Πολλά πράγματα μας απωθούν τα τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι πως πάψαμε να το αγαπάμε, ούτε πρόκειται να σταματήσουμε ποτέ. Μόνο που βλέπεις πως το σπορ παίρνει μια κατεύθυνση όλο και πιο κυνική, όλο και πιο μπίζνες, απόμακρη σε σύγκριση με τη (λαϊκή) βάση του. Και πάνω που μελαγχολείς, έρχεται μια ματσάρα σαν αυτή της Τρίτης (9/4) ανάμεσα σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτι (3-3) για τα προημιτελικά του Champions League να σου θυμίσει ακριβώς το λόγο που κάποια στιγμή, όταν ήσουν μικρό παιδί, ερωτεύτηκες μια μπάλα και αυτό ήταν, κόλλησες για πάντα.
Σασπένς, ανατροπές, γκολάρες (τι τελειώματα παγκόσμιας κλάσης ήταν αυτά…), ρυθμός, ένταση, όλα βρέθηκαν στο ανώτερο δυνατό level από δύο ομάδες που θα μπορούσαν κάλλιστα να συναντηθούν στον τελικό της διοργάνωσης. Όλα, είπαμε; Γράψτε λάθος. Υπήρξε μια παραφωνία στο υπερθέαμα, ένα προβληματικό σημείο.
Αφορά μάλιστα έναν από τους κορυφαίους παίκτες εκεί έξω, καμωμένο από το υλικό που οδηγεί σε βραβεία όπως η «Χρυσή Μπάλα». Έλα όμως που ο Έρλινγκ Χάαλαντ δεν είχε τίποτα το γκλάμουρ και το σπουδαίο στον αγωνιστικό χώρο του «Μπερναμπέου».
Για να το πούμε απλά, ο Νορβηγός επιθετικός ήταν εξαφανισμένος. Εντελώς εκτός αγώνα. Τον «κατάπιε» ο Αντόνιο Ρίντιγκερ, πραγματικά φοβερή η εμφάνιση του Γερμανού κεντρικού αμυντικού.
Ο Χάαλαντ τελείωσε τον προημιτελικό με μόλις 20 επαφές και 1 τελική. Μια απόπειρα ντρίμπλας είχε, κι αυτή αποτυχημένη, ενώ «πούλησε» 7 φορές την μπάλα, δίνοντας κατοχή στους Μαδριλένους.
Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για μια κακιά στιγμή και μόνο. Μόνο που έρχεται ως συνέχεια ενός φαινομένου με εμφατική επανάληψη. Ο 23χρονος ποδοσφαιριστής έχει αποκτήσει την τάση να «χάνεται» στα μεγάλα παιχνίδια.
Μεταφέρει την κεντρική εικόνα το εξής στατιστικό: Στην Premier League και κόντρα στις ομάδες που αυτή τη στιγμή απαρτίζουν την πρώτη 5άδα της βαθμολογίας έχει σκοράρει μονάχα μια φορά (κόντρα στη Λίβερπουλ, τον περασμένο Νοέμβριο).
Στο πρόσφατο ματς με την Άρσεναλ μάλιστα, ο Νορβηγός ήταν τόσο κακός, ώστε έδωσε πάτημα στον Ρόι Κιν να πει πως έπαιξε «σαν επιθετικός Δ’ Κατηγορίας». ΟΚ, προφανώς και τα παραείπε ο παλαίμαχος θρύλος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, επίσης ποτέ δεν συμπάθησε την οικογένεια Χάαλαντ – θυμίζουμε πως δικό του δολοφονικό και εσκεμμένο, όπως παραδέχτηκε αργότερα, τάκλιν έδωσε τον χιαστό του πατρός στο… χέρι.
Αλλά αυτό που λέει, μέσα στην υπερβολή του, έχει δόση αλήθειας. Κυρίως όταν το εξήγησε λίγο καλύτερα, μακριά από τις ατάκες εντυπωσιασμού: «Το παιχνίδι του γενικά πρέπει να βελτιωθεί, και αυτό θα γίνει τα επόμενα χρόνια. Ήταν ένας λαμπρός επιθετικός, είναι φανταστικός, αλλά πρέπει να βελτιώσει το παιχνίδι του». Με λίγα λόγια δεν είναι μόνο τα γκολ. Γιατί από αυτά έχει πετύχει κάμποσα ήδη ο Νορβηγός, 30 σε όλες τις διοργανώσεις μέχρι στιγμής, σε 37 συμμετοχές.
Η ουσία είναι πως ο Έρλινγκ Χάαλαντ είναι ντεφορμέ. Για πρώτη φορά στην ως τώρα καριέρα του, δείχνει ευάλωτος, εύθραυστος. Τον είχαμε περάσει για «ρομπότ», είναι βέβαια απλώς ένας θνητός. Με τις αδυναμίες του, τις αμφιβολίες του, τις ακεφιές του.
Σε τελική ανάλυση, όλα τα στάδια είναι απαραίτητα στο πλαίσιο της εκμάθησης. Μια δυναμική διαδικασία, που ποτέ δεν σταματά, ακόμα και για τους πιο ικανούς. Πρέπει να περάσει κι από αυτό το δύσβατο μονοπάτι στο «θέλω» του να (προσπαθήσει να) γίνει ο καλύτερος όλων.
Το ευοίωνο γι’ αυτόν είναι πως βρίσκεται σε μια ομάδα που έχει τον κορυφαίο ίσως κόουτς στον κόσμο στο να παίρνει τα καλά σου σημεία και να τα τελειοποιεί. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα δεδομένα, θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να τον βοηθήσει να περάσει αυτό το κακό φεγγάρι.
Δεν είδαμε έναν καλό Χάαλαντ στη Μαδρίτη, κάθε άλλο. Μόνο που δεν θα τολμούσαμε καν να προβλέψουμε κάτι παρόμοιο για τη ρεβάνς. Τέτοιον παίκτη δεν τον υποτιμάς. Περιμένεις μόνο πότε θα σηκωθεί ξανά…