Αν ο Μαουρίτσιο Σάρι πει το μεγάλο «ναι» στην μυθική πρόταση του Παναθηναϊκού και αν οι πράσινοι με την σειρά τους συνεχίσου να λένε «όχι» στις προσφορές των μνηστήρων του Φώτη Ιωαννίδη, τότε η επόμενη σεζόν μάλλον θα είναι σεζόν καριέρας για τον Έλληνα επιθετικό.
Και αυτό διότι ο Ιωαννίδης μοιάζει να είναι αυτή τη στιγμή ο παίκτης που ταιριάζει από οποιονδήποτε άλλο στον τρόπο παιχνιδιού στον οποίο αρέσκεται ο 65χρονος προπονητής. Η πίεση και τα τρεξίματα, ακόμη και από πριμαντόνες (όχι ότι ο Φώτης είναι κάτι τέτοιο) αποτελούν το απόλυτο ζητούμενο για τον Ιταλό τεχνικό.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι πως τίποτα σε αυτή την ζωή δεν σου χαρίζεται αν δεν το κυνηγήσεις, ο άνθρωπος που έπαιξε μπάλα μόνο ερασιτεχνικά, έγινε ουσιαστικά κατά την διάρκεια ενός αγώνα προπονητής και παράτησε μια καριέρα σε τράπεζα για να κάνει αυτό που γουστάρει πραγματικά, δεν έχει καιρό για χάσιμο.
Αυτός ο χαρακτήρας που γεννήθηκε μια μέρα στη Νάπολη και ανδρώθηκε στην Τοσκάνη γνωρίζει πως τα πάντα έρχονται με ένα κόστος. Ο δικός του ο στόχος περιγράφεται από τον νεολογισμό «Σαρίσμο», ο οποίος επινοήθηκε από τους συμπατριώτες του προκειμένου να περιγράψουν την φανταστική πορεία αυτού του ανθρώπου που άφησε κοστούμια και αριθμός για να διδάσκει στο χορτάρι το αγαπημένο του 4-3-3 αλλά και κάμποσες παραλλαγές του.
Άλλωστε, όταν χρειάστηκε, δεν δίστασε να βάλει νερό στο κρασί του, αλλά μόνο σε ό,τι αφορά το σύστημα και τον σχηματισμό, πάντοτε σε σχέση με το ρόστερ που διέθετε, τουλάχιστον σε Τσέλσι, Νάπολι, Γιουβέντους και Λάτσιο, από το σημείο εκείνο δηλαδή που η πορεία του άρχισε να γίνεται φανερή και στον πολύ κόσμο.
Έτσι το 4-3-3 μπορούσε να μετατραπεί σε 4-1-2-1-2, με την ίδια ευκολία που αυτός ο τύπος μπορούσε την μία χρονιά με τη Νάπολι να παίζει έχοντας στην κορυφή ένα κλασικό φορ όπως ο Γκονσάλο Ιγκουαΐν και την αμέσως επόμενη να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα (ο Αργεντινός πήγε στην μισητή Γιουβέντους) και να βγάλει λαγό από το καπέλο του με τον Ντρις Μέρτενς. Έναν μεσοεπιθετικό ακραίο του οποίου η αλλαγή του ρόλου έδωσαν στον Μαουρίτσιο Σάρι το προσωνύμιο «Καθηγητής».
Ο κύριος «Καθηγητής» λοιπόν, μανιώδης καπνιστής και αδέκαστος, με αδιαφορία για την ποδοσφαιρική «διπλωματία» και χαρακτήρα πολλές φορές τραχύ και άμεσο σε δόσεις που συχνά δεν… καταπίνονται από διοικήσεις ή δημοσιογράφους, υπάρχει ακόμη ελπίδα να απαντήσει θετικά στην μυθική για τα ελληνικά δεδομένα πρόταση του Παναθηναϊκού.
Σχεδόν 15 εκατομμύρια ευρώ για συμβόλαιο διάρκειας τριών ετών προσφέρουν οι πράσινοι… Εάν ο «Κομαντάντε» (όπως είναι το άλλο παρατσούκλι του) πει το «ναι», είναι βέβαιο πως ο Ιωαννίδης θα αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο της ομάδας της επόμενης ημέρα του τριφυλλιού.
Κι αυτό διότι ο επιθετικός του τριφυλλιού έχει όλο το πακέτο, σύμφωνα με τα θέλω του Ιταλού τεχνικού. Δεν είναι ο… παστελωτής περιοχής ή ο target man που περιμένει να πάει η μπάλα σε αυτόν. Συμμετέχει στο παιχνίδι, δίνει πλάτος ή και βάθος στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, δημιουργεί χώρους για τους μέσους ή τους πλάγιους, τους οποίος και μπορεί ό ίδιος να τροφοδοτήσει με μία κάθετη μπαλιά.
Ένας φορ με τέτοια χαρακτηριστικά αποτελεί ευλογία για οποιονδήποτε προπονητή, πόσω μάλλον για τον Μαουρίτσιο Σάρι, ο οποίος αρκετά συχνά στην καριέρα του χρειάστηκε να «επενδύσει» σε «ψευτοεννιάρια», με την περίπτωση του Μέρτενς στη Νάπολι ή ακόμη και εκείνη σχετικά με τον ρόλο του Ιμόμπιλε στην Λάτσιο να είναι οι πλέον χαρακτηριστικές.
Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, όλα τα σενάρια για το μέλλον του 65χρονου προπονητή παραμένουν ανοιχτά. Πέρα από την προσφορά του Παναθηναϊκού, οι φήμες θέλουν την Λέστερ να τον έχει προσεγγίσει επίσης, ενώ είναι τέτοια η παράξενη ιδιοσυγκρασία αυτού του ιδιαίτερου ανθρώπου που στην γειτονική Ιταλία δεν αποκλείουν τίποτα. Ούτε καν το γεγονός του να επιστρέψει στην Λάτσιο από την οποία απομακρύνθηκε στις 12 Μαρτίου.
Φυσικά οι φίλοι του Παναθηναϊκού εύχονται τελικά να βρεθεί στα μέρη μας και να δουν και αυτοί, όπως όλοι, από κοντά αυτό το «κάθετο τίκι-τάκα» ή απλά «Σαρίσμο», όπως αποκαλούν την αγωνιστική φιλοσοφία του. Και αν αυτό συνδυαστεί με παραμονή του Φώτη Ιωαννίδη, μάλλον κανείς δεν θα το μετανιώσει…