Η φάση, κάποια στιγμή σε αυτά τα playoffs, έγινε οριακή για την ΑΕΚ. Εν δυνάμει εφιαλτική. Όμως ακριβώς σε αυτή τη συγκυρία, του «σωζόμαστε ή χανόμαστε» μίλησε αυτό που συνοψίζουμε ως ψυχή του πρωταθλητή, στην πράξη η εμπειρία. Συλλογικά και ατομικά. Στο δεύτερο σκέλος, κανείς Ενωσίτης ποδοσφαιριστής δεν το συνοψίζει καλύτερα από τον Νίκλας Ελίασον.
Στα δύσκολα, ήταν αυτός που ανέλαβε ρόλο μπροστάρη. Και όχι μόνο τελευταία. Όλο αυτό το διάστημα, λίγο παραπάνω από μήνα κράτησε, που η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα ήταν ψυχολογικά και σωματικά κουρασμένη, ο Ελίασον ήταν ο MVP. Με διαφορά.
Ένας Iron Man που δεν έχει χάσει ματς φέτος στη Super League λόγω τραυματισμού. Τι ωραίο κοντράστ σε σχέση με πέρυσι όταν αυτή ήταν η αιτία που του έκοψε τη φόρα, τα φτερά. Είναι θαρρείς και κυνηγάει να αναπληρώσει το χαμένο χρόνο. Λες και εκείνη η άσχημη ανάμνηση του δίνει επιπλέον κίνητρο να δίνει κάθε φορά το 100%, τίποτα λιγότερο.
Στο ντέρμπι της Τετάρτης (24/4) με τον Παναθηναϊκό (3-0), σε ένα ματς που γενικώς η ΑΕΚ εντυπωσίασε τα μέγιστα με την ανωτερότητά της και με τη νοοτροπία «δαγκώνω σίδερα» που επέδειξε (εν αντιθέσει με το «Τριφύλλι»), ο Ελίασον έκανε το απόλυτο «πρωταθληματικό» ματς.
Δεν υπήρχε κάτι που να μπορούσε να αντισταθεί στα «θέλω» του. Αυτός έκανε κουμάντο, αυτός όριζε τα τι και πώς στη μεριά του γηπέδου που «όργωνε». Ναι προφανώς και κύρια, αυτό που βγαίνει μπροστά, αυτό που μετράει είναι τα 2 γκολ που σημείωσε. Το εξίσου ωραίο όμως είναι πως αυτό εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο εμφάνισης του «άριστα».
Δεν υπήρξε κάτι που να μην έκανε ο 28χρονος άσος. Δημιουργούσε συνεχώς προϋποθέσεις, δεν σταμάτησε στιγμή να πιέζει, να καλύπτει τρύπες και να «σκοτώνει» κινδύνους εν τη γενέσει τους. Παίζεις έτσι, τόσο καλά και μεστά δηλαδή, μόνο όταν ξεχειλίζεις από αυτοπεποίθηση.Μόνο όταν φλέγεσαι από κίνητρο.
Κι όλα αυτά από ένα παιδί που αποτελεί τον ορισμό του team player, έναν παίκτη που μεταδίδει θετικό κλίμα σε όλους, χάρη στη νοοτροπία, τη συμπεριφορά και την αύρα του. Είναι η χαρά της ζωής, όπως λέγανε από παλιά όσοι συνεργάστηκαν μαζί του. Πάντα χαμογελαστός, πάντα ανοιχτός και πρόσχαρος. Είναι πολύτιμο για κάθε ομάδα να έχει τέτοιους χαρακτήρες στα αποδυτήρια της. Θετική ενέργεια, λέγεται.
«Φυσικά κι είμαι χαρούμενος που μπορώ και βοηθάω την ομάδα όσο παραπάνω μπορώ, αλλά είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς από τους προπονητές και το υπόλοιπο staff. Αισθάνομαι καλά αυτή τη στιγμή, αισθάνομαι έτοιμος να παίξω όσο καλύτερα γίνεται και να βοηθήσω την ομάδα μου να κατακτήσει το πρωτάθλημα», δήλωσε μετά την επιβλητική τριάρα.
Δεν ξέρουμε αν αυτές θα αποδειχθούν οι τελευταίες παραστάσεις του Σουηδού εξτρέμ με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Δεν θα μας κάνει βέβαια εντύπωση – κάθε άλλο. Τον έχουν πολλές ομάδες στη λίστα τους, η πιάτσα βοά πως υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για πάρτη του.
Ακόμα όμως και αν τελικά φύγει το καλοκαίρι, το σίγουρο είναι πως ο Νίκλας Ελίασον θα δώσει τα πάντα για να το κάνει με το status του πρωταθλητή. Και έχοντας αφήσει πίσω του στην Ένωση, κληρονομιά και καμάρι, μια σεζόν από αυτές που μένουν στη μνήμη του κόσμου, από αυτές που βάζουν έναν ποδοσφαιριστή σε περίοπτη θέση στην ιστορία ενός κλαμπ.