Σε μια οποιαδήποτε άλλη συνθήκη, αυτή τη στιγμή δε θα είχε κανένα νόημα να αναλύσουμε κάτι ποδοσφαιρικά. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε με τον ΟΦΗ έχοντας ακόμα πολύ νωπή την πληγή από τον θάνατο του Μπάλντοκ και δεν ξέρουμε πώς μπορεί κάποιος να έχει ψυχικά το κουράγιο να πάει παρακάτω.
Αλλά επειδή τον φετινό Παναθηναϊκό τον έχουμε δει τι ποδόσφαιρο μπορεί να παίξει και πριν από αυτή την τραγωδία, το ματς με τον ΟΦΗ ήρθε να αναδείξει ότι ο Αλόνσο είναι αδύνατον να κριθεί για την καταλληλότητα του ως προπονητής, παρόλο που τα δείγματα που δείχνει μέχρι στιγμής μάλλον δεν έχουν πείσει 100%.
Κι ο λόγος που είναι αδύνατον να κριθεί, είναι ότι διαθέτει ένα «άνισο» ρόστερ που, όσο περνάει ο καιρός, γίνεται ξεκάθαρο πως κυνηγάει να τρυπήσει συνεχώς το ταβάνι του.
Το σύνολο αυτό είχε καταφέρει να το καμουφλάρει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς- ακόμη και ο Τερίμ μπόρεσε, εν μέρει βέβαια, να καμουφλάρει την αδυναμία κάποιων παικτών και να τους αναδείξει.
Ο Αλόνσο, με την εμπειρία που… δεν έχει ως προπονητής, αυτό δεν μπορεί να το κάνει σε συστηματική βάση. Τον καθιστά αυτό κακό προπονητή; Όχι απαραίτητα. Η πλειοψηφία των προπονητών δε μπορούν να καμουφλάρουν τις (όποιες) αδυναμίες.
Δεν είμαστε δηλαδή και πολύ σίγουροι πως αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο και να φτιάξει πάνω από μία καλή φάση σε ροή παιχνιδιού και μετά οτιδήποτε προκύψει από στημένα.
Ο Τετέ είναι ξεκάθαρα 3 κλάσεις πάνω από κάθε συμπαίκτη του
Απέναντι στον ΟΦΗ, είχε την τύχη να του κάτσει νωρίς το 0-1, χάρη στον Τετέ, που είναι ένας από τους 5-6 παίκτες που διαθέτει αυτό το ρόστερ, που θα έπαιζε σε οποιαδήποτε ομάδα πρωταθλήματος. Αν δε συνέβαινε αυτό, ο Παναθηναϊκός πολύ δύσκολα θα έβρισκε γκολ.
Σε αυτό θα λέγαμε ότι ευθυνόταν πως δεν διαθέτει επιθετικό ικανό να καλύψει το δυσαναπλήρωτο κενό του Ιωαννίδη, παρά το γεγονός πως ο διεθνής φορ δεν έχει κάνει εκκίνηση στη σεζόν ανάλογα με τα δυσθεώρητα στάνταρ του.
Έχει συντελεστεί ένα θαύμα και ο Παναθηναϊκός έχει ακόμα αμυδρές ελπίδες πως η σεζόν μπορεί να εξελιχθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να κοιτάζει το πρωτάθλημα.
Στο ματς με τον ΟΦΗ δεν είδαμε κάτι το τρομερά διαφορετικό τακτικά. Είδαμε βέβαια περισσότερους συνδυασμούς σε δυάδες και τριάδες από τους παίκτες, αλλά στο τέλος χωρίς καμία μα καμία ουσία.
Πολύ ωραία ήταν στο πρώτο ημίχρονο η ανάπτυξη που έβγαλε τον Κώτσιρα μόνο δεξιά, με 3 παίκτες μες στην περιοχή που αν η μπάλα έβρισκε έναν, θα πήγαινε γκολ. Βέβαια, ο Έλληνας παίκτης είχε και τις κακές του στιγμές: χαρακτηριστικά είναι τα 3 πουλήματα μπάλας που έκανε στην άμυνα, τα 2 μέσα σε 20 δευτερόλεπτα, που έδωσαν την ευκαιρία στον ΟΦΗ να απειλήσει.
Ο Κώτσιρας, θα μπορούσε να πει κανείς, δεν είναι για να παίζει ως βασικός σε ομάδα που έχει 80-90 εκατομμύρια ρόστερ και λέει πως θέλει πρωτάθλημα και πορεία στην Ευρώπη.
