Συνδεδεμένο με μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία της ομάδας που κάποτε αποτέλεσε σημείο αναφοράς για το ελληνικό ποδόσφαιρο, το Xanthi FC Arena υπήρξε ένα στολίδι για την εποχή του. Στα εγκαίνιά του μάλιστα, επιστρατεύτηκε ολόκληρος Πελέ που έδωσε περισσότερη λάμψη σε ένα γήπεδο που σήμερα μαραζώνει, ακολουθώντας τις τύχες της ΠΑΕ.
Ουσιαστικά την αρχή του κακού σηματοδότησε ο υποβιβασμός του 2020. Μετά από 31 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην τότε Α’ Εθνική και μετέπειτα Super League, η Ξάνθη, που στο μεταξύ είχε χάσει την χορηγία της γνωστής αυτοκινητοβιομηχανίας Skoda, πέφτει κατηγορία μετά τα μπαράζ με τον Απόλλωνα Σμύρνης.
Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Χρήστος Πανόπουλος παραδίδει τα ηνία της ΠΑΕ στον Βασίλη Παπαδημητρίου. Ή αλλιώς Μπιλ Πάπας. Τον Έλληνα ομογενή επιχειρηματία από την Αυστραλία, ο οποίος εκτός από τις τύχες του ποδοσφαιρικού τμήματος, παίρνει στα χέρια του και το Xanthi FC Arena. Το γήπεδο-στολίδι χωρητικότητας 7.361 θεατών που μαζί με τις προπονητικές εγκαταστάσεις και το ξενοδοχείο Le Chalet, προκαλεί τον θαυμασμό όλων.
Με συνολικό κόστος που ξεπερνά τα 6.500.000 ευρώ, αυτό το κόσμημα ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του 2004, σηματοδοτώντας την αίσθηση που κυριαρχούσε για την ομάδα. Η Ξάνθη έχοντας καταφέρει να φτάσει μέχρι και την έξοδο στην Ευρώπη μέσω του –τότε- Κυπέλλου UEFA, είχε καθιερωθεί ως σύλλογος-πρότυπο για τα δεδομένα της επαρχίας.
Οι εικόνες του χαμογελαστού Πελέ στα εγκαίνια, στο πλευρό του Χρήστου Πανόπουλου, μελών της ομάδας, πολιτικών αλλά και απλών πολιτών, κάνουν τον γύρο του κόσμου και προκαλούν αίσθηση.
Όλοι πιστεύουν πως το υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο με αυτό το γήπεδο στο επίκεντρο θα αποτελέσει εφαλτήριο για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Άλλωστε εκείνα τα χρόνια η Ξάνθη μεσουρανούσε, κερδίζοντας συνολικά 3 φορές το εισιτήριο για την Ευρώπη (αλησμόνητη η πρώτη συμμετοχή με αντίπαλο την Λάτσιο, την οποία πάντως υποδέχθηκε στην παλιά έδρα της) και φτάνοντας μέχρι και σε τελικό Κυπέλλου, όπου ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό!
Το νέο γήπεδο σε συνδυασμό με τους σπουδαίους παίκτες που αγωνίζονταν με τη φανέλα της, δημιουργεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην τοπική κοινωνία, το οποίο όμως σταδιακά μειώνεται καθώς μια σειρά άστοχων -όπως αποδείχθηκε- επιλογών ρίχνουν το επίπεδο. Μετά από μια εκπληκτική διετία το 2004-05 και το 2005-06 που η Ξάνθη καταλαμβάνει την 4η και 5η θέση, αντίστοιχα, τις υψηλότερες στην ιστορία της, ακολουθεί η κατιούσα πορεία που τελικά θα φέρει και τον υποβιβασμό.
Λίγα χρόνια πριν πιει αυτό το πικρό ποτήρι είχε φύγει και το Skoda από το όνομά της, με πολλούς τότε το 2016 όταν συνέβη αυτό, να προεξοφλούν και το τέλος… Τελευταίες αναλαμπές, η σεζόν 2012-2013 που έφερε άλλη μία πρόκριση στην Ευρώπη και εκείνη του 2014-15 με τον χαμένο τελικό Κυπέλλου. Καθώς περνούσαν τα χρόνια η εικόνα στις εξέδρες θύμιζαν ολοένα και λιγότερο τις ημέρες δόξας και στιγμές ανάλογες με εκείνες της 20ής Ιανουαρίου 2007, όταν και σε παιχνίδι απέναντι στον Παναθηναϊκό σημειώθηκε και το ρεκόρ προσέλευσης των 6.642 θεατών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στα αρχικά σχέδια κατασκευής του Xanthi FC Arena υπήρξε πρόβλεψη για δυνατότητα επέκτασης της χωρητικότητάς του. Σχέδια που εγκαταλείφθηκαν στην πορεία, όπως δυστυχώς συνέβη και με την ίδια την ομάδα. Την τύχη της οποίας ακολούθησε και το κάποτε στολίδι της πόλης. Το γήπεδο…
Οι κατηγορίες περί πολυιδιοκτησίας ώθησαν τον Χρήστο Πανόπουλο στην έξοδο. Ανέλαβε ο Μπιλ Πάπας, ήρθε ο υποβιβασμός και στη συνέχεια ο νέος ιδιοκτήτης –εν μέσω της κρίσης του κορωνοϊού- αντιμετώπισε τις δικές του κατηγορίες στην Αυστραλία και βρέθηκε σε δικαστική διαμάχη με τις εκεί τράπεζες.
Έτσι, τράβηξε ουσιαστικά την πρίζα, με αποτέλεσμα η ομάδα να εγκαταλειφθεί, να μην πάρει άδεια συμμετοχής στα επαγγελματικά πρωταθλήματα και το δικής του ιδιοκτησίας πια Xanthi FC Arena να ερημώσει.
Έκτοτε μετατράπηκε σε ένα φάντασμα, με κλοπές και λεηλασίες στον εξοπλισμό του, όπως μαρτυρά και ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης πριν περίπου ένα χρόνο, στο οποίο παράλληλα γινόταν αναφορά στην προσπάθεια φορέων της τοπικής κοινωνίας να δράσουν και να… αντιδράσουν σε αυτήν την θλιβερή κατάσταση.
Κοιτάς πλέον αυτές τις εικόνες, με τις εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις, το χορταριασμένο τερέν και δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι μέχρι πριν ελάχιστα χρόνια από εδώ είχαν περάσει παιχταράδες και ομαδάρες ή ότι αυτή ήταν η έδρα μιας από τις πλέον επιτυχημένες ΠΑΕ της επαρχίας.
Πόσω μάλλον πως το χορτάρι του, έστω και όχι για να παίξει μπάλα, είχε πατήσει ο ίδιος ο Πελέ…