Τα «προσεχώς» στο σινεμά παίζονται πριν ξεκινήσει η προβολή.
Τη στιγμή που ήδη έχεις βουτήξει το χέρι στα ποπ κορν παίρνεις μια γεύση και από τις επόμενες ταινίες της χρονιάς.
Ωστόσο στην ποδοσφαιρική υπερπαραγωγή που ονομάζεται «Ροναλντίνιο στην Μπαρτσελόνα» δεν χρειάστηκε τρέιλερ.
Δεν ήταν αναγκαίο να έχεις μπει στο πνεύμα πριν την παρακολουθήσεις.
Γιατί από το ξεκίνημά της κιόλας μπήκε στο… ψητό!
Πριν φορέσει τα «μπλαουγκράνα» ο Βραζιλιάνος μάγος ήταν ήδη σεσημασμένος.
Χόρευε στα γήπεδα της Γαλλίας και μοίραζε σακούλες στους αντιπάλους του με τη φανέλα της Παρί Σεν Ζερμέν.
Για όποιον δεν είχε πλήρη εικόνα όμως από τις δυνατότητές του (ή τυχόν αμφισβήτησε το αν άξιζε τα 32,5 εκατ. ευρώ που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του) φρόντισε να δώσει ένα πρώτο δείγμα.
Και να προϊδεάσει για τη μαγεία που ερχόταν με μια «ζωγραφιά» στο πρώτο του ματς στο «Καμπ Νου»!
Γιατί στα πέντε χρόνια που αγωνίστηκε στην Μπάρτσα ο Ροναλντίνιο αποτέλεσε πραγματική ατραξιόν.
Πανηγύρισε δυο πρωταθλήματα, ένα Champions League και μια «Χρυσή Μπάλα».
Έκανε πράγματα που δεν είχε ξαναδεί ο ποδοσφαιρικός πλανήτης και έδωσε επιχειρήματα σε πολλούς να πιστεύουν πως αν δεν ήταν τόσο μερακλής εξωγηπεδικά θα μπορούσε άνετα να είναι ο GOAT.
Πολλά λοιπόν από τα (συνολικά 94) γκολ του Βραζιλιάνου στην Μπαρτσελόνα ήταν απίθανα:
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το εμβληματικό «σβήσιμο του τσιγάρου» με την Τσέλσι…
Το σλάλομ με το οποίο ανάγκασε κοτζάμ «Μπερναμπέου» να του υποκλιθεί και να τον χειροκροτήσει…
Το ασύλληπτο ψαλιδάκι με τη Βιγιαρεάλ…
Αλλά και το… προειδοποιητικό «τεμάχιο» που φιλοτέχνησε στη δεύτερη κιόλας συμμετοχή του στην ομάδα!
Ήταν 3 Σεπτεμβρίου του 2003 και η Μπαρτσελόνα υποδεχόταν τη Σεβίλλη.
Πριν καν ξεκινήσει, το παιχνίδι είχε αποκτήσει ιστορική σημασία.
Διότι έγινε η αναμέτρηση που έχει ξεκινήσει πιο αργά από οποιαδήποτε άλλη στο ισπανικό πρωτάθλημα!
Ο λόγος ήταν πως ερχόταν διακοπή για εθνικές ομάδες και ο Ροναλντίνιο έπρεπε να φύγει άμεσα για ένα ματς της Βραζιλίας με το Εκουαδόρ.
Οι Καταλανοί ήθελαν το ματς να γίνει Τρίτη (προκειμένου να έχουν το νέο τους αστέρι), οι Ανδαλουσιανοί επέμεναν να γίνει Τετάρτη και τελικά ο Ζουάν Λαπόρτα βρήκε μια ιδιαίτερη φόρμουλα:
Συμφώνησε να γίνει ο αγώνας Τετάρτη (ώστε να είναι τυπικά καλυμμένος), αλλά πέτυχε η σέντρα να γίνει στις… 00:05.
Χαρακτηριστικά είναι τα μέτρα που έλαβε ο σύλλογος για να… κρατήσει ξύπνιους και απασχολημένους τους 80.000 φιλάθλους που βρέθηκαν στις εξέδρες:
Μοίρασε 100.000 KitKats, 40.000 Gazpacho (παραδοσιακή σούπα της Ισπανίας), 30.000 Actimel, 25.000 σακουλάκια Doritos και επιστράτευσε τρεις… τενόρους για να τραγουδούν ως την έναρξη!
Στην περιβόητη «Gazpacho Night» λοιπόν (όπως έμεινε στην ιστορία) ο Ροναλντίνιο έδειξε πως άξιζε και με τον παραπάνω όλη αυτή η πρεμούρα για να παίξει.
Διότι η φιέστα πήγαινε για «κηδεία» εξαιτίας ενός εύστοχου πέναλτι του Χοσέ Αντόνιο Ρέγες, με το οποίοι οι φιλοξενούμενοι προηγούνταν από το 10’.
Ωστόσο ο (23χρονος τότε) «Ρόνι» είχε αποφασίσει να βγάλει τον πρώτο ποδοσφαιρικό λαγό από το καπέλο του!
Στο 58’ πήρε την μπάλα από τον τερματοφύλακα πίσω από τη σέντρα.
Απέφυγε σαν κώνο τον Μαρτί.
«Άδειασε» επίσης για πλάκα τον Κασκέρο που πίστεψε μάταια ότι θα είχε καλύτερη τύχη από τον συμπαίκτη του.
Όπλισε το θαυματουργό δεξί του πόδι.
Και μ’ έναν ασύλληπτο κεραυνό από τα 40 μέτρα διέταξε την μπάλα -πρώτα να τραντάξει το οριζόντιο δοκάρι και μετά να καρφωθεί στον ουρανό των διχτύων!
Το «Καμπ Νου» εκστασιάστηκε!
Τα επιφωνήματα θαυμασμού για τις ντρίμπλες ακολούθησαν κραυγές για την γκολάρα!
Αυτό ήταν…
Ίσως ο πιο φαντεζί παίκτης όλων των εποχών είχε ήδη «συστηθεί» στους πιστούς του.
Με «παστέλι» που επιτεύχθηκε στη 1.30 τη νύχτα, τους έκανε να πιστεύουν ότι έβλεπαν όνειρο.
Και σε μια αποθέωση αυτοσαρκασμού για τα νυχτοπερπατήματά του, δήλωνε σε ντοκιμαντέρ μερικά χρόνια αργότερα:
«Δεν θα μπορούσαν τα πράγματα να πάνε στραβά. Τα μεσάνυχτα ήταν το… φόρτε μου»!
