Πριν το ματς ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο ποδοσφαιρικό περιβάλλον της χώρας ήταν πως ΠΑΟΚ και ΑΕΚ είναι οι δύο καλύτερες ομάδες με τους δύο καλύτερους προπονητές.
ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έχουν παίξει σίγουρα φέτος πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, αλλά ο Τερίμ πότε πρόλαβε να κριθεί ότι υστερεί από Λουτσέσκου-Αλμέιδα;
Ενδεχομένως να ειπώθηκε επείδη είναι ακόμα καινούργιος, αλλά έχουμε δει από τον Τούρκο πως έχει ανοίξει το rotation, έβαλε κι άλλους παίκτες στα παιχνίδια κι έχει 17-18 άτομα που είναι υπεραρκετά για το υπόλοιπο της σεζόν, έχουμε δει να αλλάξει πολλά στην τακτική προσέγγιση της ομάδας και να μην είναι συντηρητικός όπως ο Ιβάν.
Αυτό το ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός μας έδωσε ένα μεγάλο μάθημα που κατευθύνεται κυρίως προς τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, μιας και ο Παναθηναϊκός δείχνει να το έμαθε στη διάρκεια του Ιανουαρίου με τα τόσα απανωτά δύσκολα ματς και ειδικά μετά την ήττα στην Τούμπα για το πρωτάθλημα.
Τι λέει το μάθημα; Ότι δεν έχει καμία σημασία ποια ομάδα είναι η καλύτερη στην Ελλάδα, αλλά η συγκυρία των παιχνιδιών. Το σημερινό ματς έγινε με τον ΠΑΟΚ να έχει λίγη σκέψη στο ματς με την ΑΕΚ που πέρασε, στην πιθανή αναβολή του ματς με τον Ολυμπιακό λίγο και το υπόλοιπο στο ματς με τον ΠΑΟ. Δεν ήταν 100% σήμερα πνευματικά ο ΠΑΟΚ.
Αντιθέτως, ο Παναθηναϊκός, που στο ματς πρωταθλήματος είχε το σοκ της ήττας από τον Ατρόμητο στο κύπελλο και σκεφτόταν πως έρχεται η ρεβάνς στο Περιστέρι και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, έπαιζε με διασπασμένη πνευματική προσήλωση.
Στον ΠΑΟΚ για παράδειγμα η χρησιμοποίηση του Ντεσπόντοφ στ’ αριστερά μάλλον δεν ήταν η σωστή, καθώς αν έπαιζε δεξιά θα μπορούσε να κάνει ζημιά με αντίπαλο τον Μλαντένοβιτς, όπως έκανε δύο φορές στο πρωτάθλημα. Όσο καλός κι αν είναι ο Ζίβκοβιτς, δεν είναι Κίριλ στο ένας με έναν.
Τα υπόλοιπα μικρά μαθήματα αφορούν σε παίκτες περισσότερο και λιγότερο στις δύο ομάδες. Για τον γηπεδούχο ΠΑΟΚ αφορά στο τι προσφέρει ο Μεϊτέ, ο Σβαμπ, ο Οζντόεφ, ο Κωνσταντέλιας, στο ότι ίσως ο ΠΑΟΚ να μπορούσε να αντέξει με τον Ολυμπιακό να μην έχει τον Μεϊτέ για 50-60 λεπτά, αλλά με τον Παναθηναϊκό όχι.
Ο Παναθηναϊκός παίρνει σε αυτό το διάστημα του Τερίμ πολλά περισσότερα μαθήματα γιατί αλλάζει και ως ομάδα. Για παράδειγμα, θυμάστε στην εποχή Ιβάν να είδαμε ποτέ τόσα συνεχόμενα ματς τον Πέρεθ να είναι τόσο καλός; Να μην ταλαιπωρεί τη μπάλα, να κοιτάζει περισσότερο το μπροστά παρά το πίσω και το δίπλα; Εμείς όχι.
Σε όλο αυτό έχει βοηθήσει ότι το δίδυμο Γεντβάι-Αράο έχει φτιάξει όλη την άμυνα και στα play offs θα είναι παράξενο στα 6 ντέρμπι να μην είναι βασικοί.
Οι φίλαθλοι κατανόησαν πως ο Σπόραρ δεν είναι τόσο κακός όσο νομίζαμε, γιατί η αλλαγή του παιχνιδιού της ομάδας τον έχει κάνει πιο σημαντικό, ιδίως η παρουσία Μπακασέτα πίσω του, ενώ πολύ σημαντικό μάθημα κι αυτό που γίνεται με Μπερνάρ.
Είναι μια αντίθεση περίπτωση με Μπρινιόλι, τόσο ως προς τη διαχείριση της ομάδας ως και στη διαχείριση του παίκτη. Σε άλλη εποχή, ο Παναθηναϊκός θα τον είχε παρκάρει πάγκο. Ο Τερίμ τον έχει βασικό είτε στο 10 είτε στα αριστερά και ο Μπερνάρ είναι ο καλύτερος της θητείας του.
Ως προς τον ΠΑΟΚ, μαθαίνει κι ο ίδιος τι ομάδα είναι σε αυτό το διάστημα των 4 σερί ντέρμπι – αν γίνει με τον Ολυμπιακό – και αποκτά εμπειρία μέσα από αυτά που θα του φανεί πολύτιμη στα play offs. Εκεί όπου δεν πρέπει κανείς να ξεγράψει κανέναν εφόσον η διαφορά βρίσκεται σε αυτή την απόσταση των 7 βαθμών.
ΥΓ. Άσχετα με το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, η έλευση Τερίμ θεωρούμε πως θα βγει στο εγγύς και απώτερο μέλλον.