Xs και Os. Advanced analytics και reports της κάθε κίνησης του κάθε παίκτη. Σχέδια στο πινακάκι για το μπροστά μισό του παρκέ κι άλλα τόσα για το πίσω. Βιντεοθεραπεία, συσκέψεις επί συσκέψεων του προπονητικού επιτελείου, «διάβασμα» των δεδομένων που έχουν στα χέρια τους οι ομάδες.
Το μπάσκετ, διαχρονικά, είναι το άθλημα το οποίο «ψειρίζεται» περισσότερο από κάθε άλλο, καθώς είναι η φύση του τέτοια που… επιτρέπει την (υπερ)ανάλυση. Και ειδικά τα τελευταία χρόνια που πολύς κόσμος έχει μπει στο χορό των «προχωρημένων» στατιστικών, υπάρχουν και τα εργαλεία εκείνα, μα, το κυριότερο, και οι (επαγγελματίες και μη) αναλυτές για να δώσουν μία πιο σφαιρική προσέγγιση του σπορ.
Και όλ’ αυτά είναι υπέροχα για τους φανατικούς του μπάσκετ. Αλλά…
Αλλά υπάρχει και κάτι που δε μετριέται. Κάτι που, αποδεδειγμένα, παίζει και τον σημαντικότερο ρόλο όταν τ’ αγωνιστικά γάλατα σφίξουν σε βαθμό που να γίνουν γιαούρτι: η καρδιά. Η ψυχή. Ή το μέγεθος του πόσο… άνοιωθος είναι κάποιος τις στιγμές που η θερμοκρασία της μπάλας θυμίζει την επιφάνεια του ήλιου.
Ο Κώστας Σλούκας δεν είχε ξεκινήσει καλά τη φετινή σεζόν.
Κι αυτό δεν αποτελεί κάποιου είδους επτασφράγιστο μυστικό. Άλλωστε το είχε παραδεχτεί και ο ίδιος ο αρχηγός του Παναθηναϊκού σε πρόσφατη συνέντευξή του. Αν εξαιρέσει κανείς τον τελικό του Super Cup απέναντι στον Ολυμπιακό- που, a priori, είναι ένα πολύ ιδαίτερο παιχνίδι για τον ίδιο- ο Έλληνας γκαρντ ήταν μετρίως μέτριος.
Ωστόσο, έχει αναπτύξει σε τεράστιο βαθμό ένα στοιχείο που πάντα διέθετε στην (ψυχολογική) φαρέτρα του: είναι… άνοιωθος. Ή, σωστότερα, δεν επηρεάζεται από μια δυο κακές εμφανίσεις (ή και παραπάνω), αλλά στα παιχνίδια που είναι must win ξέρει πώς ν’ αλλάξει το τσιπάκι κι εν συνεχεία ν’ αλλάξει τα φώτα των αντιπάλων του.
Στην Πόλη απέναντι στη Φενέρ αυτό έβγαλε μάτι.
Ο Σλούκας έβαλε το τρίποντο-μαχαιριά που συνέθλιψε τη ραχοκοκαλιά της ομάδας του Σάρας, που είχε φέρει το παιχνίδι στα μέτρα της και φάνταζε, μέχρι μερικές κατοχές πριν από την συγκεκριμένη φάση, ως το φαβορί της αναμέτρησης.
Kostas Sloukas, kritik anda üçlüğü atıyor. pic.twitter.com/s1JW12SXHZ
— Euroleague Time (@euroleague_time) October 25, 2024
Πέραν τούτου, όμως, φαινόταν και δια γυμνού- ακόμη και απαίδευτου- οφθαλμού πως ο αρχηγός των πρωταθλητών Ευρώπης απέπνεε μία σπάνια σιγουριά που συναντάει κανείς στη διάρκεια των παραμυθιών. Ξέρετε, δα, πια: εκείνα που τελειώνουν με το «Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».
Σωστή «ανάγνωση» της κάθε φάσης, η μπάλα στον Λεσόρ όταν έπρεπε στο τέλος, διατήρηση των αποστάσεων για να παίξει ένας εναντίον ενός ο Ναν (παρά το ότι ήταν άστοχος στο 2ο ημίχρονο, το πλάνο ήταν σωστό), εκτέλεση τις στιγμές που έπρεπε.
Το Τριφύλλι κατάφερε να πάρει ένα πολυπόθητο διπλό σε μια εξαιρετικά δύσκολη έδρα παρά τις απουσίες και, πλέον, αναπνέει καλύτερα εν όψει της δεύτερης διαβολοβδομάδας.
Το 3-2 με βάση το πρόγραμμα που είχε (και το διαφαινόμενο 4-2, δεδομένου ότι το επόμενο παιχνίδι του είναι κόντρα στην Βιλερμπάν στο ΟΑΚΑ) δεν είναι καθόλου μα καθόλου άσχημο, αν λάβουμε υπόψη πως ο «Επτάστερος» ακόμη ψάχνει τα πατήματά του- όπως, βεβαίως, και η πλειονότητα των ομάδων αυτή την εποχή.
Ωστόσο, ο coach Αταμάν δικαιούται να τρίβει προκαταβολικά τα χέρια του και ν’ ακονίζει τα δόντια του: στη σύνθεση της αρμάδας του φιγουράρει το Alpha Dog ολόκληρης της λίγκας.
Το ψυχολογικό μπουστάρισμα που «χάρισε» η περσινή μυθική σεζόν στον Σλούκα είναι απροσμέτρητο. Πλέον για τον ίδιο τα X και τα Ο παραμένουν μεν σημαντικά, όμως πιο πολύ μετράει το τι υποδεικνύει το σημείο πίσω από το σήμα του Παναθηναϊκού.
Αν θες να (ξανα)πας μέχρι το τέλος, οφείλεις να έχεις καρδιά. Έτσι δεν είναι;