Σε ένα (καταπληκτικό) πρωτάθλημα όπως η φετινή Super League που τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή, που οι διαφορές μεταξύ των ομάδων είναι πραγματικά μικρές και τη μία αγωνιστική αποθεώνεσαι και την άλλη (μπορεί να) σε βρίζουν, χρειάζεσαι ακλόνητα σημεία αναφοράς. Κάπου να στηριχτείς, βρέξει-χιονίσει. Ο Παναθηναϊκός έχει αυτήν την ευλογία. Φώτης Ιωαννίδης, για να μιλήσουμε με όνομα και επώνυμο.
Η εμφάνιση που έκανε το βράδυ της Τετάρτης (3/4) στη νίκη απέναντι στην ΑΕΚ ήταν καμωμένη ακριβώς από το υλικό των πολύ σπουδαίων. Αν υπήρχαν ακόμα «άπιστοι Θωμάδες» που αναρωτιόντουσαν προς τι ο τόσος ντόρος για τον 24χρονο ποδοσφαιριστή, θα κατάλαβαν ακριβώς το γιατί, ολοκάθαρα, σταράτα. Όσοι επίσης άφηναν υπονοούμενα για τη σχέση του με την Ελένη Βουλγαράκη (πόσο «φτηνό» πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο) πήραν την αποστομωτική απάντησή τους, αν και μεταξύ μας, δεν αξίζει και τόσο να ασχοληθεί κανείς με την περίπτωσή τους.
Πόσα χρόνια είχαμε να δούμε τόσο καλό Έλληνα επιθετικό; Τόσο ολοκληρωμένο, τόσο παρεμβατικό στο παιχνίδι της ομάδας του; Το γκολ με το μυτάκι, ο τρόπος που δημιουργεί και φτιάχνει την τύχη του απέναντι σε ένα από τα… πιο θηρία που παίζουν αυτόν τον καιρό στα μέρη μας (Μουκουντί) δεν διδάσκεται. Η’ το έχεις, ή δεν το έχεις. Και ελάχιστοι το διαθέτουν.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, το καλό σέντερ φορ έγινε είδος που σπανίζει. Δεν το βοηθάει η ρότα που έχει πάρει εξελικτικά το παιχνίδι στην παρόδο των ετών, ουσία είναι πως οι γκολτζήδες, όπως τους ξέραμε και τους βρίσκαμε αρκετούς άλλοτε, δεν υπάρχουν και τόσο πολλοί εκεί έξω.
Δεν υπερβάλουν όσοι λένε πως ο Φώτης Ιωαννίδης μπορεί να κάνει μεταγραφή που θα ξεπεράσει τα 20 εκατ. ευρώ. Ακόμα και κόντρα στο γεγονός πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει την κουλτούρα του selling club. Εδώ μιλάμε για το μεγαλύτερο περιουσιακό asset που είχε εδώ και παρά πολύ καιρό.
Δεν είμαστε, όμως, ακόμα σε αυτό το σημείο. Ενδεχόμενη συζήτηση για πώληση είναι και πρόωρη και άτοπη τούτη τη στιγμή. Με το πρωτάθλημα σε φουλ εξέλιξη προς τον τερματισμό, με τον 24χρονο φορ σε beast mode με στόχο να δώσει τα πάντα στους Πράσινους, στο δρόμο, στο «θέλω» για την κούπα.
Είναι ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής στη Super League τη δεδομένη στιγμή; Αν μας ρωτάτε, ναι. Μπορεί ο Γιάννης Κωνσταντέλιας να είναι πολύ περισσότερο αρτίστας (ας μας επιτραπεί να το θέσουμε έτσι), να έχει επίσης μεγαλύτερο potential εξέλιξης, αλλά είναι ακόμα κρίμα να τον φορτώνουμε με μεγαλύτερα και περιττά βάρη. Περπατάει το δρόμο του, «μεγαλώνει» με τον τρόπο του και ο ΠΑΟΚ τον χειρίζεται όπως πρέπει.
Ο Φώτης Ιωαννίδης από μεριά του, έκανε το «αγροτικό» του, αφέθηκε να ωριμάσει, αξιοποίησε το χρόνο που του δόθηκε, αγκάλιασε ακόμα και τις δυσκολίες για να είναι σήμερα σε αυτό το επίπεδο.
Τίποτα δεν του λείπει. Είναι δυνατός, είναι γρήγορος, είναι τεχνίτης, τελειώνει τις φάσεις με τον πλέον ιδανικό τρόπο. Είναι τεράστια η άνοδός του σε σχέση με πέρυσι. Αλλά και απολύτως εξηγήσιμη ποδοσφαιρικά.
Το βλέπεις στο βλέμμα του. Είναι ηγέτης, δεν τον σκιάζει φοβερά καμία, μήτε αντίπαλος. Το κατέκτησε με την αξία του και η συνέχεια, όλα αυτά δείχνουν, θα είναι ακόμα και πολύ καλύτερη.