Όταν λίγο πριν από τα Χριστούγεννα ο Ολυμπιακός έχανε από τη Βίρτους στην Μπολόνια με εκείνο το λάθος – διάλειψη μυαλού του Τόμας Ουόκαπ, οι προβλέψεις για ένα τρίτο σερί Final Four ήταν το λιγότερο δυσοίωνες. Το ρεκόρ σε εκείνο το σημείο της σεζόν έγινε αρνητικό (7-8), ο Ουίλιαμς-Γκος ήταν μία μέσα-μία έξω και ο Σακίελ ΜακΚίσικ πρακτικά εκτός rotation, δείχνοντας ανήμπορος να βρει πατήματα μετά τον τραυματισμό του.
Ήταν η εποχή που οι φωστήρες των social media είχαν φτάσει να ασκούν κριτική ακόμα και στον Γιώργο Μπαρτζώκα γιατί δεν σκέφτηκε ότι ο πρώτος ήταν «σακάτης» όταν τον επέλεξε και γιατί δεν έδιωξε τον δεύτερο όταν επέστρεψε τραυματίας από τις διακοπές. Η πρώτη παρτίδα από τον Έλληνα κόουτς κερδήθηκε στις 8 Νοεμβρίου. Όχι με κάποια νίκη, αλλά με μία δήλωση του. «Εγώ στηρίζω τους παίκτες μου, δεν πρόκειται να τους πουλήσω», είχε πει ο Μπαρτζώκας, κερδίζοντας πρακτικά εκείνη τη μέρα και τον ΜακΚίσικ και τον Φαλ και τον Μιλουτίνοφ και τον Γκος και όποιον άλλο ερυθρόλευκο τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της σεζόν.
Στα μέσα Γενάρη ο Ολυμπιακός επέστρεψε με 0/2 από την Ισπανία, χάνοντας και από την Μπαρτσελόνα και από την Μπασκόνια σε εκείνη τη «διαβολοβδομάδα». Με ρεκόρ 11-10 βρέθηκε εκτός οχτάδας και οι περισσότεροι συνομολογούσαν ότι με… πορδές δεν βάφονται αυγά (ήτοι που πας με Σίκμα, Μπραζντέικις και χωρίς Βεζένκοφ, Σλούκα). Τίποτα όμως με αυτόν τον Ολυμπιακό δεν είναι τελικά όπως φαίνεται. Το ένα βήμα από τον γκρεμό μετατράπηκε σε εκτόξευση χάρη και στη μεταγραφική ενίσχυση και το μπαράζ νικών τον έστειλε να διεκδικεί έως και πλεονέκτημα έδρας. Τελικά το επί μέρους 11-2 για το τελικό 22-12 δεν αρκούσε και οι πρωταθλητές Ελλάδας κλήθηκαν να υποσκελίσουν με μειονέκτημα έδρας την Μπαρτσελόνα.
Η ίωση του Παπανικολάου έμοιαζε με το ειρωνικό χτύπημα της μοίρας που δεν σε αφήνει να αγιάσεις. Χωρίς τον αρχηγό ο Ολυμπιακός βρέθηκε στο 1-2 με ήττα στο ΣΕΦ, αλλά όπως αποδείχτηκε υπήρχε χρόνος. Η επιστροφή του Παπ ήταν καταλυτική. Έχοντας σουτάρει στα δύο ματς 5/11 τρίποντα σε μια σειρά που τα καλάθια έμπαιναν με αίμα, ο μέσος οπαδός του Ολυμπιακού αδυνατούσε να φανταστεί ότι το Game 5 θα τελείωνε χωρίς αυτόν στο παρκέ. Ναι, αλλά ο ΜακΚίσικ, που τον είχε αντικαταστήσει στο «3», ήταν ο πιο ζεστός απ’ όλους επιθετικά. Ο Μπαρτζώκας δεν είχε ενδοιασμό για το ποια (θα έπρεπε να) ήταν η λύση.
Και Παπανικολάου και ΜακΚίσικ, με τον κάπτεν στο «4», πρακτικά ήταν η κίνηση – ματ που έθεσε τον επίλογο στο ματς. O Ολυμπιακός έγινε ευέλικτος και ακόμα πιο σκληρός στην άμυνα, μπορούσε να παίζει με απόλυτη επιτυχία αλλαγές σε όλα τα σκριν χάρη στην ταχύτητα και αθλητικότητά του– χαρακτηριστική είναι η φάση με τα βήματα του Τζαμπάρι Πάρκερ. Εκτός αυτού πήρε και τα μεγάλα σουτ από αυτούς τους δύο. Μετά τα back to back του ΜακΚίσικ, ο Παπανικολάου έβαλε το 6ο του σε δύο παιχνίδια και ήταν αυτό που έδωσε τη χαριστική βολή στην Μπάρτσα. Ο Πάρκερ είχε 0/7 τρίποντα, όλη η Μπαρτσελόνα 4/26 και ο Ολυμπιακός 1/13, αν εξαιρεθούν το 3/6 του Παπανικολάου και το 2/4 του ΜακΚίσικ.
Σε αντίθεση με τον περσινό τελικό, ο Ολυμπιακός θα είναι το αουτσάιντερ στο φετινό ραντεβού με τη Ρεάλ στο Final Four. Όπως όμως οι πιθανότητες πέρσι στην πραγματικότητα δεν ήταν υπέρ του για να κάνει το 3/3 σε μια σεζόν απέναντι σε κοτζάμ «βασίλισσα», έτσι ακριβώς δεν είναι υπέρ των Μαδριλένων για να γράψουν 3-0 μέσα σε λίγους μήνες κόντρα σε έναν θρύλο…
