Αυτή η περίοδος του χρόνου έχει συνδυαστεί με playoffs EuroLeague. Την εφετινή σεζόν (2023-24) και οι δύο ελληνικές ομάδες διεκδικούν την πρόκριση στο Final-4, το οποίο θα διεξαχθεί στο Βερολίνο. Ένα μέρος που ξυπνά ευχάριστες αναμνήσεις στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού λόγω της κατάκτησης του πέμπτου τροπαίου εν έτει 2009.
Οι «πράσινοι» επανήλθαν σε υψηλές πτήσεις στη regular season και φιλοδοξούν να αποκλείσουν τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, προκειμένου να λάβουν μέρος στη γιορτή της γερμανικής πρωτεύουσας.
Δώδεκα χρόνια απουσίας από Final-4 είναι τεράστιο χρονικό διάστημα για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος από το 1994 μέχρι το 2012 είχε καταγράψει 6 κατακτήσεις σε 11 συμμετοχές.
Η αρχή είχε γίνει στο Τελ Αβίβ και ο πρώτος αγώνας στις 19 Απριλίου δεν είχε ευτυχή κατάληξη, αφού ο Ολυμπιακός επικράτησε 77-72 και προκρίθηκε στον τελικό της διοργάνωσης που τότε ονομαζόταν Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (FIBA European League).
Για το αγωνιστικό σκέλος έχουν γραφτεί αμέτρητες λέξεις. Ο 22χρονος Γιώργος Σιγάλας που περιόρισε τη δράση του θρυλικού Νίκου Γκάλη, ο οποίος είχε βαρύ πένθος λόγω της απώλειας του πατέρα του. Ο Ζάρκο Πάσπαλι των 22 πόντων. Ο Σάσα Βολκόφ, μοναδικός διασωθείς των ηττημένων, με 32 πόντους και 8 ριμπάουντ. Ο Κώστας Παταβούκας των 2/9 διπόντων, των 1/7 τριπόντων και των 0/2 βολών. Ο ημιτελικός των 5/27 τριπόντων και άλλα πολλά.
Άλλα τόσα έχουν γραφτεί για τον χαμένο τελικό του Ολυμπιακού με την Μπανταλόνα, τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, το τρίποντο του Κορνίλιους Τόμπσον, τη χαμένη βολή του Πάσπαλι και, βέβαια, τα παρασκήνια.
Αυτή τη φορά, τα φώτα θα πέσουν στους υποστηρικτές του Παναθηναϊκού, οι οποίοι παρέδωσαν μαθήματα αγάπης προς την ομάδα τους παρά την πίκρα τους. Περίπου 350-400 εξ αυτών μπήκαν στο “Queen Vergina” το απόγευμα του Σαββάτου 16 Απριλίου και έφτασαν στo λιμάνι της Χάιφα το πρωί της Τρίτης 19 Απριλίου, ανήμερα του ημιτελικού. Ήταν λιγότεροι και πιο ταλαιπωρημένοι από εκείνους των «ερυθρόλευκων», οι οποίοι είχαν σαλπάρει αργότερα και είχαν αφιχθεί στο Ισραήλ από το προηγούμενο βράδυ.
Σε περιστατικά βίας δεν θα γίνει αναφορά. Είναι διαφορετική ιστορία τα συνθήματα και η γενική εικόνα της εξέδρας από τα σκηνικά στους δρόμους. Οι οπαδοί των «πράσινων», εμφανώς πιο ανανεωμένοι μετά τη μετακίνηση του μπασκετικού τμήματος στο κλειστό της Γλυφάδας, ταξίδεψαν με τρομερή διάθεση και αυτοπεποίθηση στο Τελ Αβίβ. Και, ομολογουμένως, είχαν στιχουργικές εμπνεύσεις εν όψει του πολύ σπουδαίου αθλητικού γεγονότος.
