Είναι καλοκαίρι του 1988 και ο κόσμος του Παναθηναϊκού υποδέχεται στο αεροδρόμιο με ενθουσιασμό τον Γιόζεφ Φίτος. Έναν Ούγγρο ποδοσφαιριστή που λίγους μήνες νωρίτερα είχε θαμπώσει τους πράσινους με την απόδοσή του στις επικές διπλές αναμετρήσεις με την Χόνβεντ για το Κύπελλο UEFA.
Η ομάδα του Βασίλη Δανιήλ είχε περάσει μια εφιαλτική βραδιά στην Βουδαπέστη όπου βρέθηκε να χάνει με 5-0! Με το χρονόμετρο να σημαδεύει το 62ο λεπτό όταν ο Κόβακς διαμόρφωνε το σκορ, όλα έδειχναν ότι στο τελευταίο μισάωρο ο Παναθηναϊκός «φλέρταρε» με τον διασυρμό, κυρίως χάρη στην απόδοση του Ούγγρου στράικερ που είχε σημειώσει τέσσερα γκολ (το άλλο ο Φόντορ), αλλά και του Γιόζεφ Φίτος, ενός ολοκληρωμένου χαφ ο οποίος όργωνε το κέντρο, κόβοντας (αντιπάλους) και ράβοντας (για τους συμπαίκτες του) στην μεσαία γραμμή.
Ευτυχώς αποδείχτηκε ότι ήταν μία από εκείνες τις περιπτώσεις που ο τεράστιος Δημήτρης Σαραβάκος άλλαξε την ιστορία. Ο μεγάλος «μικρός» του ελληνικού ποδοσφαίρου πέτυχε δύο τέρματα, μετατρέποντας μια πιθανότατα καταδικαστική ήττα στο βαρύ μεν, αλλά ελάχιστα ελπιδοφόρο 5-2 το οποίο τελικά ανατράπηκε στη ρεβάνς του ΟΑΚΑ.
Μπροστά σε 75.000 κόσμο, με τον Σαραβάκο να «φτιάχνει» τέσσερα γκολ και σκόρερ τους Βλάχο (2), Αντωνίου, Μαυρίδη Μπατσινίλα, ο Παναθηναϊκός φτάνει στο 5-1 που του χάρισε ακόμη μία πρόκριση σε προημιτελική φάση, έχοντας νωρίτερα πάρει το… σκαλπ της Οσέρ του Ερίκ Καντονά και της πανίσχυρης Γιουβέντους, σε ματς που πάλι ο «Μητσάρας» καθάρισε σχεδόν μόνος του. Το μοναδικό τέρμα των Ούγγρων εκείνη τη νύχτα σημείωσε ο Γιόζεφ Φίτος, ένας από τους λίγους διασωθέντες του μαγυάρικου «ναυαγίου».
Όταν, λοιπόν, έγινε γνωστό ότι ο Γιώργος Βαρδινογιάννης τον έφερνε στην Ελλάδα δεν υπήρξε η συνηθισμένη γκρίνια που συνόδευε πολλές από τις μεταγραφές του «Καπετάνιου». Ο κόσμος είχε ξεκάθαρη εικόνα για τις αρετές του –τότε- 29χρονου διεθνούς χαφ και τον υποδέχτηκε με ενθουσιασμό και προσμονή. Βέβαια κάποιοι πιο παρατηρητικοί «ξίνισαν» λίγο τα… μούτρα τους με το που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα όταν παρατήρησαν το… σκουλαρίκι που φορούσε. Όχι ότι ήταν τίποτα οπισθοδρομικοί, αλλά θεώρησαν ότι ένας παίκτης που είχε περάσει όλη την ζωή του σε ένα κομμουνιστικό καθεστώς ίσως έβλεπε αυτή την μετακίνηση ως μια ευκαιρία περισσότερο να… ξεσαλώσει, παρά για να παίξει μπάλα.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι φήμες για… περιπετειώδη εξωγηπεδική ζωή δεν επιβεβαιώθηκαν. Το σίγουρο είναι πως εκείνος που γνωρίζει περισσότερα πράγματα για τα έργα και τις (λίγες όπως αποδείχθηκε) ημέρες του Ούγγρου στην Παιανία είναι ο Γιάννης Καλιτζάκης. Ο άλλοτε «χαλκέντερος» κεντρικός αμυντικός υπήρξε ο πιο… κολλητός του Ούγγρου μέσα στο ρόστερ, παρά το γεγονός ότι στη ρεβάνς με την Χόνβεντ στο Ολυμπιακό Στάδιο είχαν αμέτρητες προσωπικές μονομαχίες. Μάλιστα η κόντρα τους ήταν τόσο μεγάλη ώστε λίγο πριν την λήξη του αγώνα και μετά από ακόμη μία «κοκορομαχία» αντίκρισαν και οι δύο κόκκινη κάρτα.
«Με προκαλούσε συνεχώς και με κλοτσούσε σε εκείνο το ματς με συνέπεια να αντιδράσω και να αποβληθούμε και οι δύο. Στη συνέχεια στον Παναθηναϊκό έγινε όμως ο καλύτερος φίλος μου» δήλωσε χρόνια αργότερα ο Γιόζεφ Φίτος, ο οποίος πάντως πέρασε και δεν… ακούμπησε στην ομάδα. Έδειξε σαφή αδυναμία προσαρμογής, με πολλούς να λένε ότι δεν κατάλαβε ποτέ πού είχε έρθει και να χρησιμοποιούν ως επιχείρημα το γεγονός ότι κάποτε έσκασε «μύτη» στην προπόνηση με βαμμένα κόκκινα μαλλιά, χρώμα… απαγορευμένο για τους γνωστούς λόγους!
Όπως και να έχει, κατέγραψε μόλις 6 συμμετοχές με την πράσινη φανέλα, πριν μετακομίσει στον Πανιώνιο όπου επίσης δεν έπεισε, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην πατρίδα του γρήγορα, σε μια περίοδο που έτσι κι αλλιώς υπήρχε περιορισμός στον αριθμό των ξένων που μπορούσε να έχει στο ρόστερ της κάθε ομάδα.
Μετά το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε με την προπονητική αλλά βρέθηκε να έχει μπλεξίματα με το νόμο και μάλιστα το 2017 καταδικάστηκε σε 1,5 χρόνο φυλακή με τριετή αναστολή για απάτη, ενώ η μοίρα του φέρθηκε ακόμη πιο άσχημα αφού έφυγε από την ζωή στις 23 Δεκεμβρίου 2022, χτυπημένος από σοβαρή ασθένεια, σε ηλικία μόλις 63 ετών…