Τα ερυθρόλευκα του Ολυμπιακού θα φορά από εδώ και στο εξής και για τα επόμενα τρία χρόνια ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Ωστόσο κανείς δεν ξέρει αν θα συμβεί το ίδιο και με τα γαλανόλευκα της Εθνικής ομάδας…
Αυτή η μεταγραφή «βόλεψε» όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές και επί της ουσίας το μέλλον του ομογενούς γκαρντ ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο.
Ο ίδιος επιθυμούσε να αποχωρήσει από την Φενέρμπαχτσε μετά από μόλις μία σεζόν και ήδη από το περασμένο καλοκαίρι θα μπορούσε να είχε αποτελέσει παρελθόν. Η Φενέρμπαχτσε που βρίσκεται σε διαδικασία δραστικού «λίφτινγκ» ήθελε να κάνει χώρο στο μπάτζετ της για να «λυθούν» τα χέρια του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, βγάζοντας ένα συμβόλαιο από την εξίσωση.
Και, τέλος, ο Ολυμπιακός από την πλευρά του έψαχνε έναν τρόπο για να διορθωθεί το τραγικό σφάλμα, όπως εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε, της περασμένη σεζόν. Δεν αναφερόμαστε στον Κώστα Σλούκα, αλλά με κάποιον τρόπο συνδέεται κι αυτός…
Το μέγα σφάλμα των Πειραιωτών δεν ήταν μόνο το ότι δεν αντικατέστησαν τον Έλληνα γκαρντ, αλλά και τον Σάσα Βεζένκοφ με παίκτες ίσης ή αντίστοιχης αξίας. Ήταν το γεγονός ότι γέμισαν την ομάδα με ξένους (έφτασαν 10 τον αριθμό) κι έτσι αποδυναμώθηκαν πλήρως στο πρωτάθλημα όπου έχουν βάσει κανονισμών την δυνατότητα να δηλώνουν 7 και να χρησιμοποιούν 6.
Επομένως ο Τάιλερ Ντόρσεϊ ήταν για πολλούς λόγους η σωστή επιλογή. Σε καλή ηλικία αφού είναι 28 ετών. Γνώστης των αποδυτηρίων αλλά και του Γιώργου Μπαρτζώκα και των ιδεών του για το μπάσκετ, με τον οποίο όπως παραδέχεται και ο ίδιος είχε την καλύτερη σεζόν στην καριέρα του καθώς μέτρησε κατά μέσο όρο 12.8 πόντους με 37.4% στο τρίποντο, 2.3 ριμπ., 1.8 ασίστ. Και φυσικά κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου, γεγονός που συνεπάγεται ότι δεν καλύπτει θέση ξένου.
Ο ομογενής γκαρντ επιστρέφει στο γνώριμο λιμάνι του και είναι πολύ πιθανό να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε στην προηγούμενη θητεία του, πλαισιώνοντας την αναδομημένη περιφερειακή γραμμή των ερυθρολεύκων. Εκεί όπου θα συνυπάρξει εκ νέου με τον Τόμας Γουόκαπ, με τους δυο τους πάντως να μην έχουν ελπίδα να κάνουν το ίδιο και στην Εθνική Ελλάδας, παρά την «ελληνοποίηση» του Αμερικανού πλέι μέικερ.
Αυτός έχει το καθεστώς των λεγόμενων «νατουραλιζέ», δηλαδή παικτών που εκ των υστέρων απέκτησαν υπηκοότητα και οι διεθνείς κανονισμοί υπαγορεύουν την ύπαρξη μόνο ενός τέτοιου στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα. Και δυστυχώς για την γαλανόλευκη στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και ο Τάιλερ Ντόρσεϊ…
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η μεγάλη αδικία στην περίπτωσή του που είναι διαφορετική από εκείνη του Νικ Καλάθη.
Ο Ντόρσεϊ επέλεξε την Εθνική Ελλάδας κι φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο σε τουρνουά U-19, καθώς είναι Έλληνας από την πλευρά της μητέρας του. Όμως οι κανονισμοί τον εξισώνουν με τους άλλους «νατουραλιζέ» καθώς δεν είχε αποκτήσει το ελληνικό διαβατήριο πριν συμπληρώσει τα 16 χρόνια του.
Μάλιστα, εντελώς συμπτωματικά, στην ίδια κατηγορία ανήκει ακόμη ένας παίκτης του Ολυμπιακού, ο Μήτρου-Λονγκ, ο οποίος πρόσφατα έλαβε και αυτός την υπηκοότητα. Κι έτσι, ενώ και οι τρεις θα αγωνίζονται ως Έλληνες στις εγχώριες διοργανώσεις, λύνοντας ένα πρόβλημα για τον Γιώργο Μπαρτζώκα, δεν θα μπορούν να συνυπάρχουν στην Εθνική ομάδα μπάσκετ, προκαλώντας έναν πονοκέφαλο για τον Βασίλη Σπανούλη.
Στην παρούσα φάση ενόψει Προολυμπιακού τουρνουά και με βάση την αγωνιστική εικόνα των τριών αλλά και τις ανάγκες του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, δεν υπήρξε δίλημμα για τον ομοσπονδιακό τεχνικό, ο οποίος κάλεσε τον Γουόκαπ και όχι τον Ντόρσεϊ ή τον Μήτρου-Λονγκ.
Στο μέλλον, όμως, τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν διαφορετικά και αυτή η αδικία να πονέσει πολύ την μπασκετική Ελλάδα. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την ικανότητα του Τάιλερ Ντόρσεϊ στο σκοράρισμα, εκεί δηλαδή όπου σε 22 συμμετοχές με την Εθνική Ανδρών έχει προλάβει να πετύχει 225 πόντους. Με κορυφαία παρουσία εκείνη στο Ευρωμπάσκετ του 2022 όπου ήταν εξαιρετικός, όπως μαρτυρούν οι 13.6 πόντοι, 1.1 ασίστ και τα 2.3 ριμπάουντ σε 7 αγώνες με 22.7 λεπτά συμμετοχής.
Στατιστικά δηλαδή που δεν βρίσκεις εύκολα στους υπόλοιπους διαθέσιμους εγχώριους σούτινγκ γκαρντ…