Τραγούδια όπως «Ο πιο καλός ο μαθητής» («Ο πιο καλός ο «πράσινος», στο Ισραήλ θα πάει» κ.λπ. κ.λπ.), ο θρυλικός ρυθμός του «Ντιρλαντά» («Στο Ισραήλ κατέβηκα, το κύπελλο δεν πήρα, μα πιο πολύ σ’ αγάπησα, που ήρθα και σε είδα») και, βέβαια, το “You are my sunshine“, το οποίο δημιουργήθηκε σε κάντρι ρυθμούς στα 30s’, προτού επανεκτελεστεί από εκατοντάδες καλλιτέχνες.
Παρά την ταλαιπωρία του ταξιδιού, τον φόβο της Μοσάντ και, κυρίως, την ήττα από τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού δεν σίγησαν ποτέ. Δεν σταμάτησαν λεπτό να τραγουδούν στον μικρό τελικό και ακούστηκαν ουκ ολίγες φορές στον μεγάλο τελικό. Προφανώς πανηγύρισαν τη νίκη της ομόχρωμης Μπανταλόνα, χωρίς να μπορούν ούτε κατά διάνοια να φανταστούν πως ο νεαρός προπονητής της θα αναλάμβανε πέντε χρόνια αργότερα το «τριφύλλι» και θα το οδηγούσε, εκτός των άλλων, σε πέντε EuroLeague.
Ευτυχώς για εκείνους που στον προεδρικό θώκο υπήρχε η κορυφαία παραγοντική προσωπικότητα του εγχώριου αθλητισμού. «Παύλο, θεέ, κανόνισε, να φτιάξεις την ομάδα, το πρώτο Ευρωπαϊκό, να έρθει στην Ελλάδα». Αυτό το τραγούδησαν έναν χρόνο αργότερα, απόρροια μιας ακόμη οδυνηρής ήττας σε ημιτελικό Final-4 από τον Ολυμπιακό, εν προκειμένω στη Σαραγόσα. Εκείνος το… κανόνισε και πράγματι το 1996 στήθηκε «πράσινη» Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι. Σε ένα άλλο σύνθημα της εποχής το είχαν προβλέψει, αναφέροντας στον επίλογο: «Το πρώτο Ευρωπαϊκό, ο ΠΑΟ θα το πάρει».
Πίσω στα του Τελ Αβίβ, ακόμη κι ο τοπικός Τύπος εκθείασε τους υποστηρικτές του Παναθηναϊκού, απευθύνοντας κάλεσμα στους ντόπιους να σπεύσουν στο «Γιαντ Ελιάου», προκειμένου να τους… χαζέψουν.
Ήταν τέτοιος ο αντίκτυπος της παρουσίας της Θύρας 13 στο Ισραήλ, που 1-1,5 χρόνο αργότερα δημιουργήθηκε σύνδεσμος φιλάθλων από ντόπιους! Ονομάστηκε Panathinaikos FC – Supporters Club Tel Aviv και, μάλιστα, απέστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα για την πρόκριση του ποδοσφαιρικού τμήματος στην προημιτελική φάση του Champions League της σεζόν 1995-96. Προτού δηλαδή καν έρθει η νίκη στα ημιτελικά επί του Άγιαξ και η πρώτη EuroLeague στο Παρίσι!
Την ίδια περίοδο, τα στελέχη της είχαν αξιώσει από την «πράσινη» ΠΑΕ να τους στείλει σημαίες, σήματα και λοιπά αντικείμενα της ομάδας.
Παράλληλα, ζητούσαν τη συνδρομή της για διευκολύνσεις στις αεροπορικές μετακινήσεις τους από το Τελ Αβίβ, προκειμένου να παρακολουθούν αναμετρήσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Αυτή η λέσχη αποτελούσε μέλος μιας ομοσπονδίας συνδέσμου ποδοσφαιρόφιλων στο Ισραήλ, όπου υπήρχαν και υποστηρικτές των Μπαρτσελόνα, Μίλαν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Είναι συχνή η αναφορά της ομάδας ως Panathinaikos χάρη στις πολλές επιτυχίες της σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Πλέον, μέσω αυτού του θέματος, πολλοί ενημερώθηκαν ότι και ο… פנאתינאיקוס (έτσι γράφεται στα εβραϊκά) ήταν κάποτε ιδιαίτερα δημοφιλής στο Ισραήλ.