Μλαντένοβιτς, Γεντβάι, Σένκεφελντ, Τζούρισιτς, Γερεμέγεφ, Μπακασέτας, Μαντσίνι, από τους παίκτες που έπαιξαν με τον ΟΦΗ, δείχνουν, επίσης, να μην ταιριάζουν με το στιλ ποδοσφαίρου που θέλει να παίξει ο Αλόνσο.
Ο Παναθηναϊκός έχει ένα πανάκριβο, μα κακοφτιαγμένο ρόστερ
Ο Παναθηναϊκός, με εξαίρεση τους Ιωαννίδη-Ουναΐ-Πελίστρι και Τετέ πάνω από όλους, έχει μαζέψει υπερβολικά πολλούς παίκτες που έχουν περιορισμούς στο πού ταιριάζουν και μπορούν να δείξουν κάτι. Ο Τετέ είναι τόσο εμφανώς πάνω από κάθε άλλον στον Παναθηναϊκό, μίνιμουμ 2 κλάσεις, που η δική του ικανότητα καταλήγει να «χάνεται» συχνά-πυκνά μέσα στα ματς λόγω συνολικής απόδοσης.
Ο Μπακασέτας είναι το πιο τρανό παράδειγμα παίκτη που δεν κολλάει με το υπόλοιπο σύνολο ποδοσφαιρικά (το είδαμε με την Εθνική το γιατί), παρόλο που απέναντι στον ΟΦΗ δεν ήταν το ίδιο κακός όπως στα προηγούμενα ματς, αλλά συνέβαλε στην ανάπτυξη. Είχε όμως και πάλι πολύ καθυστερημένες επιλογές λόγω της αδυναμίας του να παίξει με το δεξί πόδι, ενώ ταλαιπωρούσε με τις πάσες του αρκετά τον Τετέ.
Είναι κακοφτιαγμένο το πράσινο ρόστερ. Ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει, πια, κανένα δεξί μπακ, έχει… μισό αριστερό μπακ (που θα τα φτύσει κιόλας παίζοντας διαρκώς), έχει έναν τερματοφύλακα που έχει θέμα στις εξόδους, δεν έχει αριστερό εξτρέμ, δεν έχει επιθετικό που να σκοράρει, δεν έχει δεκάρι παρά μόνο αν πάει εκεί ο Τετέ, έχει ένα μέτριο 8άρι.
Όποιος βλέπει ότι ο Παναθηναϊκός έχει πληρότητα ποιότητας στο ρόστερ του, μάλλον εθελοτυφλεί. Αρκεί να δει τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, που δεν είναι φέτος οι ομάδες-φόβητρα, για να καταλάβει. Αρκεί να δει τον Άρη τι ρόστερ διαθέτει. Η επόμενη Κυριακή είναι Κυριακή αποδείξεων για τόσο για τον Παναθηναϊκό όσο και για τον Άρη.
Ποσότητα μπόλικη, ποιότητα μετρίως μέτρια
Ο Παναθηναϊκός, για να έχει ελπίδα, θα πρέπει να βρει τρόπο να διατηρήσει τη διαφορά από την κορυφή όπως είναι τώρα και τον Ιανουάριο να προχωρήσει σε 3 μεταγραφές: σέντερ φορ, δεξί μπακ και αριστερό εξτρέμ. Κι αυτό με την ελπίδα πως θα δείξουν έναν βαθμό αξιοπιστίας ο Μαξ, ο Μάγκνουσον και ο Σένκεφελντ.
Διότι ο Παναθηναϊκός έχει έλλειψη ποιότητας στα στόπερ, με τον Ίνγκασον να είναι ο μόνος κανονικός και το Γεντβάι να κινείται, για την ώρα, στη μετριότητα.
Με όλα τα παραπάνω λοιπόν, συν, προφανώς, την ψυχολογική κατάπτωση, ότι ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον ΟΦΗ, είναι ένα μικρό θαύμα του Αλόνσο που, αν μη τι άλλο, μπορεί προπονητικά να μην έχει δείξει κάτι σπουδαίο ως τώρα, αλλά τουλάχιστον είναι προπονητής που ψάχνει να εμπνεύσει τους παίκτες του και δείχνει να θέλει να τους στηρίξει.
Πιστεύει, ίσως, ότι θα του βγει σε κέρδος σε λίγο καιρό. Θα «γυρίσει» η κατάσταση;
Η απάντηση θα δοθεί οριστικά στο εγγύς μέλλον…