Χριστούγεννα σημαίνουν στιγμές διασκέδασης, χαλάρωσης και ξεκούρασης; Δεν θα ήταν καλή ιδέα να πει κανείς κάτι τέτοιο σε έναν φίλο του Παναθηναϊκού, στην παρούσα χρονική συγκυρία. Σεισμικών διαστάσεων εξέλιξη η αλλαγή στον πάγκο, από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον Φατίχ Τερίμ.
Πολλά μπορεί να πει κανείς για την κίνηση αυτή. Για το πώς έγινε, πότε έγινε. Εξ ου και προκύπτουν έντονες διαφωνίες για το αν ήταν σωστή ή όχι, στα όρια της πόλωσης.
Ουσία είναι πως κανείς δεν αμφισβητεί πως έχουμε να κάνουμε με την πλέον ξεκάθαρη αλλαγή ως προς το μοντέλο που υιοθετεί ο Παναθηναϊκός στο «θέλω» του να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Ο Σέρβος και ο Τούρκος είναι εντελώς διαφορετικοί προπονητές. Αυτά που τους χωρίζουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τους ενώνουν. Εμείς, εν προκειμένω, κάναμε μια απόπειρα να προτάξουμε τις 3 μεγαλύτερες μεταξύ τους διαφορές…
Αρνί και λύκος
Από πλευράς χαρακτήρων, η αντίθεση δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη. Φεύγει ένα «αρνί» και έρχεται… λύκος! Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι πράος χαρακτήρας, περισσότερο δεν γίνεται. Τόσο που αναρωτιέσαι πώς έχει προσαρμοστεί σε έναν τόσο κυνικό και σκληρό κόσμο όσο το (επαγγελματικό) ποδόσφαιρο – το δίχως άλλο, αυτό σημαίνει ικανότητα.
Όλα αυτά τα χρόνια έχει επιδείξει απαράμιλλο ήθος, με δηλώσεις που μνημονεύονται ως φάρος πολιτισμού σε ένα τοξικό κλίμα βαρβαρότητας. Ο κόσμος των «Πρασίνων» τον λάτρεψε και γι’ αυτό. Για την κουλτούρα και το παράδειγμα που εκπροσώπησε.
Από την άλλη πλευρά, ο Φατίχ Τερίμ κάνει το «οξύθυμος» να μοιάζει ως και light λέξη για να τον χαρακτηρίσει. Το περιγράφει γλαφυρά πως κάποτε, το 2017 συγκεκριμένα, πλακώθηκε στο πλευρό των γαμπρών του, που είναι ιδιοκτήτες κεμπαμπτζίδικου, με διπλανό εστιάτορα επειδή, υποστήριξαν, είχε καταπατήσει χώρο από το δικό τους οικόπεδο!
Δύο εβδομάδες αργότερα έπαψε να είναι ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Τουρκίας. Όσο υψηλά κονέ κι αν διαθέτει (συνομιλεί απευθείας με τον Ταγίπ Ερντογάν) η πίεση της κοινής γνώμης ήταν πολύ μεγάλη για να σώσει τη δουλειά του.
Θα πει τη γνώμη του – no matter what ο Φατίχ Τερίμ. Θα συγκρουστεί όποτε κρίνει πως πρέπει, θα τσακωθεί, θα φανατιστεί, θα γίνει… Τούρκος. Οι «Πράσινοι» έβαλαν έναν «δυναμίτη» στην άκρη του πάγκου τους.
Δείξε μου το CV σου
Δεν είναι λίγα αυτά που πέτυχε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς με τον ΑΠΟΕΛ, πρωταθλήματα, Κύπελλα, ευρωπαϊκές επιτυχίες – μακριά από μας κάθε υπόνοια υποτίμησης των άνωθεν. Επίσης, τον Μάιο του 2022, επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να βάλει τέλος σε μια μαύρη περίοδο 8 ετών δίχως τρόπαιο – με την κατάκτηση του Κυπέλλου, απέναντι στον ΠΑΟΚ. Κυρίως έκανε τους φίλους του «Τριφυλλιού» να ανακτήσουν την περηφάνια τους, συσπείρωσε και ενέπνευσε.
Όμως, όπως και να το κάνουμε, δεν υπάρχει σύγκριση με το CV του Φατίχ Τερίμ. Πολύ απλά μιλάμε για τον πιο πετυχημένο Τούρκο προπονητή όλων των εποχών. H κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA το 1999, με την αγαπημένη του, Γαλατασαράι θα είναι εσαεί μια μυθική στιγμή – ο μοναδικός ευρωπαϊκός τίτλος για το τουρκικό ποδόσφαιρο μέχρι και σήμερα.
Με την Εθνική Τουρκίας έφτασε ως την 3η θέση στο Euro 2008, έχει περάσει από τους πάγκους των Μίλαν (σε εποχή που ήταν το απόλυτο σημείο αναφοράς στο ευρωπαϊκό φουτμπόλ) και Φιορεντίνα. Συνολικά μετρά 8 Πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 4 Σούπερ Καπ και 1 Κύπελλο UEFA. Know how, το λένε, για το πώς φτάνεις στις κούπες.
Και ο Παναθηναϊκός αυτό το έχει τεράστια ανάγκη τη δεδομένη στιγμή. Αν και πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως ο «Αυτοκράτορας» είναι ένας «πρώην». Προβλέποντας πως το ότι πιάνει ξανά δουλειά μετά από 2 χρόνια απραξίας τίποτα δεν θα αλλάξει ως προς αυτό.
Καταμερισμός δυνάμεων
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, καλώς ή κακώς, υπήρξε η διστακτικότητα για να πει οριστικά το «ναι» για να γίνει μια μεταγραφή. Είναι έτσι ως άνθρωπος. Θέλει να ελέγχει κάθε λεπτομέρεια, να νιώθει πως έκανε όλα όσα έπρεπε για να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο. Δρώντας άτυπα και σαν τεχνικός διευθυντής.
Με τον Γιάννη Αλαφούζο, δεν είναι μυστικό, δεν τα έβρισκαν συχνά στα μεταγραφικά. Να είναι αυτή η κύρια αιτία που τα έσπασαν σε αυτό το χρονικό σημείο; Δεν θα μας έκανε διόλου εντύπωση.
Ο Φατίχ Τερίμ από μεριάς του, είναι πιο άμεσος, πιο αποφασιστικός. Και πιο προσαρμοστικός. Η σπεσιαλιτέ του είναι το τερέν. Εκεί αφοσιώνεται, σε αυτό το πλαίσιο κατανέμει το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων του. Δεν είναι άβουλος, μην παρεξηγηθούμε. Αλλά δεν είναι και τόσο συγκεντρωτικός όσο ο Ιβάν. Το χειμερινό παζάρι για τον Παναθηναϊκό θα είναι πολύ διαφορετικό απ’ αυτό που φανταζόμασταν, περιμέναμε, μέχρι να σκάσει η χριστουγεννιάτικη «βόμβα» της αλλαγής προπονητή.