τους Κουμάτζε και Ολίντε.
Ντίνος λαμπρός τον οδηγεί
Εν τη απουσία του Χουάντσο, ο Ντίνος Μήτογλου έπαιξε μάλιστα 35 λεπτά, όντας αναντικατάστατος, όπως και στο ΣΕΦ, και σε κάθε στιγμή αποδεικνύει πως δεν είχε πάθει τον τραυματισμό του, ο Παναθηναϊκός θα είχε σίγουρα μια νίκη παραπάνω στην Ευρωλίγκα, αυτή με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ.
Απέναντι στην Άλμπα, ο Παναθηναϊκός είδε τα γκαρντ του να είναι σε πολύ καλή κατάσταση, ο Βιλντόζα απέδειξε πως είναι απαραίτητος, απλώς για διαφορετική θέση από αυτή που ήθελε ο Αταμάν, δηλαδή ως δυάρι, εκεί όπου θα παίζει με τον Ναν, ο Σλούκας και ο Γκραντ ήταν ήρεμη δύναμη και ο Γκριγκόνις έκανε φανταστική δουλειά στη θέση 3.
Δεν πιστεύαμε, η αλήθεια είναι, πως ο Λιθουανός θα έδειχνε αυτή την εικόνα σε ενάμιση μήνα επίσημων υποχρεώσεων. Όχι γιατί δεν έχει μπασκετικό ταλέντο. Απλώς γιατί οι Λιθουανοί δυσκολεύονται ψυχολογικά πολύ όταν αφήνουν τα βόρεια και ο Γκριγκόνις δεν είχε δείξει μέχρι φέτος τέτοιο πάθος στο παιχνίδι του.
Ο Αταμάν φαίνεται να του άναφε τη σπίθα, ο Παναθηναϊκός συνολικά μοιάζει να του άναψε τη σπίθα με την μετάβαση που έκανε το καλοκαίρι, ο ανταγωνισμός εντός ομάδας τον έχει αλλάξει και βλέπουμε να έχει αρχηγικά χαρακτηριστικά. Ποιος να το πίστευε 10 μήνες πριν που τον έβλεπε να παίζει 2λεπτα και 3λεπτα και να κάνει κατά βάση ποδήλατο πίσω από τον πάγκο;
Μετά το στραπάτσο στη Βαρκελώνη, ο Παναθηναϊκός μπορεί να επενδύσει σε αυτή τη νίκη με την τρομερή λειτουργία στην επίθεση και να πάει σε ένα σερί που θα τον στείλει σε θετικό πρόσημο ως το τέλος Δεκεμβρίου, στο τέλος του πρώτου γύρου της Ευρωλίγκας.
Πολύ θετική ήταν και η παρουσία του Μπαλτσερόφσκι που αν μπορέσει να έχει πιο συχνά ups παρά downs, θα πείσει πως αξίζει την αναμονή. Μέχρι τον Φεβρουάριο δεν πιστεύουμε ότι θα είναι έστω στο 3-1, δηλαδή 3 ματς εντός κλίματος και 1 εκτός, αλλά ακόμα κι αν πετύχει το 1-1, πάλι θα έχει φέρει αναβάθμιση στους σέντερ. Εξάλλου, είναι 23 ετών και πολύ εμπειρότεροι του δεν ταιριάζουν σε όλα τα στυλ, δεν ματσάρουν με κάθε αντίπαλο σέντερ.
Η σχετικά άνετη νίκη με την Άλμπα βοήθησε αρκετούς παίκτες να βρουν το χέρι τους, να βρουν τον χρόνο τους και πιστεύουμε πως στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, οι δύο απώλειες στο 3, το κενό που αφήνουν, περισσότερο θα προσφέρει χώρο και ανάσα να δείξουν πράγματα κάποιοι παίκτες, παρά θα περιορίσει τις επιλογές και τις ανάσες.
Δόξα τω θεώ, η διοίκηση έδωσε στον Αταμάν το ελεύθερο για να φτιάξει μια ομάδα με 13-14 παίκτες, οπότε το να παίζουν Μαντζούκας-Γκριγκόνις-Καλαϊτζάκης στο 3 για όσα λεπτά κρίνει ο κόουτς, ανάλογα και το ματς, είναι κάτι που μπορεί να αντέξει ο Παναθηναϊκός.
Αν μας ρωτάτε, δεν θα θέλαμε καν να υπάρξει άλλη μεταγραφή και θα επαναλαμβάναμε το δόγμα Μπαρτζώκα. Δώστε χρόνο στους παίκτες και την ομάδα να βρουν χημεία και χρόνο, μην τους υποτιμάτε σε αυτή τη φάση και μην τους γεμίζετε με άγχος ότι δεν κάνουν κι ότι πρέπει να αντικατασταθούν. Είναι επαγγελματίες, ναι. Αλλά δε σημαίνει πως είναι ρομπότ.
Να δοθεί χρόνος στους παρόντες για να βρουν χώρο και χημεία
Ο Παναθηναϊκός στο παρελθόν, ειδικά στις χρονιές Πασκουάλ, παραλίγο να κάει από προσθήκες που έγιναν μεσούσης της σεζόν και έφεραν ανισορροπία στο μοίρασμα του χρόνου και εκτόπισαν καλούς παίκτες. Μόνο η επιστροφή Τζέιμς το 2018 του είχε βγει.
Ήδη έγινε μια προσθήκη και αλλαγή συσχετισμών στην περιφέρεια με τον Ναν και ο συμπαθής Κάιλ Γκάι που δείχνει επίσης πως αξίζει την αναμονή, βρέθηκε εκτός rotation.
Τα στοιχεία δείχνουν πως ο Παναθηναϊκός θα βρει και το μπάσκετ του και οι παίκτες τους πραγματικούς εαυτούς τους και θα γίνουν μια καλή ομάδα ώστε να διεκδικήσουν την είσοδο τουλάχιστον στα play in και μετά στα play offs. Αν το κάνει φέτος ο Παναθηναϊκός αυτό, θα είναι επιτυχημένος ευρωπαϊκά.
Μακάρι να πάει στο final-4, αλλά τα θεμέλια μπαίνουν βήμα το βήμα. Δεν πας από τελευταίος της Ευρωλίγκας στην 4αδα σε μια χρονιά. Μπορεί να συμβεί, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Μακάρι. Αλλά ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να έχει βάρος μεγαλύτερο από αυτό της εισόδου στην 8αδα. Κι η πορεία του χρόνου θα δείξει πως μπορεί να το πετύχει.
Ό,τι παραπάνω θα έρθει γιατί κάποιοι παίκτες προχώρησαν γρήγορα την εξέλιξή τους. Αν δηλαδή οι έμπειροι πιάσουν τα στάνταρ τους και ο Γκάι κάνει ένα step up πιο γρήγορο, τότε και το final-4 θα είναι πιο κοντά. Μακρύς όμως ο δρόμος.
Προς το παρόν, το βλέμμα θα πρέπει να είναι στο επόμενο ματς και μόνο. Και στην ξεκούραση των παικτών που τραβάνε το κουπί.
Α, και Ντίνο, βάλε λίγο φρένο παλικάρι μου, κάνε και κανά δυο κακά ματς. Μην σε κοιτάζουν και ορέγονται στο NBA…