Αλβανία, Σλοβενία, Σλοβακία, Ρουμανία, Τουρκία είναι πέντε από τις 24 ομάδες του επερχόμενου Euro. Αν προσθέσουμε και τις Κροατία, Σερβία είναι πάνω από τα μισά Βαλκάνια μέσα, όχι όμως και η Ελλάδα, η οποία θα συμπληρώσει 12 χρόνια εκτός μεγάλων διοργανώσεων. Ποιος να το ‘λεγε εκείνη την από κάθε άποψη hot βραδιά του ’14, όταν η Εθνική έφτασε μια ανάσα από τους «8» του Μουντιάλ, ότι θα έμενε θεατής σε κάθε μεγάλη ποδοσφαιρική γιορτή τουλάχιστον έως το 2026.
Βεβαίως, για τον αποκλεισμό της Εθνικής από το Euro υπάρχει μια αντικειμενική αποτυχία, αλλά και ένα μεγάλο unfair. Η αποτυχία έγκειται προφανώς στην επιθετική ένδεια στο ματς – τελικό με τη Γεωργία, η Ελλάδα δεν είχε τις ιδέες για να δημιουργήσει ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Και το unfair ότι χρειάστηκε να παίξει την πρόκριση στο Euro μπροστά σε 55.000 αφιονισμένους οπαδούς της αντιπάλου, που είναι σαφές ότι όπλισαν το αουτσάιντερ με έξτρα ενέργεια και πάθος.
Το Nations League είναι ένας ακόμη επιτυχημένος νεωτερισμός της UEFA, αλλά ο τρόπος διεξαγωγής ημιτελικών και τελικών είναι τουλάχιστον συζητήσιμος. Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία δεν θέλει να διεξαχθούν τα παιχνίδια σε ουδέτερα γήπεδα, όπως θα ήταν το απολύτως δίκαιο. Στην ιεράρχηση της, τα έσοδα από τα εισιτήρια και η εικόνα των sold out γηπέδων κρίνονται πιο σημαντικά από το να παίζεται μια πρόκριση στο Euro επί ίσης όροις. Τι να το κάνει δηλαδή το Καζακστάν που μετείχε στη διαδικασία, από τη στιγμή που έπρεπε να αποκλείσει Ελλάδα και Γεωργία εκτός έδρας. Είναι σαν να καλείς τους Καζακστανούς σε ένα πάρτι και να τους λες ότι για αυτούς απαγορεύεται το αλκοόλ.
Από τη στιγμή που λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορούν να γίνουν διπλά ματς (στις έδρες δηλαδή και των δύο), ένα μίνι τουρνουά σε ουδέτερη πόλη θα απέδιδε δικαιοσύνη. Το Λουξεμβούργο π.χ. έκανε τρομερή πορεία στα προκριματικά του Euro, χάνοντας σε ένα ματς την απευθείας πρόκριση (αυτό με τη Σλοβακία). Υποχρεώθηκε να παίξει όμως ημιτελικό για την πρόκριση στην έδρα – «καμίνι» των Γεωργιανών, σε μια ατμόσφαιρα που το κλισέ «12ος παίκτης» πραγματικά δεν έμοιαζε υπερβολικό. Θα μπορούσε να γίνει ένα τουρνουά στα πρότυπα του μπασκετικού Final 8, σε μία χώρα. Ένα μίνι ποδοσφαιρικό πανηγυράκι με την διοργάνωση των έξι ημιτελικών και των τριών τελικών, που και εμπορικά – χορηγικά θα έκανε γκελ και θα άφηνε όλες τις συμμετέχουσες ομάδες με την αίσθηση της ισότιμης διεκδίκησης του επάθλου.
Ίσως βέβαια να μην κάναμε καν κουβέντα για το ντεσαβαντάζ της Εθνικής στον τελικό των πλέι-οφ, αν σε αυτόν είχαν θέση δύο από τους πιο ποιοτικούς Έλληνες ποδοσφαιριστές. Σωστά φανταστήκατε, αναφερόμαστε στον Κώστα Φορτούνη και τον Χρήστο Τζόλη, που ενδεχομένως με μία ενέργειά τους θα μπορούσαν να αλλάξουν τον ρου της αναμέτρησης της Τιφλίδας. Με Μάνταλο και Μπακασέτα εγκλωβισμένους, δεν υπήρχε στον πάγκο παίκτης για να απειλήσει με μια έμπνευση του από τον άξονα την αντίπαλη άμυνα. Χώρια βέβαια ότι ο Φορτούνης είναι έτσι κι αλλιώς δημιουργικά πολύ πιο χαρισματικός από τους προαναφερόμενους.
Τα όποια επιχειρήματα είναι περιττά. Είναι τρίτος φέτος σε αριθμό ασίστ σε όλη την Ευρώπη σε πρωτάθλημα και ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Έχει 16 (οι 9 εκ των οποίων σε Europa League και Conference League) και υπολείπεται μόνο του Κάμερον Πουέρτας (19) της Ουνιόν Σεν Ζιλουάζ και του Φλόριαν Φιρτς (17) της Λεβερκούζεν. Ο Φορτούνης έχει «γαρνίρει» αυτές τις ασίστ και με 10 γκολ, ως ένα από τους πιο παραγωγικούς χαφ των ευρωπαϊκών γηπέδων. Την ίδια ώρα, ο Τζόλης είναι ο πιο παραγωγικός παίκτης της Τσβάιτελιγκα, με 15 γκολ και 7 ασίστ σε 23 συμμετοχές. Η Φορτούνα Ντίσελντορφ κυνηγάει την άνοδο στην Μπουντεσλίγκα κυρίως χάρη σε αυτόν. Σε παιχνίδια όπως αυτό με τη Γεωργία δεν χρειάζεσαι μόνο μαχητές αλλά και επιδεξιότητα στην τελική πάσα ή στο ένας με έναν. Ο Κωσταντέλιας έδωσε επιθετική πνοή με την είσοδο, αλλά η απειλή για τους αντιπάλους ίσως να ήταν ασύμμετρη αν είχε δίπλα του παίκτες να… μιλούν την ίδια (ποδοσφαιρική) γλώσσα.
Αν για κάποιο λόγο αξίζει να επικριθεί ο Γκουστάβο Πογέτ είναι γιατί απέτυχε να ενσωματώσει ομαλά τον πρώτο στην προσπάθεια για την πρόκριση στο Euro και δεν πόνταρε καθόλου στον δεύτερο, έχοντας τον στον πάγκο και εκτός αποστολής αντίστοιχα απέναντι σε Καζακστάν, Γεωργία. Είχε ανενεργούς δηλαδή τον σταθερά κορυφαίο Έλληνα δημιουργό την τελευταία πενταετία και τον πιο φορμαρισμένο γηγενή ποδοσφαιριστή, με 7 γκολ και 3 ασίστ στα 5 τελευταία ματς της Φορτούνα!
