Μετά από μόλις 1,5 χρόνο παρουσίας και με αφορμή ένα (ή και παραπάνω) ποτήρι κρασί γράφτηκε ο επίλογος στη σχέση του Παναθηναϊκού με τον Πάολο Σόουζα. Δηλαδή με έναν από τους μεγαλύτερους (ως όνομα) παίκτες που φόρεσαν ποτέ την φανέλα με το τριφύλλι, χωρίς πάντως (είναι αλήθεια) να μπορέσει να δικαιολογήσει πραγματικά τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την μεταγραφή του.
Ο Πορτογάλος έφτασε στην Ελλάδα, έχοντας συμφωνήσει στις 2 Ιουλίου 2000 με τον Παναθηναϊκό. Ήρθε στον τόπο μας φορτωμένος παραστάσεις από το υψηλότερο ποδοσφαιρικό επίπεδο και τίτλους, με τις δύο back to back κατακτήσεις του Champions League με Γιουβέντους και Ντόρτμουντ να ξεχωρίζουν.
Δυστυχώς, όμως, ο βιρτουόζος μέσος στις «αποσκευές» του δεν είχε μόνο τα πολλά και βαρύτιμα τρόπαια της καριέρας του, αλλά και τους μυϊκούς τραυματισμούς που είχαν αφήσει τα έντονα σημάδια τους στο 30χρονο κορμί του. Ήταν φανερό, λοιπόν, ότι χρειαζόταν μια ειδική διαχείριση για να αντέξει τα συνεχόμενα ματς, μετατρέποντάς τον ουσιαστικά σε μια (για πολλούς) αχρείαστη πολυτέλεια. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι για την μεταγραφή του ο Παναθηναϊκός κατέβαλε 500 εκατομμύρια δραχμές (περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ) στην Ίντερ, ενώ ο ίδιος θα εισέπραττε το ασύλληπτο ποσό του 1,1 δις δραχμές (δηλαδή 3,7 εκατομμύρια ευρώ) για κάθε χρόνο συνεργασίας!
Έχοντας και αυτό κατά νου, ο λάτρης του μετρημένου ποδοσφαίρου και φυσικά της σκληρής πειθαρχίας Άγγελος Αναστασιάδης, ποτέ δεν είδε με πραγματικά καλό μάτι τον Πορτογάλο άσο. Συχνά προτιμούσε άλλους (πολύ λιγότερο αστραφτερούς) παίκτες για την 11άδα, με τον Σόουζα πάντως να δίνει ψήγματα της αδιανόητης ποιότητάς του κυρίως σε μεγάλα ματς, μεταξύ των οποίων αναμφίβολα ξεχωρίζει εκείνο το ιστορικό 3-1 επί της Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ με το οποίο ο Παναθηναϊκός εξασφάλιζε την πρόκριση στους 16 του Champions League, με τον ίδιο να ανοίγει το σκορ απέναντι στην παλιά του ομάδα.
Ο Αναστασιάδης ήταν πεπεισμένος ότι ο Πάολο Σόουζα «κοροϊδεύει» και χαρακτηριστική ήταν η ατάκα του μετά από ένα ματς των πράσινων που τον είχε αφήσει εκτός αποστολής, λέγοντας το αμίμητο «Υπακοή ίσον ζωή, ειδάλλως θάνατος», βγάζοντας στην… σέντρα τον 30χρονο χαφ. «Δεν ήταν έτοιμος ο κύριος Σόουζα να παίξει σήμερα στον Παναθηναϊκό, δεν ήταν έτοιμος να μαρκάρει, να βάλει τα πόδια του στη φωτιά, αλλά μόνο για να κάνει πασούλες και να περπατάει. Δεν μπορεί το παλικάρι», κατέληξε ο Έλληνας τεχνικός που πάντως αποτέλεσε ο ίδιος παρελθόν από το τριφύλλι.
Ο διάδοχός του, ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας, πίστεψε ότι ίσως ο προκάτοχός του ήταν υπερβολικός και πολλοί θεώρησαν ότι κάτι θα άλλαζε στον τρόπο διαχείρισης του Πορτογάλου αλλά και στην δική του συνεισφορά. Η ομάδα συνέχισε τις υψηλές πτήσεις της στην Ευρώπη (που ήταν ο κανόνας για τον Παναθηναϊκό εκείνης της εποχής) εξασφαλίζοντας ήδη από την 5η αγωνιστική την πρόκρισή της από φάση ομίλων του Champions League, αντιμετωπίζοντας συλλόγους όπως η Άρσεναλ, η Σάλκε και η Μαγιόρκα, με τον Σόουζα να κάνει καλές εμφανίσεις σε σημαντικά ματς.
