Ο Φίλιπ Μαξ είναι ο εκλεκτός του Παναθηναϊκού για την θέση του αριστερού μπακ, με την απόκτηση του Γερμανού να μοιάζει ως κίνηση πραγματικής αναβάθμισης για το τριφύλλι. Άλλωστε, οι πράσινοι (αν και καλοί παίκτες πέρασαν από εκεί) ακόμη αναπολούν την εποχή που τη φανέλα φορούσε ένας συμπατριώτης του, ο Μινχ.
Το κατά πόσο τελικά ο Μαξ θα αποδειχθεί ότι τελικά είναι αυτό που έψαχνε ο Παναθηναϊκός είναι κάτι που εκ των πραγμάτων θα αποδειχθεί εκ των υστέρων. Η αλήθεια πάντως είναι ότι μετά την αρνητική τροπή των διαπραγματεύσεων με τον Γιαννούλη και με τον χρόνο να πιέζει ασφυκτικά, η επικείμενη συμφωνία με τον Γερμανό μοιάζει να έχει θετικό πρόσημο, τηρουμένων των αναλογιών.
Όπως συμβαίνει με κάθε παίκτη, έτσι και στο βιογραφικό του Μαξ καταγράφονται θετικά και αρνητικά με βάση τα ως τώρα πεπραγμένα του. Και σε ό,τι αφορά στο πρώτο σκέλος, ο Ντιέγκο Αλόνσο μπορεί να χαμογελά.
Ο Παναθηναϊκός αποκτά έναν πλάγιο μπακ που έχει μάθει σε ολόκληρη την καριέρα του να… βγαίνει μπροστά. Το γεγονός ότι όταν ξεκίνησε να παίζει μπάλα, άρχισε ως εξτρέμ είναι και ο λόγος της επιθετικογενούς φιλοσοφίας και συμπεριφοράς η οποία διακατέχει το παιχνίδι του.
Εάν, μάλιστα, διέθετε καλύτερο επίπεδο τεχνικής, μάλλον ακόμη θα αγωνιζόταν στην ίδια θέση, αλλά είπαμε, υπάρχουν πάντα και μειονεκτήματα για όλους μας σε αυτή τη ζωή…
Ο Μαξ αποτελεί δεδομένα αναβάθμιση σε σχέση με τον Χουάνκαρ, με κάθε σεβασμό στον Ισπανό ποδοσφαιριστή. Ταχυδυναμικός, με ικανότητα να καλύπτει όλη την πλευρά στον… ασβέστη και με τεράστια συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας, ο Γερμανός γνωρίζει πολύ καλά την τέχνη της… δημιουργίας, γεγονός που καταγράφεται και στατιστικά.
Μπορεί να σκοράρει, αλλά το μεγαλύτερο όπλο του είναι η φαρμακερή σέντρα. Οι συστημένες μπαλιές που εξαπολύονταν από το αριστερό πόδι του τον έφεραν μέχρι την εθνική ομάδα της Γερμανίας, με τις 3 συμμετοχές με την φανέλα των «πάντσερ» να αποτελεί γεγονός που μόνο ως παράσημο μπορεί να εκληφθεί.
Ο Μαξ είναι εκείνο το στυλ του πλάγιου μπακ που μπορεί να κάνει… ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του, ιδιαίτερα τους επιθετικούς, τους οποίους έχει τη δυνατότητα να τροφοδοτεί και εκείνοι με την σειρά τους μπορούν να μετατρέπουν τις δικές του εμπνεύσεις σε ασίστ για γκολ.
Σε αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού, όσο κι αν το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει κατά πολύ και συγκρίσεις μεταξύ διαφορετικών εποχών δεν είναι και πολύ ασφαλείς ή δίκαιες, ίσως να είναι και καλύτερος από τον Μάρκους Μινχ που λατρεύτηκε από τους οπαδούς του τριφυλλιού.
Επιπλέον δεν πρέπει να αφήνουμε στην άκρη ούτε την κάθετη μπαλιά αλλά ούτε και την ικανότητά του στις στατικές φάσεις. Μαζί με τον Μάγκνουσον και τον Μπακασέτα, ο Παναθηναϊκός δείχνει να γεμίζει με επικίνδυνους εκτελεστές, στοιχείο που επίσης καλό είναι να έχουμε στο νου μας.
Με τόσα προτερήματα και διθυραμβικά σχόλια, εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δεν έπαιξε σε μεγαλύτερη γερμανική ή άλλη ευρωπαϊκή ομάδα. Αυτό βέβαια είναι συζητήσιμο αφού επαγγελματικά έχει περάσει από Καρλσρούη, Άουγκσμπουργκ, PSV Αϊντχόφεν και Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Όχι και τεράστια brands στο ποδόσφαιρο, αλλά σε καμία περίπτωση αμελητέα μεγέθη…
Και με αυτές τις φανέλες, στο σύνολο της καριέρας του ο Φίλιπ Μαξ έχει αγωνιστεί σε 471 ματς, μετρώντας 47 γκολ και μοιράζοντας 79 ασίστ! Εκείνο που δεν καταγράφεται στα νούμερα είναι και το «πρόβλημα» με τον Γερμανό. Αν και το προσπαθεί, η αλήθεια είναι ότι αμυντικά έχει κενά.
Δεν είναι το ίδιο αθλητικός ή αν προτιμάτε μαχητικός όπως ο Μινχ και αυτός είναι ο λόγος που οι αναλυτές σχολιάζουν πως ταιριάζει καλύτερα σε ομάδες που προτιμούν συστήματα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, με τον ίδιο να καλύπτει ως μπακ-χαφ ολόκληρη την αριστερή πτέρυγα.
Ο Ντιέγκο Αλόνσο δεδομένα προτιμά δίδυμο στόπερ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Μαξ δεν του κάνει. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως στην πλειοψηφία των αγώνων ο Παναθηναϊκός αναμένεται να είναι η ομάδα που θα έχει κατοχή μπάλας και θα δημιουργεί, το προφίλ του επιθετικογενούς Γερμανού ταιριάζει γάντι στην φιλοσοφία του συλλόγου.
Όταν θα κληθεί το τριφύλλι να αντιμετωπίσει ομάδες καλύτερες από αυτό, τότε θα χρειαστούν ορισμένα τρικ για να καλυφθούν γενικότερες αδυναμίες, ανάμεσα στις οποίες και η αμυντική «αχίλλειος πτέρνα» του 30χρονου άσου. Γεγονός που κάνει ακόμη πιο σημαντική την προσθήκη εξτρέμ που θα παίζει στην ίδια πλευρά με αυτόν. Πλέον ο Παναθηναϊκός ΠΡΕΠΕΙ να αποκτήσει για το αριστερό άκρο της επίθεσής του όχι απαραίτητα τον γενικά και αόριστα καλύτερο δυνατό, αλλά αυτόν που θα ταιριάξει καλύτερα με τον Γερμανό.