Ο Παναθηναϊκός κέρδισε στο Μονακό την τοπική ομάδα και όπως λένε, οι νίκες έχουν πολλούς πατεράδες. Εν προκειμένω, η νίκη αυτή έχει πολλά πράγματα να σχολιαστούν.
Πολλοί στάθηκαν στο κρεσέντο του Κέντρικ Ναν στο 4ο δεκάλεπτο και στο ρουά ματ που έκανε ο Παναθηναϊκός με την απόκτησή του, ιδίως από τη στιγμή που ήταν νωρίτερα στο στόχαστρο του Ολυμπιακού και τα στοιχεία του είναι πολύ πιο αναγκαία στο, ελλιπές σε επιθετικό ταλέντο, ρόστερ των Ερυθρόλευκων.
Πολλοί στέκονται, προφανώς, στον άνθρωπο που πέτυχε το νικητήριο καλάθι, τον Μάριους Γκριγκόνις. Εκεί θα σταθούμε κι εμείς, γιατί οι παίκτες-εργάτες που έχουν και ουσία, πρέπει να αναδεικνύονται, πολλώ δε σε ένα ρόστερ γεμάτο παίκτες με εγωισμό και ανάγκη να στηρίζονται από τα συστήματα της ομάδας.
Ο Γκριγκόνις έκανε πολλά βήματα πίσω στις προσωπικές του ανάγκες μέσα στο παιχνίδι για να ταιριάξει στην ομάδα. Έγινε ο απόλυτος παίκτης ομάδας, αυτός που δεν θα κάνει ούτε μία κίνηση παραπάνω από αυτή που του ορίζει ο προπονητής. Αν τα σουτ του μπαίνουν, οι συμπαίκτες του θα του δώσουν 7-8 ευκαιρίες. Ως εκεί όμως. Αν δε μπαίνουν, θα αρκεστεί στα αμυντικά καθήκοντα και στη δημιουργία.
Από το ποδήλατο στο παρκέ
Έναν χρόνο πριν ο Γκριγκόνις καθόταν σε ένα ποδήλατο και δεν έπαιρνε ούτε λεπτό συμμετοχής από τον Ράντονιτς. Ήταν τόσο κακή η κατάσταση στον Παναθηναϊκό που ο Λιθουανός, παίκτης που δεν το χει να είναι ηγέτης μιας ομάδας σε διάρκεια, παρά μόνο σε λίγα ματς στη σεζόν, είχε πάρει στους ώμους του το βάρος του απόλυτου ηγέτη.
Κι επειδή, παρά τον ερχομό του Μπέικον, δεν υπήρχε άλλος να πάρει ένα σημαντικό κομμάτι αυτού του βάρους, ο Γκριγκόνις, που ήταν για πρώτη χρονιά μακριά από το σπίτι του (ακόμα και στην ΤΣΣΚΑ, ήταν δίπλα στη Λιθουανία και το Κάουνας) κλήθηκε να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Και φάνηκε λίγος.
Το καλοκαίρι, το πλάνο τον ήθελε να αποχωρεί σε περίπτωση που ερχόταν ο Μίχαλιουκ. Στην πορεία, ο Αταμάν ξεκαθάρισε πως θέλει να τον δει και να του δώσει μια ευκαιρία γιατί τον πιστεύει. Σε μια ομάδα που είχαν υπογράψει ο Σλούκας, ο Βιλντόζα, ο Χουάντσο κι ο Λεσόρ, ο Γκριγκόνις μπορούσε να ξαλαφρώσει.
Στους ώμους του δεν είχε κανένα βάρος ηγεσίας. Έπρεπε να είναι ο πολύ καλός ρολίστας που θα πάρει 6-7 σουτ και θα προσφέρει ασίστ και μερικές καλές άμυνες.
Στην διαδρομή, λόγω των τραυματισμών Χουάντσο-Παπαπέτρου, ο Γκριγκόνις αναβαθμίστηκε χρονικά και πήγε στη θέση 3, όπου αντιμετωπίζει δυσκολίες ανταπόκρισης επειδή συναντά ψηλότερους και πιο δυνατούς αντιπάλους. Παρόλα αυτά, τα έχει πάει περίφημα ως τώρα.
Το τρίποντο νίκης στο Μονακό ήταν το επιστέγασμα της προσπάθειας του και της προσπάθειας του Αταμάν να του δώσει έναν πιο εύκολο ρόλο, έναν ρόλο μέσα από τον οποίο θα ελαχιστοποιήσει τα αρνητικά του και θα έχει να προσφέρει κυρίως τα θετικά του.
Η πορεία του Γκριγκόνις – θα είναι απίθανο να αλλάξει άρδην προς το χειρότερο στο υπόλοιπο της χρονιάς – είναι ένα μάθημα προς όλους για το ότι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι λίγοι οι παίκτες που μπορείς να τους πάρεις από κάπου, να τους βάλεις κάπου αλλού και να αποδώσουν γρήγορα.
Ένας από αυτούς είναι ο Σλούκας. Που κι αυτός θέλησε λίγο χρόνο για να κατανοήσει ακριβώς τον ρόλο του στην ομάδα. Και το τελευταίο διάστημα ο Παναθηναϊκός παίρνει από τον Σλούκα ακριβώς αυτά που περίμενε να πάρει.
Ο Σλούκας νιώθει καλά, αυτό οφείλεται και στο ότι η ομάδα με την επιστροφή Χουάντσο έχει βρει καλύτερα τους ρόλους της, και καταθέτει καθοδήγηση και σκορ στο γήπεδο. Καταθέτει και καλές άμυνες. Δεν είναι δηλαδή ένας αδύναμος κρίκος όπως ήταν μέχρι πριν μερικές αγωνιστικές
Αυτοί οι δύο και φυσικά η ανιωθίλα του Ναν, είναι τα στοιχεία που έδωσαν στον Παναθηναϊκό τη μεγαλύτερη νίκη της 4ετίας, επειδή σημειώθηκε με επιστροφή από το -15, ήταν στο -13 στο τελευταίο 5λεπτο, με τρίποντο στην εκπνοή, με πολλές διαιτητικές αδικίες στο τελευταίο 2λεπτο, εκτός έδρας, απέναντι σε μια ομάδα που πέρσι έχασε για ένα κακό δεκάλεπτο την παρουσία της στον τελικό της Ευρωλίγκας.
Η ώθηση που δίνει αυτή η νίκη μπορεί να του τις ζευγαρώσει την Παρασκευή και να ανατρέψει ξανά την… κακή παρένθεση μετά τις ήττες από Παρτιζάν-Εφές-Ρεάλ.
Αρκεί να πάει στο Μιλάνο και να παίξει όπως στο πρώτο και στο 4ο δεκάλεπτο και να έχει κοιλιά μόνο σε ένα δεκάλεπτο. Η Αρμάνι, κι ας κέρδισε εκτός έδρας, δεν είναι ομάδα που θα βρίσκεται στην 8αδα, ίσως ούτε στη 10αδα.
Είναι ευκαιρία ο Παναθηναϊκός να την κερδίσει και να ξέρει πως ακόμα κι αν η Αρμάνι είναι στην 10άδα ή 8αδα, θα έχει την ισοβαθμία και μαζί της, όπως την έχει με Βαλένθια-Μπασκόνια-Βίρτους Μπολόνια, ομάδες δηλαδή που διεκδικούν θέση στα play offs. Και θα την έχει και με Παρτιζάν, αφού έχασε στην παράταση και την έχει στην έδρα του, όπως και την Εφές…