Μια ηλίθια, όπως αποδείχτηκε, ιδέα της UEFA ήταν η διεξαγωγή και της φάσης των «16» με την μορφή ομίλων. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και απέναντι σε Ρεάλ Μαδρίτης, Πόρτο και Σπάρτα Πράγας, το τριφύλλι κατάφερε και πέρασε και από αυτήν την διαδικασία για να προκριθεί στα προημιτελικά (ναι είναι αλήθεια, υπάρχει ελληνική ομάδα που έφτανε στους «8» την κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης), με την μόνη διαφορά ότι ο Πάολο Σόουζα δεν ήταν εκεί για να πανηγυρίσει με τους συμπαίκτες του.
Η αφορμή για το διαζύγιο ή η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι (σχεδόν στην κυριολεξία) ήταν αυτή από κρασί. Μετά το ματς στην Μαδρίτη για την 2η αγωνιστική, οι πράσινοι αποσύρονται στο ξενοδοχείο, έχοντας ηττηθεί με 3-0 από την «βασίλισσα». Ένα μάλλον αναμενόμενο αποτέλεσμα, το οποίο πάντως κάποιοι φαίνεται ότι το πήραν πιο βαριά σε σχέση με άλλους.
Ο Πάολο Σόουζα μάλλον ανήκε στην δεύτερη κατηγορία αφού μετά το δείπνο ζήτησε να πιει ένα ποτήρι κρασί, παρά το γεγονός ότι η ώρα ήταν ήδη περασμένη. Λέγεται ότι ζήτησε σχετική άδεια από τον εκ των αρχηγών της ομάδας, Νίκο Λυμπερόπουλο, ο οποίος τον παρέπεμψε στον πρώτο αρχηγό, Αντώνη Νικοπολίδη. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι του απάντησε ο Έλληνας πορτιέρε, αλλά η ουσία είναι ότι λίγο αργότερα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου βρέθηκε ο συνεργάτης του Γιάννη Κυράστα, Στράτος Αποστολάκης ο οποίος «βγήκε από τα ρούχα του» βλέποντας τον Πορτογάλο να πίνει.
Έξαλλος, τον ρώτησε από ποιον πήρε την άδεια να το κάνει. Ο Πορτογάλος έδειξε τον Νικοπολίδη, αυτός απάντησε αρνητικά και κάπου εκεί «χάθηκε» η μπάλα η οποία πήρε… ξώφαλτσα και τον Γκαλέτο που είχε δεχτεί την πρόταση του Πάολο Σόουζα να… τσουγκρίσει μαζί του. Υπάρχουν, βέβαια και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το ποτήρι κόκκινο κρασί ήταν μπουκάλι και περιγράφουν τον Σόουζα εν ευθυμία να… κυνηγά τους συμπαίκτες του για να κεράσει, αλλά τα πραγματικά περιστατικά ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν από επίσημα χείλη και η κάθε πλευρά προβάλει την δική της εκδοχή της ιστορίας.
Το σίγουρο είναι πως το γυαλί στις σχέσεις του Παναθηναϊκού με τον παίκτη είχε ραγίσει για τα καλά από καιρό, αφού διαψεύστηκαν οι ελπίδες ότι θα ανέβαζε την απόδοσή του ή έστω θα ήταν σε θέση να αγωνιστεί σε μεγαλύτερο αριθμό αγώνων. Έτσι, έχοντας παίξει μόλις σε δέκα ματς πρωταθλήματος κι ενώ το συμβόλαιό του θα ολοκληρωνόταν το καλοκαίρι, τον Δεκέμβριο αποτέλεσε παρελθόν από τους πράσινους. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στη συνέχεια έπαιξε άλλα 9 παιχνίδια για λογαριασμό της Εσπανιόλ και τελικά κρέμασε τα παπούτσια του μερικούς μήνες αργότερα, σε ηλικία 31 ετών… Ίσως –έστω και με καθυστέρηση πάνω από 20 χρόνια- να αποδείχτηκε έτσι ότι είχε εν μέρει δίκιο ο Αναστασιάδης. Και να ήθελε, δεν μπορούσε το παλικάρι…